Kimse durumdan memnun değil teslimat uygulamaları. Ücret çığının altında ezildiğini hisseden müşteriler değil. Hisseden restoranlar değil komisyon tarafından yumruklandı uygulamalar onlardan alıyor. Kesinlikle uzun süredir bir ödülle ödüllendirilen teslimat işçileri değil. düşük ücret New York gibi bir şehirde, önemli bir işi yaptığın için daha yüksek yaralanma oranı inşaat işçilerininkinden daha fazladır.
Bu hoşnutsuzluk yığınının ortasında, tartışmanın atlıkarıncası değer ile ilgili Yemek teslimi tutar eğirme. Sonuçta bazı insanlar, özellikle de engelli olanlar, bu tür hizmetlere güvenin – ama o zaman bu zor bir iş ve herkesin iyi bahşiş vermesi gerekiyor. Başka bir grup ise bunun adil olmadığını, çünkü zaten maliyetinin çok düşük olduğunu savunuyor. Teslimat uygulamalarının kendisi, sanki varlıkları belliymiş gibi, bir şekilde arka planda kalıyor. Sadece piyasadaki bir talebi karşılıyorlar, doğal olarak kendilerine bir pay alıyorlar; iki artı iki eşittir dört. Tüketme arzumuz, sorun olarak görülüyor; uygun fiyatlı rahatlık beklemenin “pasta yap ve onu da ye” zihniyeti.
Ama gerektiği yerde kredi vermeliyiz. Teslimat uygulamaları, biz restoranların, çalışanların ve tüketicilerin bunlara şiddetle ihtiyaç duyduğunu ortaya koymak için çok fazla çaba (ve para) harcadı. Şu anki durumdan memnun değil misiniz? Uygulamaları değişmeye zorlamaya çalışırsanız gerçekten saçlarınızı yolacaksınız. İçinde New York City Ve SeattleTeslimat işçileri için yeni asgari ücret kanunları yakın zamanda yürürlüğe girdi. Müşterilerden anında ek “düzenleyici” ücretler alındı ve restoranlar ile teslimat çalışanları siparişlerin düştüğünden şikayet etti. Uber bir blog yazısında hak iddia ediyor yüzde 30 oranında düştüğünü söyledi. Her iki şehrin de asgari ücret yasaları teslimat uygulamalarını yeni ücretler uygulamaya zorlamadı, ancak her ikisi de Kapı Göstergesi Ve Uber'in Yemekleri yine de onları tanıttık. Mesaj açık: Uygulamaların işleyişine aracılık etmeye çalışırsanız işler daha da kötüleşecek.
Bir Über Sözcü Vox'a “kötü düzenlemelerin sonuçları olduğunu ve her iki şehrin de göz ardı etmeyi seçtiğini defalarca ifade ederek bu sonuçları açıkça ortaya koyduğumuzu” söyledi. Bir DoorDash sözcüsü, platformunun “onu kullanan herkes için çalışması gerektiğini – Dasher'lar, tüccarlar ve aynı şekilde müşteriler – bu yüzden bu aşırı yeni kurallara karşı çıktık” diye yazdı. Yeni yasaların “DoorDash gibi platformların, kilometre ve bahşiş için ek ücretler hariç, yerel asgari ücretlerin çok üzerinde ödeme yapmasını gerektirdiğini” sürdürdüler. Tam da uyardığımız gibi, bu düzenlemelerin yarattığı artan maliyetler, Dasher'ların işlerinde endişe verici bir düşüşe ve küçük işletmelerin ise gelir kaybına yol açtı.” Grubhub yorum talebine yanıt vermedi.
Bazı manşetler halihazırda mevcut uygulama dağıtım düzenlemelerinin başarısız olduğunu ilan etti; Seattle Belediye Meclisi, mürekkebi hâlâ kururken yasanın içini boşaltmayı düşünüyor. Yiyecek dağıtım maliyetlerinden bıkmış tüketicilerin kriz noktasında, DoorDash, Uber Eats ve ABD'nin en büyük üç şirketi Grubhub gibi şirketler, uzun süredir şikayette bulunan restoranlar, tüketiciler ve işçiler için bunların yeri doldurulamaz değeri konusunda ısrar ediyor. onlar hakkında.
