B­e­r­l­i­n­’­d­e­k­i­ ­H­o­l­z­m­a­r­k­t­ ­2­5­’­t­e­ ­s­ü­r­ü­k­l­e­y­i­c­i­ ­t­i­y­a­t­r­o­

Bu kapitalizme bir eleştiri mi? Yoksa sonuçta sadece diş macunuyla mı ilgili? Önemli değil. Oynamak, dans etmek, gülmek; bunlar kesinlikle Karmanoia sanatçı kolektifinin sürükleyici tiyatro eseri “The Red Club”a dahil.

Holzmarkt 25’teki Salöön, tiyatrodan çok bar olarak tasarlandı. Odanın ortasında bir sütunun etrafında küçük bir yükselti vardır, bunun dışında sahne yoktur. İzleyici bazen Almanca bazen de İngilizce konuşulan yapımın bir parçası oluyor. Duyuruya göre Mart ayında bireyselliği ve medya tüketimini eleştiren dokuz gösteri planlanıyor. 7 Mart prömiyeri kafa karıştırıcı ve eğlenceli.

Şapka gibi çatlayan yumurtaya sahip gerçeküstü bir yaratık, ziyaretçilerin kırmızı ışıkla yıkanmış odaya girmeden önce “temas noktalarını temizliyor”. Bir başkası ayakkabılarıyla ileri geri dans ediyor, misafirlere diş fırçalarının ne renk olduğunu soruyor ve “puding” servis ediyor. Oyuncular ayrıca sürekli olarak benzersiz satış noktalarından ve ayrıcalıktan bahsediyorlar. Ardından sahne performansı niteliğindeki “deney” bölümü geliyor. Ve sonunda ziyaretçiler coşkuyla dans edip dağılıyorlar. Dışarıdan gelen bir ses onlara artık zamana ve mekana bağlı kalmadan büyük resme doğru ilerlediklerini söylüyor.

---

fotoğraf Galerisi

Red Club’ın kurucusu Tim Schneider, “O kadar bireyselleştik ki artık bir araya gelmiyoruz” diyor. “Bunu iklim aktivizminde de görebilirsiniz. Dünyayı değiştirmek isteyen gruplar küçük çaplı tartışmalarda kayboluyor.” Makalede medyanın kullanım şekli ve kullanıcıların trendleri nasıl takip ettiği eleştirilir. Schneider, “Bunun kapitalizmle bir ilgisi olup olmadığını bilmiyorum” diyor. Ancak yapabileceğiniz şey, kendi eylem alanınız dahilinde birlikte aktif hale gelmektir. Karmanoia bunu yaratıcılıkla yapıyor. Oyuncular bir ay boyunca prova yaptılar; içlerinden biri “çok kısa” diyor.

Karmanoia: “Çıldırıyoruz”

“Deney” için odanın ortasındaki bir sütunun etrafına sandalyeler yerleştirilir. Herkes tavandan sarkan kabloları çözmeye yardım ediyor ve ardından takılan saç bantlarını başlarına takıyor. Düşüncelerini aktarmalılar. Bir aktör, sanki bir sinyal almış gibi, “Aslında neden bahsettiğimi kim merak etti?” diye soruyor. Oyunda yoga matları ve güzellik kremleri yer alıyor ancak çoğunlukla diş fırçalama bağımlılığı seyirciyi güldürüyor.

Schneider, “Çıldırıyoruz” diyor. “Anlam özgürlüğünü yaşıyoruz. Bazen rahatlamaya yardımcı oluyor.” Normal bir oyundan farklı olarak ziyaretçiler de birbirleriyle temasa geçiyor; çünkü karşılama töreni sırasında birbirlerine bakıyorlar, muhallebi masasında küçük bir konuşma yapmaları ya da birlikte sandalyeler kurmaları isteniyor. Belki “The Red Club” size biraz düşünme fırsatı verir; ancak performansın tadını çıkarmanın en iyi yolu kara kara düşünmek yerine gülmektir.