­R­o­a­d­ ­H­o­u­s­e­­ ­i­n­c­e­l­e­m­e­s­i­:­ ­J­a­k­e­ ­G­y­l­l­e­n­h­a­a­l­­ı­n­ ­y­e­n­i­d­e­n­ ­y­a­p­ı­m­ı­ ­g­e­v­ş­e­k­ ­b­i­r­ ­e­l­ ­s­ı­k­ı­ş­m­a­

Bakmak. Orijinali gibi değil Yol Evi dokunulmaz bir kalıntıydı. 1989 Patrick Swayze aracı, başrol oyuncusu yıkıcı derecede ateşli olduğu kadar beceriksiz bir olay örgüsüne sahip, azgın, şiddetli bir dramaydı. Bunu yeniden eğlenceli bir şeye dönüştürmek imkansız olmamalı. Ama tanrım yönetmen Doug Liman ve başrol oyuncusu Jake Gyllenhaal işi zorlaştırıyor.

Prömiyeri şu tarihte: SXSW 2024'ler açılış gecesi Prime Video'daki ilk çıkışından önce, Yol Evi Salatalık kadar havalı olmasına rağmen boğazını parçalayabilen fedai James Dalton'un hikayesini yeni bir çağ ve yeni bir yer için yeniden hayal ediyor. Senaristler Anothony Bagarozzi ve Charles Mondry, tozlu ve harap Missouri'yi Florida Keys'teki tropik bir adaya terk ederken, bu yeniden yapım orijinalin sıcaklığından yoksun.

Yol Evi şimdi rezil bir UFC savaşçısını konu alıyor.

Gyllenhaal, kariyerini sona erdiren ve kendisini kötü şöhrete kavuşturan korkunç bir olaydan kaçan eski bir UFC orta siklet oyuncusu olan Elwood Dalton'u canlandırıyor. Kendi kendine empoze ettiği belirsiz bir kefaret görevinde, şimdi hızlı bir şekilde para kazanmak için şaibeli boks müsabakaları arayan bir arabanın içinde ortalıkta dolaşıyor. Sadece şöhreti sayesinde korkutma gücü (üstsüz olduğunda sergilenen kaslar acımamasına rağmen), bir motorcu çetesi tarafından terörize edilen “The Road House” adında bir yol evinin sahibi olan Frankie'nin (Jessica Williams) dikkatini çeker. Kötü adamları geri püskürtmesi için bir ay boyunca Dalton'a 20 bin dolar teklif ediyor ve Dalton isteksizce kabul ediyor.

Glass Key'e girerken, kısa sürede Charlie (Hannah Lanier) adında genç bir kitap kurdu, Laurel (karizmatik BK Cannon) adında cesur bir barmen ve (karşılaştırıldığında) yara bere içinde ve sıska fedai Billy (CoşkuLukas Gage). Motorcu çetesini tokatlamak Dalton için sorun değil – ve sert adamların ilkokul zorbaları gibi küçültüldüğü komik derecede eğlenceli bir sahne yaratıyor. Ancak çok geçmeden savaşması gereken daha büyük bir düşman olduğunu fark eder: Yerel emlak kralı Ben Brandt (Billy Magnussen, tembelce yazılmış bir kötü adam rolüyle en iyisini yapıyor). Brandt'ın dalgalı sularda yarışan bir yattayken bir berber tarafından usturayla tıraş edilmeyi talep etmesinden dolayı dengesiz olduğunu biliyorsunuz. Neden? Bilmiyorum dostum, o çok aşırı ya da her şeyin yolunda gideceğine falan inanıyor.

Yerel polis gücü Brandt ve ekran dışı suçlu babası tarafından yozlaştırıldığından (o daha büyük bir olay örgüsü oluşturacakmış gibi görünüyor ve sonra sadece öyle'T), yalnızca Yol Evi'ni temizlemekle kalmayıp, Cam Anahtar'ı onu zorla soylulaştıracaklardan kurtarmak da Dalton'a kalmıştır. Ayrıca yerel bir doktora (karamsar Daniela Melchior) aşık olur ve doktor şiddet içeren davranışları konusunda onu azarlar çünkü Yol Evi.

Doğrudan akışa geçmek doğru seçimdi Yol Evi.

Yönetmen Doug Liman manşetlere çıktı boykot edeceğini açıkladı Amazon MGM Studos'un sinema gösterimini atlayıp doğrudan yayına geçme kararı üzerine filmin dünya prömiyeri yapıldı. (Aslında katıldı.) Liman'ın aşağıdaki gibi aksiyon isabetlerinde başarı gördüğü gibi Bourne Kimliği Ve Bay ve Bayan Smith ve eleştirel olarak müjdelenen Yarının sonu, bu başlangıçta distribütörün yaptığı bir hata gibi görünüyordu. Ama şimdi gördükten sonra Yol Evi, Anladım.

