Ş­e­b­e­k­e­d­e­n­ ­B­a­ğ­ı­m­s­ı­z­ ­P­r­o­j­e­m­:­ ­A­r­t­ı­k­ ­S­u­y­u­m­u­ ­v­e­ ­E­l­e­k­t­r­i­ğ­i­m­i­ ­D­o­ğ­r­u­d­a­n­ ­G­ö­k­y­ü­z­ü­n­d­e­n­ ­A­l­ı­y­o­r­u­m­

COVİD'in ilk yazında birçok insan New Mexico'da yaşadığım yerin yakınındaki dağları ve çölleri çevreleyen kamp alanlarını doldurarak yollara çıktı. Ailem olduğu yerde kaldı ama biz kendi yolculuğumuza başlamakla meşguldük: Şebekenin dışına çıkmak ve kendi tedarikimizi sağlama sorumluluğunu üstlenmek elektrik, ısı ve su kullanımı Solar panellerahşap, propan ve yağmur havzası.

Burada, CNET'te bir dizi makale ve video aracılığıyla, herhangi bir kamu altyapısına bağlı olmadan nasıl idare ettiğimizi ayrıntılarıyla anlatan bu “şebekeden uzakta yaşama” yolculuğunu sizinle paylaşacağım.

Geçtiğimiz üç yılda pek çok hata yapmış ve ders almış olsam da, bu macera aynı zamanda yaşam maliyetimizi de düşürdü ve hem doğal hem de yerleşik sistemlerin nasıl çalıştığı ve etkileşime girdiği konusunda beni daha büyük bir anlayış ve hayranlıkla güçlendirdi.

Kısacası şebekeden çıktıktan sonra kendimi daha akıllı, daha kullanışlı bir insan gibi hissediyorum.

Nihai pandemi projesi

2020 yılında ailem, New Mexico'nun kuzeyindeki küçük bir kasabada, çıkmaz sokağın sonundaki tipik üç yatak odalı bir evde yaşıyordu.

Kovid karantinasının başlangıcından bir gün önce karım bazı yiyecekleri dezenfekte edici mendillerle silmeyi bitirdi, bana döndü ve şöyle dedi:

“Bu saçmalık. Kıyamet aslında geldi ve biz kendi atıştırmalıklarımızdan korkuyoruz.”

Karım uzun zamandır biraz dolap hazırlayıcısıydı. izole bir çiftliğe çekilme hayalleri ve günlerimizi sessiz, doğal bir ortamda geçirmek. O an, COVID gibi görünüyordu – ancak bunun yerine ilçe hapishanesinin arkasındaki bir mahallede çıkmaz bir sokakta sıkışıp kalmıştık.

Biz de o anda herkesin yapabileceği tek şeyi yaptık: İnternete bağlandık. Eşim, kasabanın 20 dakika dışında küçük, ilginç, şebekeden bağımsız bir toplulukta yer alan, saman balyalarından ve sıvadan yapılmış küçük bir ev olan Craigslist'te ilgi çekici bir liste buldu.

Evin kendisi sıra dışı bir güneybatı tarzında inşa edilmiş ve aynı zamanda ekstra ışık sağlamak ve bir tür kalıcı geri dönüşüm görevi görmek için duvarlara yerleştirilmiş cam şişeler de dahil olmak üzere Earthships olarak bilinen sürdürülebilir inşaat konseptinden ilham alıyor. Temel yapı, küçülmeye ve yaşam tarzımızı en aza indirmeye yönelik yaptığımız bazı hamlelere hitap ediyordu: sadece rahat bir yatak odası, birkaç ortak alan, bir banyo ve gencimiz için harika manzaralara sahip bir çatı katı.

Oldukça büyük bir sorun vardı: Yapı tamamlanırken güneş sistemi yoktudahili elektrik kabloları veya su tesisatı takılı.

Ekşi maya pişirmeyi unutun. Bu nihai pandemi projesi olacaktı.

Eşim profesyonelleri aramayı önerdi, ancak tecrit sırasında bekleme listeleri uzundu, eğer birisi bizim konumumuza gitmek istese bile. Ayrıca, onu kendimiz kurmanın, onu nasıl düzelteceğimizi daha iyi bilebileceğimiz anlamına geldiğini savundum.

Geçmişimde konuyla ilgili bazı Kendin Yap deneyimleri biriktirmiştim güneş enerjisi sistemlerinin kurulumu ve karavanlarda su tesisatı, ama bu tamamen yeni bir seviye olacaktı.

