O­n­l­a­r­c­a­ ­y­ı­l­d­ı­r­ ­k­a­y­b­o­l­a­n­ ­t­a­b­l­o­ ­ç­e­k­i­ç­ ­a­l­t­ı­n­a­ ­g­i­r­i­y­o­r­

Şu an: 14:18| Okuma süresi: 2 dakika

ebir “duyu” mu? Kesinlikle bir sürpriz. Aslında ressam Ernst Ludwig Kirchner’in “step dansı” tablosu hakkında yüz yıl boyunca hiçbir şey bilinmiyordu. Bütün izler silinmiş, bütün algılar silinmiş gibiydi. Geriye kalan tek şey, tablonun 1911’de yapıldığı ve 1912’de Berlin’deki Fritz Gurlitt Galerisi’ndeki efsanevi “Brücke” sergisinde sergilendiği anıydı.

1968 kataloğunun raisonné’sinin yazarı Donald E. Gordon, çözülemeyen bilmecelerle karşı karşıyadır. Elinde sadece siyah beyaz bir illüstrasyon var, beden bilgisi yok ve bilimsel bir tevazu ile özetliyor: “Nerede olduğu bilinmiyor”. Eğer doğru bir yapıt dizini hiçbir rapor olmayacak kadar kısa ve öz bir şekilde itiraf etmek zorundaysa, bu durum kriminalistikte “dosya numarası XY… çözülmemiş” gibidir.

Kirchner’in resmi aile mülkiyetinden geliyor

Kirchner’in dans eden çifti dışında kimse yardım hattını kullanmadı. Her ne kadar resmin sahiplerinin soy ağacı tüm yüzyıla kadar izlenebiliyor ve hiçbir karanlık noktası yok. Dans artık Münih müzayede evi Ketterer’de “aile mülkiyetinde” olduğundan ve 7/8’inde müzayedeye çıkarıldığından tüm bunlar ancak şimdi biliniyor. Haziran 2024 gönderildi.

Ve şimdi step dansı yapan çiftin önünde duruyorsunuz ve arkalarında diğerleri performans sergilemeyi bekliyor. Ayakkabılarınızın topuk seslerini duyabildiğinizi sanıyorsunuz ve Kirchner’in önde oturduğundan şüpheleniyorsunuz; varyete şovunun açgözlü izleyicisi, başka hiçbir şey yapamayan ve yapmak istemeyen, her zaman tutkusuna ve eğlencesine düşkün olan. ustaca vücutları kutluyor ve çizimlerde ve pitoresk hızlarda kırmızımsı sahne ışıklarındaki erotik gösterileri yakalıyor.

1911 yılında Dresden’de bir araya gelerek “Die Brücke” sanatçı grubunu oluşturan dört genç sanatçıdan oluşan topluluk neredeyse tükenmişti. Herkes uzun zamandır kendi yoluna gitti. Moritzburg Gölleri’ndeki çıplaklar cennetinde hâlâ resim seansları yapılıyordu. Ancak özellikle Kirchner’in gözleri artık büyük şehre daha çok odaklanmıştı ve Berlin’de bir kariyer planlıyordu. Uzun zamandır gizlenen “step dansı” da bunu anlatıyor.

Muhtemelen 1920’lerin sonlarında, saygın çağdaş sanat koleksiyonu için Kaiserslautern’de bir villa inşa ettiren emaye eşya üreticisi Max Glaeser tarafından satın alındı. Resim 1944’e kadar Glaeser’larda kaldı.

Daha sonra Münihli galeri sahibi Günther Franke, onu Baden-Württemberg’deki özel bir koleksiyona devretmiş gibi görünüyor ve bu koleksiyon artık kendisiyle yollarını ayırıyor. Tahmini 2 ila 3 milyon avro arasında olan bu rakama hiçbir müze ayak uyduramayacak.