Tabii ki orijinal Yol Evi karmaşık bir olay örgüsüne sahipti. Ancak en çok övülen varlığı olmadığı için. (Muhtemelen Sam Elliott'un görkemli at kuyruğu olurdu.) Bagarozzi ve Mondry'nin bu bölgeyi bu kadar baştan sona yeniden ele alması tuhaf, özellikle de versiyonlarında tatmin edici sayıda dövüş sahnesi bulunmadığı için. Ya da belki de dövüş sahneleri tatmin edici değildir. Liman'ın filmografisi göz önüne alındığında bu açıkçası şok edici. Ancak filmin aksiyon estetiği ile içeriği arasında rahatsız edici bir kopukluk var.

Bu, silahlardan veya bıçaklardan hoşlanmayan ve karşı çıkanları alt etmek için yumruklarını tercih eden bir adam hakkında bir film. Bu, 80'lerin maçoluk ve gür saç çağında iyi bir şekilde uygulanmış ham, ilkel bir şiddettir. Ancak bugün bu tür bir kabadayılık, bazı ayarlamalar yapılmadan hoş karşılanmayabilir. Yani bu Dalton, kurbanlarını hastaneye götürürken kişisel farkındalığını ve hatta nazik bir tavrını sergileyerek, verdiği hasar hakkındaki ayrıntılı bilgisini övüyor. (Her vuruştan ve vuruştan en iyi şekilde yararlanan, saflığıyla sahneleri çalan komedi oyuncusu Arturo Castro'ya sesleniyorum.)

Eğlenceli bir kenara tokat atmak, Yol Evi' nin mücadelesi sahneleme açısından büyük ölçüde yetersiz. Liman, darbelerin etkisini artırmak için, harekete momentum kazandırmayı amaçlayan kamçı tavalarına ve esas olarak bir yumruğun daha hızlı görünmesini sağlamak için vuruşun düzenlenmesini hızlandıran hız rampalarına güveniyor. Sonuç olarak orijinalinden kesinlikle daha gösterişli ama görünüşe göre daha gösterişli bir film ortaya çıktı. Açıkça manipüle edilmiş, bu da bir adamın dünyaya karşı cesur fantezisini azaltıyor.

Liman aynı zamanda modern eylemin daha fazla, daha fazla taleplerini de yerine getiriyor. Böylece şiddet hızla tokatlamadan kemik kırmaya, kundakçılığa, patlamalara ve büyüleyici olmasa da uzun süren bir tekne kovalamacasına doğru ilerliyor. Başka bir aksiyon filmi haline geliyor. Tıklım tıklım dolu bir salonda yaşanan bu anlardan bazıları, açılış gecesi coşkulu kalabalığın alkışlarıyla karşılandı. Diğerleri donuk bir sessizlikle karşılandı. Belki de olay örgüsü, aksiyon ve komedi arasındaki ilerlemenin dengesizden açıklanamaz hale gelmesi ya da Gyllenhaal'ın bu rolün ritmine ayak uyduramaması yüzünden.

Jake Gyllenhaal, Patrick Swayze değil.

Orjinalinde Yol Evi kadar ikonik boğaz yırtılması Onlarca yıllık aksiyon filmlerinde yankılanan şey Swayze'nin tutumuydu. Öfkeli aksiyon kahramanlarına karşı havalı bir isyan olan Dalton, adamlara yumruk atmadığı zamanlarda neredeyse neşeliydi. Bazıları “Senin daha büyük olacağını düşünmüştüm” diye alay edebilir çünkü o, itibarının ima ettiği kadar anında korkutucu değildi. Ancak fırtına öncesi ne kadar sakin olduğu, şiddet tehdidini artırdı. “Nazik ol” bir rica değil, bir tehditti.

Gyllenhaal bu zen benzeri sakinliği kopyalayamıyor, dolayısıyla denge kayboluyor. İşler kızışmaya başlayınca çarpık bir gülümsemeyle sırıtıyor ve soğukkanlılıkla kahvesini yudumluyor. Ancak ekranda ya endişeli olarak okunan yüksek bir enerji yayıyor (Zodyak), kibirli (Kadife Testere, Örümcek Adam: Evden Uzakta), manik (Okja) veya sıkıca sarılmış (Gece gezgini). Dolayısıyla biz seyirci olarak, bar kavgası kaosu karşısında sakin hissetmenin dolaylı zevkini yaşayamayız. Bunun yerine Dalton'un ince soğuk kaplamasının altındaki gerilimi hissedebiliyoruz. Sadece anlamsız şiddetin eğlencesini ortadan kaldırmakla kalmıyor, aynı zamanda yeterince öngörülebilir ve sıkıcı bir şekilde defalarca tekrarlanan Dalton'un yaptıklarını açığa vuran telgrafları da çekiyor.