Seattle'da çalışan ve Washington adlı bir savunuculuk grubuyla ücret yasası için mücadele eden teslimat uygulaması sürücüsü Kimberly Wolfe, bunu satın almıyor. Vox'a “Bu adamlar benim kurumsal öfke nöbeti dediğim şeyi yapıyorlar” diyor. “Yüzlerine inat olsun diye burunlarını kesiyorlar.”
Uygulamalar restoranlardan ve müşterilerden neler alıyor?
Elbette teslimat uygulamaları kullanışlıdır. Bu kullanım kolaylığı için müşterilerden acı bir şekilde yüksek ücret alınmaktadır. Menü fiyatları neredeyse her zaman doğrudan sipariş vermekten daha pahalı restoranlardan. Daha sonra makbuzda görünen satır öğesi ücretleri vardır. Teslimat ücretinin yanı sıra, uygulamaların sunucularını çalışır durumda tutmaktan sürücülerine ödeme yapmaya kadar her şeyi kapsayabilecek sinir bozucu derecede genel “hizmet ücreti” de var. DoorDash, minimum 3 dolardan başlayan yüzde 15'lik bir hizmet ücreti alıyor. Uber Eats ücret alıyor belirtilmemiş hizmet ücreti bu sepet boyutuna bağlıdır. Seattle'daki Grubhub'a göz atarken 62 dolarlık bir yemek siparişi örneği yükledim ve 14 dolarlık bir hizmet ücreti kesildi. Daha sonra vergileri ve bahşişleri ekleyin. Yemeğinizin evinize teslim edilmesi ayrıcalığı için; pizza ve Çin restoranlarının yaptığı bir şey bu en az yarım yüzyıl — kendinizi ödeme yaparken bulabilirsiniz neredeyse iki katı sadece yemeğin maliyeti.
Restoranlar için de bir fiyat var. Uygulamaların merkezi merkezlerinde bulunma ayrıcalığı için uygulamalar istedikleri kadar kaydırabilir Bir siparişin ara toplamının yüzde 30'u restoranlardan, hatta teslim alma siparişlerinden komisyon bile topluyorlar. Eğer yemek yiyenler onları akın yerine seçerse hayalet mutfaklar ve terfi ettirilen ortaklar.
Teslimat uygulamalarının kârlı olmadığı veya kârlı olma yolunda uzun bir yolda olduğu gerçeğine çok dikkat edildi; ancak bunun nedeni büyük ölçüde, yıl sonunda siyahta kalmak yerine büyümeye agresif bir şekilde yatırım yapmayı seçmeleriydi. . Geçen yıl DoorDash'in kar marjı neredeyse yüzde 49'du. Uber'in teslimat segmenti, sürücü ücretleri de dahil olmak üzere en büyük giderlerin bir kısmı düşüldükten sonra bile 1,5 milyar doları cebe attı2022'ye göre yüzde 173'lük bir artış.
DoorDash, 2023'teki 8,6 milyar dolarlık gelirinin neredeyse 2 milyar dolarını satış ve pazarlamaya, bir milyar dolarını da Ar-Ge'ye harcadı. Ayrıca geçen yıl kendi hisselerini geri satın almak için 750 milyon dolar harcadı; bu, şirketlerin hisse değerini artırmak için sıklıkla kullandığı bir hareketti. Uber'in ayrıca uzun süredir satış ve pazarlamaya para döktükBüyümek için Ar-Ge'nin yanı sıra promosyonlar ve indirimler gibi şeyleri de içerir. Şirket bu yıl hazırlık yapıyor Hisse geri alımlarında 7 milyar dolarlık harika bir kar elde edin.
Teslimat çalışanlarına hangi (küçük) uygulamalar sağlanıyor?
Müşteriler bir teslimat siparişinde kendilerini 9 dolardan fazla hizmet ücreti öderken bulurken, size yemeği teslim eden işçi kendi aracının ve yakıtının parasını öderken yalnızca birkaç dolar alabilir.
Wolfe, bahşişten önce bir sipariş için 2 ila 3 dolar arasında gördüğü Seattle ücret yasası öncesinde bazı ödemelerin ne kadar önemsiz olduğunu hatırlıyor. Mayıs 2022'de, Çalışma Washington, aşağıdaki verileri topladı: Seattle bölgesinde 400'den fazla teslimat işi ve restoran teslimatçılarının, benzin gibi temel giderler düşüldükten sonra saatte ortalama 8,71 dolar kazandıklarını buldu; bu, şehrin 2022 asgari saatlik ücreti olan 17,27 doların çok altındaydı. Bir sırasında Washington'da çalışan protesto 2022'de Belediye Binasında, bir işçinin teslimat siparişinden ne kadar kazandığını gösteren makbuzların bulunduğu kağıt torbalar sergilendi.
