Bugünlerdetehdidi hükümetin kapatılması şu şekilde sıradan milletvekilleri olarak kasabayı terk etmek teneffüs için.
Yalnızca bu kongre döneminde ABD, milletvekillerinin uzun vadeli finansman tasarıları üzerinde anlaşamaması ve bunun yerine son dakika, kısa vadeli yamaları geçirmesi nedeniyle hükümetin kapanması korkusuyla en az dört kez karşılaştı.
ABD 2019'da şunu gördü: şimdiye kadarki en uzun kapanma eskiden Başkan Donald Trump Güney sınır duvarı için finansman sağlamak amacıyla bunu siyasi bir silah olarak kullanmaya çalıştı. Genel olarak kapanmalar yaşandı daha sıklıkla 2010'larda önceki on yıla göre.
Bağlam için, Kongre Savunma Bakanlığı'ndan Gıda ve İlaç İdaresi'ne kadar her şeye para sağlayan 12 fon yasa tasarısını her yıl geçirmek zorundalar. Eylül ayı sonuna kadar bunu başaramazlarsa ya kendilerine daha fazla zaman kazandıracak ve kurumların finansmanını sağlayacak kısa vadeli bir yasa tasarısını onaylayacaklar ya da hükümet kapanacak.
Ekim ayındaki mali yılın başlangıcından bu yana neredeyse altı ay geçti ve Kongre henüz birden fazla tam yıl ödenek yasasını onaylamadı. Salı günü milletvekilleri bir anlaşma duyurdu Hükümeti açık tutmak ve nihayet kalan uzun vadeli tedbirlerin birçoğunu geçirmek, potansiyel olarak kapatma korkularını şimdilik bastırmak.
Ne zaman yeni bir finansman son tarihi gelse, potansiyel bir kapanmanın artmasıyla ilgili endişeler ortaya çıkıyor. Bunun nedeni, tüm mevzuat gibi finansman faturalarının Kongrede artan kutuplaşmaya maruz kalıyoruz – ve özellikle Cumhuriyetçilerden oluşan bir grup, hükümeti kapatma tehdidinden siyasi olarak fayda sağlıyor.
Kapatılma nedenleri değişti
Kapanmalar tamamen yeni değil.
Günümüzdeki kapatmalar 1980'lerde Başsavcı Benjamin Civiletti'nin ardından başladı. bir görüş yayınladı Kongre, ihtiyaç duydukları fonları açıkça onaylamasaydı, devlet kurumlarının faaliyetlerine devam edemeyeceğini belirtti. 1970'lerde de bir takım kapatmalar yaşandı, ancak bunlar aslında mevcut olanlarla aynı şekilde hükümeti kapatmadı.
1970'li ve 80'li yıllardaki çoklu kapatmalar da spesifik anlaşmazlıklar politikayla ilgili daha az ilgili ideolojik argümanlara karşı mevzuattaki satır öğeleri gibi aşırı harcamalar. (Ancak kürtaj finansmanı, suç yasası ve sosyal yardım genişlemesinin tümü farklı kapatmalara neden olan faktörlerdi.)
Kapatmaların nasıl silah haline getirildiği konusunda önemli bir dönüm noktası 1990'larda meydana geldi. Aralık 1995'te, Meclis Başkanı Newt Gingrich liderliğindeki Cumhuriyetçiler, bütçe reformlarına dikkat çekmek için 21 günlük uzun bir kapatma başlattı. O zamanlar, Başkan Bill Clinton'ın, Beyaz Saray Yönetim ve Bütçe Ofisi tarafından yapılan diğer tahminlere karşı Kongre Bütçe Ofisi'nin daha muhafazakar tahminlerine dayalı bir bütçe geliştirmesi gerektiğini savundular. Bu dikkate değerdi, çünkü anlaşmazlık sadece belirli bir harcama rakamıyla ilgili değildi, aynı zamanda daha geniş bir politika anlaşmazlığıyla ilgiliydi.
1995–1996 kapat aynı zamanda hem Temsilciler Meclisi'ni hem de Senato'yu elinde bulunduran Cumhuriyetçilere, onları işlevsiz ve yönetemez duruma getirerek zarar verdiği düşünülüyordu.
