G­e­l­e­c­e­k­t­e­k­i­ ­g­ö­r­e­v­l­e­r­e­ ­y­a­r­d­ı­m­c­ı­ ­o­l­m­a­k­ ­i­ç­i­n­ ­O­r­i­o­n­’­u­n­ ­N­A­S­A­’­n­ı­n­ ­A­r­t­e­m­i­s­ ­I­I­’­s­i­n­d­e­ ­ö­n­e­m­l­i­ ­t­e­s­t­ ­s­ü­r­ü­ş­ü­

G­e­l­e­c­e­k­t­e­k­i­ ­g­ö­r­e­v­l­e­r­e­ ­y­a­r­d­ı­m­c­ı­ ­o­l­m­a­k­ ­i­ç­i­n­ ­O­r­i­o­n­’­u­n­ ­N­A­S­A­’­n­ı­n­ ­A­r­t­e­m­i­s­ ­I­I­’­s­i­n­d­e­ ­ö­n­e­m­l­i­ ­t­e­s­t­ ­s­ü­r­ü­ş­ü­


Kredi bilgileri: NASA

Astronotlar, NASA’nın Orion uzay aracını ilk kez ajansın gelecek yılki Artemis II test uçuşu sırasında test edecek. Uzay aracının büyük itici yanıklar gibi manevralarının çoğu otomatikleştirilmiş olsa da, yakınlık operasyonlarının gösterimi adı verilen önemli bir test, Orion’un manuel kullanım niteliklerini değerlendirecek.

Görevin yaklaşık üç saat kala başlayacak olan yaklaşık 70 dakikalık gösteri sırasında mürettebat, SLS (Uzay Fırlatma Sistemi) roketinin ayrılmış üst aşamasını işaret olarak kullanarak Orion’a bir dizi hareketle komut verecek. ICPS (geçici kriyojenik tahrik aşaması) olarak adlandırılan uzay içi tahrik aşaması, Orion’un kontrollerde astronotlarla nasıl uçtuğunu değerlendirmek için kullanılacak yaklaşık iki metrelik bir hedefi içerir.

NASA’nın Houston’daki Johnson Uzay Merkezi’ndeki Orion Programındaki Orion randevusu, yakınlık operasyonları ve yerleştirme müdürü Brian Anderson, “Yer simülasyonu ile gerçek bir uzay aracının uzayda nasıl uçacağı arasında her zaman farklılıklar vardır” dedi. “Gösteri, diğer uzay araçlarıyla buluşma ve kenetlenmeyi içeren gelecekteki görevler için riski azaltmamıza yardımcı olan bir uçuş testi hedefidir.”

NASA’dan Reid Wiseman, Victor Glover ve Christina Koch ile CSA (Kanada Uzay Ajansı) astronotu Jeremy Hansen güvenli bir şekilde uzaya çıktıktan sonra, ay roketinin üst aşaması Orion’u yüksek bir Dünya yörüngesine oturtmak için iki kez ateşlenecek. Ardından uzay aracı, yaylar Orion’u güvenli bir mesafeye itmeden önce birkaç ayırma cıvatasını ateşleyerek roket aşamasından otomatik olarak ayrılacak.

Uzay aracı ve mürettebatı uzaklaşırken, Orion otomatik bir ters takla atarak geri dönecek ve sahneye dönecek. Yaklaşık 300 feet uzakta Orion göreceli hareketini durduracak. Mürettebat kontrolü ele alacak ve Orion’un beklendiği gibi tepki vermesini sağlamak için çok küçük hareketler yapmak üzere öteleme ve dönme el kumandalarını ve görüntüleme sistemini kullanacak.

Daha sonra mürettebat, Orion’u çok yavaş bir şekilde sahnenin yaklaşık 30 fit yakınına yönlendirecek. Sahnenin üst kısmına monte edilen, Uluslararası Uzay İstasyonunu ziyaret eden uzay aracının kullandığı kenetlenme hedefine benzer iki metrelik bir yardımcı hedef, amaçlarına rehberlik edecek.