Bu Yol Evi toplardan yoksundur.

Liman'ın versiyonunda şiddet ve bazı şok edici hesaplaşmalar var. Ancak filmin Dalton'u iyi bir adam olarak tutmaya olan bağlılığı, bazı son derece aptalca hikaye anlatımı seçimlerine yol açıyor. Boğaz yırtılması olmayacak, ancak gösterişli bir sürat teknesi kovalamaca sahnesi ve bira göbeği olan bir babanın yer üstü yüzme havuzunun etrafında su sıçratması kadar korkutucu görünen bir timsah saldırısı olacak. Orijinalin ter, kir ve hayvani çekiciliğinin yerini parlaklık, güneş ışığı ve gerçek bir hayvan alıyor.

Dolayısıyla aksiyon yetersiz. Peki cinsel çekicilik nasıl? Liman'ın takdirine göre, Michael Bay'i çekiyor, Gyllenhaal'ı karede kule gibi görünen alçak bir açıdan çekiyor, yırtık gövdesi güneşte ya da kafa karıştırıcı derecede parlak bar ışıklarında parlıyor. Başroldeki adam seksi. Romantik başrolü çok güzel. İçlerini titreten tek bir öpücükleri var. Ve bu kadar. Sinemada çok fazla sekse ilişkin çevrimiçi söylem, sinemaya da bulaştı mı? Yol Evi yeniden yapım mı? Yoksa kendi isteğiyle bu kadar uysal mı? Her iki durumda da, bu filmin yaptığı en riskli hareket Conor McGregor'u eksantrik bir salak olarak seçmek.

İrlandalı MMA dövüşçüsü beyazperdedeki ilk oyunculuğunu Yol Evi. (Sesini video oyununa verdi Call of Duty: Sonsuz Savaş 2016 yılında). Deneyim eksikliğinin dışında, McGregor'un o kadar çok tartışması var ki onun wiki sayfası kendilerine ayrılmış bir bölüm var, bu, kaşları kaldıran bir oyuncu seçimi seçimi. Kendi takdirine göre, dövüşçü yanlısı oyuncu büyük bir karizma ve çıplak bir kıçla ekrana fırlıyor ve bir telefon görüşmesi sırasında hareketli bir pazarda ortalığı kasıp kavuruyor. O kadar çirkin bir an ki Hızlı X Jason Momoa'nın heyecanı. Ancak sonraki her sahnede McGregor tek notayı kanıtlıyor. Onun karakteri atılgan ve gürültücü sert bir adamın karikatürüdür. Kollarını Temel Reis gibi iki yana açarak ortalıkta dolaşıyor. Yüzü sürekli tehditkar bir sırıtışla kaplıydı… aslında aynı zamanda Temel Reis gibi. Magnussen gibi o da sürekli olarak harekete geçiyor ve karaktere gidecek hiçbir yer bırakmıyor. Ve böylece bu acımasız paralı asker bile biraz sıkıcı olmaya başlıyor. Oynanmayan bir dublör oyuncu seçimi taktiği.

Teknik açıdan da şaşırtıcı seçenekler var. Renk doğruluğu tutarsız; Dalton bazı sahnelerde bronzlaşmış bir tanrıya, diğerlerinde ise çöküşün eşiğindeki solgun bir adama benziyor. Filmin büyük bir kısmı dışarıda veya açık hava mekanlarında geçtiği için ses tasarımı kafa karıştırıcıdır, ancak tamamı bir sahnede kaydedilmiş gibi görünmektedir. Burada rüzgar, kuşlar ve hayat yok gibi görünüyor; yalnızca konserve ses var; bunların bir kısmı yapay zeka tarafından yaratılmış olabilir. Sesle ilgili en iyi şey bu Yol Evi rock'tan zydeco'ya ve alt-pop'a kadar uzanan ama tamamı bop olan bir dizi müzik performansı. Bunlarda ayakları yere basan ve baştan çıkarıcı bir enerji var. Ancak başka yerlerde, bu yeniden yapım, kendine ait bir iz bırakmadan yorgun aksiyon klişelerine dayanıyor (masum çocuğun savunmaya ihtiyacı var, somurtuyor ama akıllı aşk ilgisi, gerekli kovalamaca sahnesi, aptalca kredi sonrası sahne).

Sonunda, Yol Evi bir enkazdır. İlgi çekici bir fragman için yeterince güzel şey olsa da Liman ve şirket, teatral bir gösterim şöyle dursun, yayınlanmaya değer bir yeniden yapım sunmayı başaramıyor.

Yol Evi SXSW 2024'te dünya prömiyerinde incelendi; film 21 Mart'ta Prime Video'da gösterime girecek.