Yeni evimizi yakmadan veya sular altında bırakmadan işleri yapmanın doğru yolunu bulmak için YouTube'a daldım, deneyimli arkadaşlarım ve akrabalarımla konuştum ve bina kodları üzerinde çalıştım. Bununla ilgili hala birkaç yakın görüşme vardı – örneğin inşaat sırasında yedek güç kaynağı olarak kullandığınız araba aküsünü elektrikli süpürgeyle çalıştırmaya çalışmak gerçekten kötü bir fikir.

Yavaş yavaş, hayal ettiğimden çok daha yavaş bir şekilde her şey bir araya geldi. Bugün evde kesinlikle araba aküsü yok. Artık hepimiz fotovoltaik paneller ve lityum iyonuz.

Doğrudan gökten su ve elektrik

Bugün suyumuz esas olarak çatıdan ve evimizin arkasındaki 1.600 galonluk iki tankı besleyen oluklardan geliyor. Kurak dönemlerde su, tanker kamyonlarla veya kendi kamyonumu kullanarak maliyetin çok altında bir ücret karşılığında bir topluluk kuyusundan tek seferde 200 galonluk su teslim edilebilir. İyi yıllarda yaz musonları depolarımızı kış sonuna kadar yetecek kadar suyla doldurur. İlkbaharda başıboş bir yağmur fırtınası, aksi takdirde su taşımak için harcanacak olan zamandan ve paradan tasarruf sağlar. Tasarruf etmek için, sifonlu su tuvaletimizi kompost tuvaletle ve ek tuvaleti ikinci bir banyoyla değiştirdik. Ayrıntıları saklayacağım.

Suyun geri dönüşümü konusunda da takıntılıyız. Lavabolarımızdan ve küvetlerimizden gelen “gri” su, dışarıdaki, buradaki sert iklimde başka türlü imkansız olacak sağlıklı bahçeler, meyve ağaçları ve yemiş tarlaları yetiştirdiğimiz iki metrelik malç ve toprağın altına gömülü üç büyük hendeğe akıyor. Ayrıca bulaşık ve duş suyumuzun bir kısmını küçük kovalarda topluyor ve mülkün diğer kısımlarındaki diğer çiçekleri, bitkileri, asmaları ve ağaçları sulamak için dışarıya taşıyoruz. Hızla kendi küçük mikro iklimimizi oluşturuyoruz.

Kurak batıda yaşamak, su tasarrufu her zaman bir öncelik olmuştur, ancak biz aynı zamanda elektrik konusunda da cimriyiz. Bu durum mantığa aykırı görünebilir Solar paneller temiz ve ücretsiz hale getiriyoruz ancak yine de minimalist bir yaşam tarzı hedefliyoruz. Bahçemizi güneş panelleriyle doldurmaya ya da değerli depolama alanını pillerle doldurmaya istekli değildik. Şimdilik, özellikle kış aylarında elektronları da koruyoruz. güneş pilleri gün içinde şarj ettiklerinden daha fazla saat tüketiliyor.

adı verilen küçük bir cihaz Bir watt'ı öldür en iyi arkadaşlarımdan biri oldu; herhangi bir cihazın ne kadar güç tükettiğini tam olarak ortaya çıkarır. Evimdeki her ışığın veya aletin ne kadar enerji harcadığını size söyleyebilirim. Dizüstü bilgisayarımın fanı çalışırken veya prize takılı ve uyku modundayken ne kadar güç kullandığını biliyorum.

Şimdilik, değerinden daha fazla güç ve yer kapladığını keşfettiğimiz bazı lükslerden de vazgeçiyoruz. Elveda asil çamaşır kurutma makinesi, Instapot ve Vitamix.

Peki, ayak izimizi eskisinin çok küçük bir kısmına indirmişken ve çoğu gün enerji fazlamız varken neden daha az su ve elektrik tüketiyoruz? Bence mesele, en temel ihtiyaçlar için bile sorumluluk alarak enerjide daha bağımsız olmaya doğru gidiyor. Sorumluluğun diğer tarafı hesap verebilirliktir, bu yüzden belki de her bir damla suyu veya elektronu nasıl tükettiğimiz konusunda biraz takıntılıyım. Ancak her ikisiyle de daha yakın bir ilişkiye sahip olmanın, onlara daha fazla saygı duymaya ve onları daha fazla takdir etmeye ve onları hafife almamaya yol açtığının da doğru olduğunu düşünüyorum.

Bu, derinlere uzanan, yeni keşfedilen bir saygıdır. Aslında güneş enerjisi sistemimizin modern teknolojik büyücülüğün en büyülü parçalarından biri olduğunu düşünüyorum. Nedeniyle ilgili tüm ayrıntılar ve bir bilgisayarı güçlendirmek için öğrendiğim bazı pratik ipuçları için şebekeden bağımsız yaşambu serinin bir sonraki bölümüne göz atın.