Anderson, “Mürettebat hedefi, ICPS’ye monte edilmiş kenetlenme hedefiyle ne kadar iyi hizalanmış olduklarını görmek için mürettebat modülünün üst kısmındaki kenetlenme kapağı penceresinin içine monte edilmiş bir kenetlenme kamerasını kullanarak görüntüleyecek” dedi. “Mürettebatların Artemis III’te Starship’e yanaştıklarında ve gelecekteki görevlerde Geçit’e yanaştıklarında görecekleri şey için iyi bir örnek.”

Sahneden yaklaşık 30 metre uzakta Orion duracak ve mürettebat, uzay aracının başka bir uzay aracına yakın performans gösterdiğini değerlendirmek için uzay aracının iyi kullanım özelliklerini kontrol edecek. ICPS’ye çok yakın gerçekleştirilen küçük manevralar, Orion’un Avrupa Servis Modülü üzerindeki reaksiyon kontrol sistemi iticileri kullanılarak gerçekleştirilecek.

Orion daha sonra geri çekilecek ve termal özelliklerini korumak için sahnenin dönmesine izin verecek. Mürettebat sahneyi takip edecek, sahnenin yan tarafına monte edilmiş başka bir hedefi kullanarak ikinci bir manuel manevra turu başlatacak, yaklaşık 30 fit yakına yaklaşacak, başka bir hassas kullanım kalitesi kontrolü gerçekleştirecek ve ardından geri çekilecektir.

Gösterinin sonunda Orion, sahneden önce ICPS’ten uzaklaşmak için otomatik bir kalkış yakma işlemi gerçekleştirecek ve ardından Pasifik Okyanusu’ndaki uzak bir konum üzerinden Dünya atmosferine yeniden girmek için ateş edecek. Orion’un kalkış yanması sırasında mühendisler, GPS sisteminin bulunmadığı ay ortamında gelecekteki görevlerde randevu faaliyetleri sırasında navigasyona bilgi sağlamaya yardımcı olacak hassas konumlandırma ölçümleri toplamak için uzay aracının kenetlenme kamerasını kullanacaklar.

Artemis II Orion başka bir uzay aracına kenetlenmediğinden, ışıkları içeren bir kenetlenme modülüyle donatılmamıştır ve bu nedenle mürettebatın hedefleri görmesine izin verecek kadar güneş tarafından yeterince aydınlatılması ICPS’ye bağımlıdır.

Anderson, “Testlerimizin çoğunda olduğu gibi, yakınlık operasyonları gösterisinin de tam olarak beklendiği gibi gitmemesi mümkün” dedi. “Gösterinin her bölümünü tamamlayamasak bile, Orion’un sistemlerini derin uzay ortamında mürettebatla birlikte değerlendirmek ve mürettebatı uçuş sırasında güvende tutmak da dahil olmak üzere öncelikli hedeflerimizi gerçekleştirmek için test uçuşuna planlandığı gibi devam edeceğiz. misyon.”

Yaklaşık 10 günlük Artemis II uçuşu, NASA’nın temel insan derin uzay keşif yeteneklerini, SLS roketini ve Orion uzay aracını ilk kez astronotlarla test edecek ve ilk kadın, ilk kişinin inişini de içeren ay yüzey görevlerinin önünü açacak. renkli ve aydaki ilk uluslararası ortak astronot.

Alıntı: Gelecekteki görevlere yardımcı olmak için NASA’nın Artemis II’si üzerinde Orion’un önemli test sürüşü (2024, 20 Mart), 20 Mart 2024 tarihinde https://phys.org/news/2024-03-key-orion-nasa-artemis-ii.html adresinden alınmıştır.

Bu belge telif haklarına tabidir. Özel çalışma veya araştırma amacıyla yapılan her türlü adil işlem dışında, yazılı izin alınmadan hiçbir kısmı çoğaltılamaz. İçerik yalnızca bilgilendirme amaçlı sağlanmıştır.



uzay-1

Popular Articles

Latest Articles