Wolfe, “Negatif olan pek çok kişi vardı” diyor. “Masrafları falan hesapladıktan sonra, aslında onlara teslimat için para ödüyordunuz.”
New York'tan 2022'de yapılan bir araştırma Tüketici ve İşçinin Korunması Dairesi Başkanlığı (DCWP), harcamalardan sonra şehirdeki yemek dağıtım işçilerinin saat başına ortalama 11,12 dolar kazandığını, yani yine asgari ücretin altında olduğunu tespit etti. Daha da önemlisi, müşteri bahşişleri bir teslimat sürücüsünün harcamalar öncesi toplam kazancının yaklaşık yarısını oluşturuyordu. (Uygulama tabanlı çalışanlar için yazılım üreten Solo'nun verileri, bahşişlerin Seattle'daki maaşın benzer bir kısmını oluşturduğunu gösteriyor.) kabul edilen asgari ücrete ilişkin rapor Sürücülerin giderler sonrası yıllık kazancının (ve birden fazla uygulama için çalışmanın yaygın uygulaması da dikkate alındığında) 2021'de 11.970 ABD dolarından 2025'e kadar 32.500 ABD dolarına çıkacağı tahmin ediliyor. Ancak bu hesaplama önemli bir varsayıma dayanıyor: Müşteriler yaklaşık aynı miktarda bahşiş vermeye devam edecek Ücret kanunundan önce olduğu gibi.
Uygulamaların sürece sürtünme kattığı göz önüne alındığında, Seattle ve New York'ta devrilme oranlarının aynı kalacağını hayal etmek zor. Bu iki şehirdeki hem DoorDash hem de Uber Eats'te, bahşiş istemi artık müşterilerin uygulamayla etkileşime geçme ihtimalinin daha düşük olduğu ödeme sırasında değil, teslimattan sonra ortaya çıkıyor. GrubHub'da ödeme sırasında bahşiş verme seçeneği hâlâ mevcut ancak platformdaki birçok New York bölgesi restoranı artık maksimum yüzde 12'ye varan daha düşük varsayılan bahşiş seçenekleri gösteriyor. (Elbette müşteri yine de özel bir tutar girebilir.)
Teslimatların azalması nedeniyle de muhtemelen düştü. NYC'deki bazı işçiler şunları bildiriyor: uygulamalar artık onları kilitliyor, çalıştıkları saat sayısını kısıtlıyor. Araç paylaşımı ve dağıtım işçilerinden oluşan bir koalisyon olan App Workers için Adalet, şehrin lokavtlara çözüm bulmasını talep etmek üzere 27 Mart'ta New York belediye binası önünde bir miting düzenledi. Grup tarafından yayınlanan açıklamaya göre, gıda dağıtım işçileri “saatlerce ve günlerce çalışamayacaklarını” söylüyorlar. New York'ta Uygulama İşçileri için Adalet grubunun bir parçası olan teslimat işçisi Bimal Ghale, bir tercüman aracılığıyla Vox'a bir seferde beş ila altı saat çalıştığını söyledi. “Asgari ücret başladıktan sonra uygulamalara giriyordum ve iki saat sonra uygulama beni dışarıda bırakıyordu” diyor. “Uygulamalar bölgenin meşgul olmadığını iddia ediyor.” Ancak Ghale hâlâ yeni maaş yasasından önce yaptığı aynı mahallelerde teslimat yapıyor ve DCWP ayrıca siparişlerin “sabit kaldı.”
Bir Uber sözcüsü, yeni saatlik ücret kuralı nedeniyle belediyenin işçilerin uygulamalara erişiminin sınırlı olacağını bildiğini söyledi. Sözcü, “Kuralın yürürlüğe girmesinden bu yana yaklaşık 6.000 kuryenin platforma erişimini kaybetti, yaklaşık 20.000 kişi ise uygulama üzerinde çalışmak için bekleme listesinde” dedi.
En azından New York'ta maaş kuralının yürürlüğe girdiği geçen Aralık ayından bu yana 500 şikayet yapıldı DCWP, uygulamaların onu takip etmediğini iddia ediyor. Bir DCWP sözcüsü Vox'a departmanın uyumluluğu izlediğini söyledi.