Cumhuriyetçiler bir sonraki seçimde Temsilciler Meclisi'nde yalnızca iki sandalye kaybederken ve Senato'da iki sandalye eklerken, Clinton kapatma fiyaskosundan yararlanıyor ve kısmen GOP'un imajını zedelediği için ezici bir yeniden seçim zaferine yaklaşıyor gibi görülüyordu, Molly Ball Atlantik için yazdı.
var biraz tartışma Cumhuriyetçilerin sonuçta ne kadar zarara uğradıkları hakkında. Görünüşe göre deneyimden yaralanmışancak onlar kapanmayı önledi 2010'da mali sorumluluğa odaklanan bir Çay Partisi üye dalgası seçilene kadar yaklaşık yirmi yıl boyunca. 2013'te bu üyeler hükümetin 16 günlük kapatılması için baskı yaptı ve hükümetin fonunu kesmedikleri sürece harcama yasa tasarılarını onaylamayacaklarını söylediler. Uygun Fiyatlı Bakım Yasası.
Bu kapanma, içinde bulunduğumuz çağımızın başlangıcının habercisiydi. 2013'ten bu yana üç kez kapanma yaşandı ve çok daha fazla kez kapanma tehlikesiyle karşı karşıya kaldık.
Bu süre boyunca GOP, 2013 ve 1996 emsallerini temel alarak harcama faturalarını diğer politika hedefleri için bir kaldıraç olarak açıkça kullandı. 2018 yılında Demokratlar da benzer şekilde bu stratejiyi göçmenlik reformları konusunda harekete geçme çağrısında bulunmak için kullandı. Aynı yılın sonunda eski Başkan Donald Trump, sınır duvarı için finansman onaylanmadığı takdirde Cumhuriyetçilere hükümeti kapatma çağrısında bulundu.
Trump'ın 35 gün süren ve ABD tarihinin en uzun kapanışı olan 2018-2019 kapatmasına verdiği kamu desteği, bu tehditleri yapmanın ve bunları taban seçmenleri için öncelikleri için mücadele ettiklerine dair kanıt olarak kullanmanın nasıl teşvik edici hale geldiğinin altını çizdi. Cumhuriyetçiler.
Kapatma tehdidinin siyasi nedenleri kısaca açıklandı
Hepsi söylendi, oradaydı 21 hükümet kapatıldı son 50 yılda. Kongrede bölünmüş bir durum olduğunda ya da Kongreyi kontrol eden partinin Beyaz Saray'ı elinde bulunduran partiden farklı olduğu durumlarda bunların gerçekleşmesi daha olasıdır.
Son yıllarda partizanlık daha da kötüleşti ve yasa koyucuların kapatma tehditleri ve diğer yıkıcı taktikleri kullanma teşvikleri arttı. Bu kutuplaşma nedeniyle milletvekilleri, bir sonraki seçim için onları toparlama umuduyla taban seçmenlerine oyun oynamaya daha istekli hale geldi. Ve örneğin Florida ve Tennessee gibi eyaletlerdeki gerrymandering nedeniyle artık Cumhuriyetçiler GOP eğilimli daha fazla ilçe var.
George Washington Üniversitesi siyasi yönetim profesörü Todd Belt, “Özellikle Temsilciler Meclisi üyelerinin Demokrat meslektaşlarıyla uzlaşma konusunda daha az teşvikleri var çünkü koltuklarını diğer partiye kaptırmaktan çok, kendi kanatlarından gelebilecek birincil bir meydan okumadan daha fazla endişeleniyorlar” dedi. Vox'a söyler.
İki parti arasında Cumhuriyetçilerin bu taktikleri kullanma olasılıkları Demokratlara göre daha yüksek çünkü harcamaları kısma yönündeki muhafazakar siyasi taahhütlerle aynı çizgideler. Sonuç olarak GOP'un Özgürlük Grubu gibi en sağcı üyeleri, göç gibi konularda kapatma tehdidini en yüksek sesle dile getirenler arasında yer alıyor.
Ek olarak, milletvekillerinin bu tür yıkıcı taktikler kullandıkları için artık sandıkta cezalandırılmadığına dair bazı kanıtlar var. Seçmenler bir kapanma yaşandığında mutsuz olabilirler, ancak bir sonraki seçim yaklaştığında bunu potansiyel olarak unutabilirler. Örneğin, Cumhuriyetçiler suçlandı 2019 ve 2013'teki büyük kapatmalara ilişkin anketlerde, ancak bunun sonraki ulusal seçimlerde onlara zarar verdiğine dair çok az kanıt var. NBC News'e göre.
