D­i­e­g­o­ ­R­i­v­e­r­a­’­n­ı­n­ ­i­k­i­ ­ç­o­c­u­k­ ­p­o­r­t­r­e­s­i­ ­o­n­l­a­r­c­a­ ­y­ı­l­ ­s­o­n­r­a­ ­ö­z­e­l­ ­e­l­l­e­r­d­e­ ­N­e­w­ ­Y­o­r­k­’­t­a­ ­s­e­r­g­i­l­e­n­i­y­o­r­

D­i­e­g­o­ ­R­i­v­e­r­a­’­n­ı­n­ ­i­k­i­ ­ç­o­c­u­k­ ­p­o­r­t­r­e­s­i­ ­o­n­l­a­r­c­a­ ­y­ı­l­ ­s­o­n­r­a­ ­ö­z­e­l­ ­e­l­l­e­r­d­e­ ­N­e­w­ ­Y­o­r­k­’­t­a­ ­s­e­r­g­i­l­e­n­i­y­o­r­

Ünlü Meksikalı ressam Diego Rivera’nın (1886-1957) imzalı ve ülkesinde Devrim sonrası yaşanan karmaşık dönemi anlatan iki çocuk portresi, on yıllar boyunca özel ellerde tutulduktan sonra 5 Nisan’a kadar New York’taki Schoelkopf galerisinde görülebilecek.

Hakkında Nio Ve Rebozo ile oturan kızHer ikisi de New York Modern Sanat Müzesi’nin (MoMA) Meksikalı modernistlere adadığı 1931 sergisinin bir parçası olan ve aynı zamanda 1949’da Mexico City’deki Güzel Sanatlar Sarayı’ndaki büyük retrospektif sergisine de dahil edilen 1929’dan. .

Resimlerde, Rivera, iri gözlü ve koyu tenli çocukların hüzünlü jestine dikkat çekti rustik ortamlarda poz verenler: birincisi çarşafın üzerinde ve pembe bir türban takmış, elini ağzına götürüyor ve ikincisi, bir halının üzerinde ağzının köşeleri aşağıya dönük olarak bakıyor.

Eserler, 1930’ların başında galeri sahipleri Erhart Weyhe ve New York’un önde gelen Weyhe galerisini işleten Carl Zigrosser tarafından, Efe’ye anlattığına göre o dönemde Meksika modernizmine gösterilen “büyük ilgi” nedeniyle satın alınmıştı. galerinin sahibi Alana Ricca.

Ressam Diego Rivera’nın ‘Rebozo ile oturan Nia’ (1929) tablosu.NORA QUINTANILLA | EFE

Schoelkopf’taki sergi metninin yazarı sanat uzmanı James Oles, şuna dikkat çekiyor: çocuklar işçi sınıfından ve yerli ailelerden geliyor ve “Onlar temsil ediyorlar “Devrimin gelecekteki yararlanıcıları” “belki de içine doğdukları çalışma hayatının zorluğunun altını çizen bir ciddiyetle.”

“Rivera için bu çocuklar, Meksika’nın uzak geçmişini proleter geleceğiyle ilişkilendirdiler” diye belirtiyor ve duvar ressamının tek başına, çiftler halinde, anneleriyle veya yaşlı akrabalarıyla birlikte Meksikalı çocukları gösteren toplam 70 kadar tablo yaptığını hatırlatıyor. vardı Piyasada “büyük talep” var.

Manuel Rodríguez Lozano, ‘melankolik sanatçı’

Ayrıca daha az tanınan bir ressam olan Manuel Rodríguez Lozano’nun benzer temalara sahip iki tablosunu da görebilirsiniz: Annelik1927’den itibaren bir kadının bebeğini emzirdiği fotoğraf ve KoşmakBir grup insanın 1926’dan kalma, bilinen birkaç eser arasında en karmaşık eserlerinden birini söylediği şarkı.

Sanatçı, kim Hayatta ve sanatta Rivera’ya mesafenizi koruyunOles’in yorumuna göre, kendisine politik olmaktan çok melankolik bir üslup atfedilen sanatçı, bu çalışmada tarih, antropoloji ve popüler kültüre göndermelerle “devrim sonrası önemli temaları” ele alıyor ve bunlardan “zarif ve modernist bir soyutlama” yapıyor.

Ressam Manuel Rodrguez Lozano’nun (1896 -1971) ‘Annelik’ (1927) tablosuNORA QUINTANILLA | EFE

Akademik sanat eğitimi almamış olan Rodríguez Lozano (1896-1971) 40’tan az eser – çoğunun nerede olduğu bilinmiyor– ancak bu, stüdyosunu ziyaret eden, birkaç tane satın alan ve bunların “Meksika’nın en ilginçleri arasında” olduğunu yazan galeri sahibi Zigrosser’i büyülemekten alıkoymadı.

Ricca’ya göre, Meksika modernizminin bu hazinelerinin “yeniden keşfi” doğru zamanda gerçekleşiyor: “Elbette, bu sanatçıların ele aldığı pek çok temanın, özellikle kadınlık, annelik veya topluluk ve aynı zamanda sosyal sorunlar gibi bugün de yansımaları var.” ilgili.”

Schoelkopf’un müdürü “(Bu eserlerin) yeniden keşfedildiğini söylüyoruz çünkü o zamandan beri satın alan ailenin torunlarıyla birlikteydiler” dedi ve şunları ekledi: “Bu Rodríguez Lozano’nun iki tablosunu “halkın görebildiği ilk kez”.

Fotoğrafçı

Ressam Manuel Rodrguez Lozano’nun ‘El corrido’ (1926) tablosu.NORA QUINTANILLA | EFE

Tabloların fiyatlarının yaklaşık 225.000 dolardan 1 milyon dolara (yaklaşık 205.915 ila 915.180 euro) kadar değiştiğini açıkladılar.


Popular Articles

Latest Articles