DoorDash, Seattle'da tüm siparişlere 4,99 dolarlık bir düzenleme ücreti uyguladı ve New York'ta ekstra 1,99 dolar talep ediyor. Bunların, bir kısmı aynı zamanda işçi maaşlarını da kapsayabilen genel hizmet ücretinden ne kadar anlamlı bir şekilde farklı olduğu açık değildir; ancak etiketleme, daha yüksek fiyatlar için yasayı işaret etmektedir. DoorDash'in düzenleyici müdahale ücretleri, yeni düzenlemelerin maliyetlerini karşılamayı amaçlamaktadır. DCWP tahminleri uygulamalar, işgücü maliyetlerinin tamamı yerine yalnızca yarısını tüketicilere aktarsa, yine de yılda 232 milyon dolar gelir elde edeceklerini söyledi. Uygulamaların, çalışanlarına daha iyi ödeme yapmak için bizden daha fazla ücret alması gerektiği kesin değil.
Uygulamaların elleri bağlı diye ağlıyor
Maaş yasasının yürürlüğe girmesinden kısa bir süre sonra DoorDash bir blog yayınladı Seattle'daki işletmelerin halihazırda 1 milyon dolardan fazla gelir kaybettiğini ve platformdaki siparişler düştüğü için işçilerin daha az kazandığını iddia etti. Grubhub'ın yasanın olumsuz etkilerine ilişkin yazısında şunu iddia ediliyor: bahşişler yüzde 26 düştüSeattle bölgesindeki tüccarların çoğunun artık bir daha düşük devrilme seçenekleri aralığı – bir taktik şirket daha önce kullanmıştı.
Bu taktiklerin hiçbiri yeni değil. Bir oylama girişiminin kabul edilmesinden sonra Kaliforniya'da olanlara bir bakın Önerme 22 olarak adlandırılan birkaç yıl önce uygulama tabanlı uygulamalara izin veren konser işi Uber ve DoorDash gibi şirketler, çalışanlarını bağımsız yükleniciler olarak sınıflandırarak onlara büyük miktarda para tasarrufu sağlıyor. Karşılığında, seyahatin her saati için asgari ücretin yüzde 120'sini ödemeyi kabul ettiler; örneğin, uygulamada oturum açarak, bir yolculuk için veya bir siparişin gelmesini beklerken harcanan süre sayılmayacaktır. Uygulama şirketleri Öneri 22'yi desteklemek için yüz milyonlarca dolar harcadı, hatta geçememesi halinde Kaliforniya'dan çekilmekle tehdit etti. Ayrıca Öneri 22 olmadan müşteriler için fiyatların artacağı konusunda uyardılar. Başarılı oylamadan bir ay sonra teslimat uygulamaları ücret artışları açıklandı Neyse.
Matematik bir anlam ifade etmiyor. Bir yandan teslimat uygulamaları, kendilerinin yalnızca bir ürünün satışını veya teslimatını kolaylaştırmaya yardımcı olan aracılar olduğu gerçeğini öne çıkarıyor; işveren değiller; bu kişiler, normalden çok daha yüksek bordro vergileri ve diğer istihdam maliyetleriyle karşı karşıya kalacak. uygulamalar şu anda ödeme yapıyor. Öte yandan, restoranlardan ve müşterilerden, işçilerin yalnızca dar bir dilimini gördüğü çöpçatanlık için yüksek fiyatlar talep ediyorlar. Uygulamalar yemeğin tadını daha iyi hale getirmiyor veya daha hızlı teslim etmiyor ve elbette daha ucuz da değil. Peki onların varlığından tam olarak kim yararlanıyor? Bunlar, bizim “karmaşa” dediğimiz ilişkiler karmaşasına gerçekten ne katıyorlar? ekonomi? Uygulama şirketleri daha yüksek işçilik maliyetleri ödemek zorunda kalmamak için Seattle ve New York gibi şehirleri terk ederse kim kaybeder?
Wolfe endişeli görünmüyor. Onun düşüncesi, eğer yetkin bir işi yürütemiyorlarsa, belki de bu işte olmamaları gerektiğidir. “Kapının sana çarpmasına izin verme” diyor. “Çünkü sen kapitalizmi istiyorsun bebeğim, bu kapitalizm.”
Kaynak bağlantısı