“Giderek gürültülü bir siyasi ortamda yaşıyoruz. Bipartisan Politika Merkezi kıdemli analisti Andrew Lautz, “10, 20, 30 yıl öncesine göre daha fazla kriz, daha fazla son dakika haberi ve daha gürültülü bir siyasi ortam var” diyor. “Seçimlerde tepki görebilirsiniz, ancak… Bu bütçe kavgalarının sandıkta ne kadar fark yaratacağından emin değilim.”
Kongre ertelemeyi seviyor
Kongre finansman yasa tasarılarını nadiren geçirir zamanındave devam eden kararlar veya CR'ler olarak da bilinen kısa vadeli faturalara olan bağımlılık, düzenli olarak kapanmanın eşiğindeymişiz gibi hissetmemizin nedenlerinden biri. Kısa vadeli bir yasa tasarısı yalnızca birkaç hafta veya ay sürebileceğinden, süresi dolduğunda ülke kapanma tehlikesiyle karşı karşıya kalır.
Bu dönemde Kongre zaten birden fazla CR kullanmış ve bunları Kasım, Ocak ve Şubat aylarında yenilemiştir. Birinci dönem Pensilvanya Senatörü John Fetterman (D-PA) “Bu işlev bozukluğunu normalleştirmeyi bıraktım” geçen eylülde üzülmüştü kısa vadeli bir yama için oy vermeniz istendiğinde.
Kutuplaşma nedeniyle Kongre de daha az fatura geçirmekortalama olarak zamanla. Sonuç olarak, ödenek yasa tasarıları daha tartışmalı hale geliyor çünkü kanun koyucular, bir finansman yasa tasarısının geçeceğinin garanti olduğunu bilerek başka politika yapıcıları da eklemeye çalışabilirler.
“Genel olarak yasa çıkarmanın zorlaşmasının bir sonucu olarak, takdire bağlı tahsisat sürecinin, Kongre'nin eskisinden daha fazla siyasi çatışmasına yol açması fikri olduğunu düşünüyorum, çünkü yapacağımız tek şeyin bu olduğu duygusu var. Brookings'te prosedür uzmanı olan Molly Reynolds, Vox'a şöyle söylüyor:
Kapanmalar hâlâ gerçek hasara neden oluyor
Her ne kadar normalleştirilmiş olsa da kapatmalar ve kapatma tehditleri iyi değil.
Maliyeti yüksek oldu ekonomi Son yıllarda milyarlarca dolar harcandı ve bunlar federal çalışanlar için önemli bir belirsizlik yarattı. “Kongre Bütçe Ofisi (CBO), 2018 ve 2019'daki beş haftalık kısmi hükümet kapanmasının, ekonomik çıktıyı sonraki iki çeyrekte 11 milyar dolar azalttığını tahmin ediyor; buna ABD ekonomisinin hiçbir zaman geri kazanamadığı 3 milyar dolar da dahil.” rapor Senato Demokratlarından dikkat çekti.
Lautz, “Bunlar yalnızca ekonomiye zarar veriyor, federal departmanları ve kurumları karıştırıyor ve federal doların israfına yol açıyor” diyor. Kapanma tehdidi gerçekleşmese bile, kurumların bu olasılığa karşı hazırlıklı olması gerekiyor, bu da uygulama için zaman ve kaynak kaybına neden oluyor politikalar ve normalde odaklanacakları programlar.
Kapanmaların devlet çalışanları üzerinde de büyük bir etkisi var. Kapanma sırasında on binlerce federal işçi ücretsiz izne çıkarılır veya ücretsiz çalışmaya zorlanır ve göçmenlik mahkemeleri, gıda denetimleri ve Milli Park erişimi gibi önemli hizmetler kısıtlanır veya geciktirilir. Ayrıca binlerce federal müteahhit geri ödenen ücreti asla geri alamayabilir sona erdikten sonra kapanmalardan. Ve bazı hizmetler kaldı tehlikeli derecede yetersiz personel.
Bu sonuçlara rağmen milletvekilleri ülkeyi tekrar tekrar uçurumun eşiğine getirme konusunda oldukça rahat görünüyorlar.
Kaynak bağlantısı