N­i­s­a­n­ ­a­y­ı­n­d­a­k­i­ ­t­a­m­ ­g­ü­n­e­ş­ ­t­u­t­u­l­m­a­s­ı­,­ ­d­e­n­e­y­l­e­r­ ­i­ç­i­n­ ­ş­i­m­d­i­y­e­ ­k­a­d­a­r­k­i­ ­e­n­ ­i­y­i­s­i­ ­o­l­a­c­a­ğ­a­ ­b­e­n­z­i­y­o­r­

Nisan ayındaki tam güneş tutulması, yeni uzay araçları, teleskoplar ve kozmik şans sayesinde bilimsel bir bereket vaat ediyor.

Ay, Dünya’ya daha yakın olacak, uzun ve yoğun bir karanlık dönemi sağlayacak ve Güneş, dramatik plazma patlamaları potansiyeli nedeniyle daha aktif olacak. Sonra bütünlüğün yoğun nüfuslu koridoru var Meksika’dan ABD’ye ve Kanada’ya kadar uzanıyor.

On milyonlarca izleyici olmasa da yüzlercesi “vatandaş bilim insanları” olarak ikiye katlanacak ve NASA ve diğer araştırma gruplarının gezegenimizi ve yıldızımızı daha iyi anlamalarına yardımcı olacak.

8 Nisan’da, ay, Güneş ile Dünya arasından geçerken, 4 dakika 28 saniye boyunca güneş ışığını engelleyerek, güneşin taç benzeri dış atmosferini veya koronayı fotoğraflayacaklar. öğle karanlığı çöküyor. Ayrıca düşen sıcaklıkları ölçecek, bulutları izleyecek ve iletişim kesintilerini ölçmek için amatör radyolar kullanacaklar.

Aynı zamanda roketler bilim araçlarıyla birlikte atmosferin iyonosfer olarak bilinen, uzayın kenarına yakın elektrik yüklü kısmına doğru fırlatılacak. Küçük roketler Virginia’nın Wallops Adası’ndan süzülecek; toplamın yaklaşık 400 mil dışında, ancak kısmi tutulmada güneşin %81’i gizlenecek. Benzer fırlatmalar, geçtiğimiz Ekim ayında Batı ABD ile Orta ve Güney Amerika’yı kasıp kavuran “ateş çemberi” güneş tutulması sırasında New Mexico’dan da gerçekleştirildi.

“Biggie zamanı! Oldukça heyecan verici!!!” Roketlerin görev direktörü Embry-Riddle Havacılık Üniversitesi’nden Aroh Barjatya bir e-postada şunları söyledi.

NASA’nın yüksek irtifa jetleri de yeniden havalanacak, gelişmiş teleskoplarla ayın gölgesini takip ederek güneşin koronasını ve çevresindeki tozu inceleyecek.

NASA’nın tutulma program yöneticisi Kelly Korreck, “Toz kulağa sıkıcı geliyor” dedi. “Fakat aynı zamanda toz gerçekten ilginç. Bunlar güneş sisteminin oluştuğu dönemden kalan kalıntılar.”

Üniversite öğrencileri tarafından pist boyunca 600’den fazla hava balonu fırlatılacak ve atmosferik değişimler incelenirken canlı yayınlar sağlanacak. Bulutlu gökyüzü önemli olmamalı.

Ülke çapındaki projeyi koordine eden Montana State Üniversitesi’nden astrofizikçi Angela Des Jardins, “Bizim için şanslıyız, 80.000 feet ve üzerine uçan balonlar yerin bulutlu olup olmadığını umursamıyor” dedi.

Ve eğer Federal Havacılık İdaresi onaylarsa, Hawaii Üniversitesi’nden Shadia Habbal tarafından yapılan bir deneyde, 21 metrelik (6,5 metre) bir uçurtma, bir bilim aletini Teksas’ın üç mil (5 kilometre) yukarısına kaldıracak. O da güneşi gözlemlemesine engel olabilecek bulutların üstüne çıkmak istiyor.

Normalde güneşin parıltısıyla gizlenen korona, tam güneş tutulması sırasında tam olarak görüntüleniyor ve bu da onu birincil araştırma hedefi haline getiriyor. Uzaya binlerce mil (kilometre) yayılan dikenli dallar, gizemli bir şekilde güneşin yüzeyinden daha sıcaktır; binlerce derece yerine milyonlarca derece.

Konuyla ilgili tüm çizelgeleri ve kitaplarıyla daha çok Bay Tutulma olarak bilinen emekli NASA astrofizikçisi Fred Espenak, “Tam tutulmaların değeri açısından bilim, koronanın nasıl bu kadar aşırı sıcaklıklara kadar ısıtıldığını hala açıklayamıyor” dedi.

ABD 2045’e kadar bu ölçekte başka bir tam güneş tutulması görmeyecek, bu nedenle NASA ve diğer herkes elinden geleni yapıyor.

Nisan ayındaki tutulma Pasifik’te başlayacak ve Meksika’nın Mazatlan kentine karaya inecek, Teksas ve diğer 14 ABD eyaletine doğru ilerleyerek Kanada’ya geçip Newfoundland’da Atlantik’e çıkacak. 115 mil genişliğindeki (185 kilometre genişliğinde) yolun dışında kalanlar kısmi bir tutulma yaşayacak.

Bilim insanları, Oregon’dan Güney Carolina’ya kadar uzanan 2017 tam güneş tutulması sırasında neler olacağına dair fikir edindiler. Bu sefer Ay Dünya’ya daha yakın, bu da daha fazla dakika karanlık ve daha geniş bir yol ile sonuçlanıyor.

Korreck, “Daha uzun süre gözlemleyebildiğimiz her an, bu bilim adamlarına daha fazla veri sağlıyor” dedi.

Bu seferki bir başka bilimsel bonus: Güneş, 2017’de minimum seviyeye yakınken, maksimum güneş aktivitesine sadece bir yıl uzakta olacak. Bu, Güneş’te çok daha fazla hareket, hatta muhtemelen tutulma sırasında uzaya büyük miktarda plazma ve manyetik alan saçılan koronal kütle püskürmesi anlamına geliyor.

Ayrıca güneşi inceleyen iki yeni uzay aracı var: NASA’nın Parker Solar Probe’u, Avrupa Uzay Ajansı ve NASA’nın Solar Orbiter’ı. Tutulma görevinde Uluslararası Uzay İstasyonu ve astronotları da dahil olmak üzere diğer uzay araçlarına katılacaklar.

Daha yakın bir yerde, Nisan ayındaki tutulma, öncekilerden farklı olarak, genellikle uzay havasını izlemek için kullanılan üç ABD radar sahasının üzerinden geçecek. Gökyüzü karardıkça istasyonlar üst atmosferde olup bitenleri ayarlayacak.

© 2024 Associated Press. Her hakkı saklıdır. Bu materyal izinsiz yayınlanamaz, yayınlanamaz, yeniden yazılamaz veya yeniden dağıtılamaz.