S­o­l­a­r­ ­O­r­b­i­t­e­r­,­ ­G­ü­n­e­ş­’­i­n­ ­K­a­b­a­r­ı­k­ ­K­o­r­o­n­a­s­ı­n­ı­ ­Ç­a­r­p­ı­c­ı­ ­D­e­t­a­y­l­a­r­l­a­ ­Y­a­k­a­l­a­d­ı­ ­[­V­i­d­e­o­]­

Güneş’in çarpıcı yakın çekim görüntüleri, ESA’nın Solar Orbiter’ı ile işbirliği içinde yakalanan dinamik manyetik yapılarını ve aşırı sıcaklıklarını ortaya koyuyor. NASAParker Güneş Sondası.

Bu başka dünyaya ait, sürekli değişen manzara (aşağıdaki videoya bakınız), Güneş’in yakından görünüşüdür. the Avrupa Uzay Ajansı‘S Güneş Yörünge Aracı Güneş’in alt atmosferinden çok daha sıcak olan dış koronaya geçişi filme aldı. Saç benzeri yapılar yüklü gazdan yapılmıştır (plazma), Güneş’in iç kısmından çıkan manyetik alan çizgilerini takip ederek.

En parlak bölgeler yaklaşık bir milyon derecedir santigratdaha soğuk olan malzeme ise radyasyonu emdiği için karanlık görünür.

Bu video 27 Eylül 2023’te Solar Orbiter’daki Extreme Ultraviyole Görüntüleyici (EUI) cihazı tarafından kaydedildi. O sırada uzay aracı, Dünya’nın Güneş’e olan mesafesinin kabaca üçte biri kadar uzaktaydı ve 7 Ekim 2023’te 27 milyon mil (43 milyon km) yakınlığa doğru ilerliyordu.

Bu videonun kaydedildiği gün, NASA’nın Parker Güneş Sondası sadece 4,51 milyon mil (7,26 milyon kilometre) güneş yüzeyinden. Parker, Güneş’i doğrudan görüntülemek yerine, Güneş’in koronasındaki ve güneş rüzgârındaki parçacıkları ve manyetik alanı ölçüyor. Bu, ESA liderliğindeki Solar Orbiter’in uzaktan algılama cihazlarının daha sonra Parker Solar Probe’un yanından geçecek olan güneş rüzgarının kaynak bölgesini gözlemlemesiyle iki görevin bir araya gelmesi için mükemmel bir fırsattı.

Yosunu, Spikülleri, Patlamayı ve Yağmuru Bulun

Sol alt köşe: Bu film boyunca görülebilen ilgi çekici bir özellik, Güneş’in üzerinde narin, dantel benzeri desenler oluşturan parlak gazdır. Buna koronal ‘yosun’ denir. Genellikle seçilen cihaz ayarlarıyla görülemeyecek kadar sıcak veya çok zayıf olan büyük koronal halkaların tabanı çevresinde görülür.

Güneş ufkunda: Spikül olarak bilinen gaz kuleleri Güneş’in kromosferinden yukarıya ulaşıyor. Bunlar 10.000 km (6.200 mil) yüksekliğe kadar ulaşabilir.

Merkez 0:22 civarında: Görüş alanının ortasında küçük bir patlama var; daha soğuk malzeme yukarıya doğru yükseliyor ve ardından çoğunlukla aşağı düşüyor. Burada ‘küçük’ kelimesinin kullanılmasına aldanmayın: Bu patlama Dünya’dan daha büyük!

Merkez-sol 0:30 civarında: ‘Soğuk’ koronal yağmur (muhtemelen 10.000 °C / 18.000 °F’den az), büyük koronal döngülerin (yaklaşık bir milyon santigrat derece) parlak arka planına karşı karanlık görünüyor. Yağmur, yerçekiminin etkisi altında Güneş’e doğru düşen yüksek yoğunluklu plazma yığınlarından oluşur.

Bu, yukarıdakiyle aynı videodur ancak ek açıklamalar yoktur. Katkıda bulunanlar: ESA ve NASA/Solar Orbiter/EUI Ekibi