G­ö­k­b­i­l­i­m­c­i­l­e­r­,­ ­g­e­n­ç­ ­y­ı­l­d­ı­z­ı­n­ ­e­t­r­a­f­ı­n­d­a­ ­d­ö­n­e­n­ ­g­e­z­e­g­e­n­ ­b­i­l­e­ş­e­n­l­e­r­i­n­i­n­ ­b­i­l­i­n­e­n­ ­e­n­ ­b­ü­y­ü­k­ ­g­r­u­b­u­n­u­ ­b­u­l­u­y­o­r­

G­ö­k­b­i­l­i­m­c­i­l­e­r­,­ ­g­e­n­ç­ ­y­ı­l­d­ı­z­ı­n­ ­e­t­r­a­f­ı­n­d­a­ ­d­ö­n­e­n­ ­g­e­z­e­g­e­n­ ­b­i­l­e­ş­e­n­l­e­r­i­n­i­n­ ­b­i­l­i­n­e­n­ ­e­n­ ­b­ü­y­ü­k­ ­g­r­u­b­u­n­u­ ­b­u­l­u­y­o­r­


Araştırmacılar tarafından Mayıs 2024’te sağlanan bu kompozit radyo ve optik görüntü, IRAS 23077’yi, merkezi, gezegen oluşturan bir diski ve çevredeki birkaç yıldızı göstermektedir. IRAS 23077’nin merkezindeki yıldız, yandan bakıldığında ışığı çevreleyen disk tarafından engellendiğinden görülemiyor. ABD’li ve Alman araştırmacıların Mayıs 2024’te bildirdiğine göre, bu devasa diskin çapı, Dünya ile Güneş arasındaki mesafenin kabaca 3.300 katıdır ve çok uzak yörüngelerde süper boyutlu gezegenler oluşturmaya yetecek kadar gaz ve toz içerir. Kredi: Radyo: SAO /ASIAA/SMA/K. Monsch ve diğerleri; Optik: AP aracılığıyla Pan-STARRS

Gökbilimciler, genç bir yıldızın etrafında dönen, gezegeni oluşturan bileşenlerin bilinen en büyük grubu olduğuna inandıkları şeyi keşfettiler.

ABD’li ve Alman araştırmacıların bu hafta bildirdiğine göre, bu devasa diskin çapı, Dünya ile Güneş arasındaki mesafenin kabaca 3.300 katıdır ve çok uzak yörüngelerde süper boyutlu gezegenler oluşturmaya yetecek kadar gaz ve toz içerir.

İlk kez 2016 yılında tespit edilen, 1000 ışıkyılı uzaklıktaki bir yıldızın etrafındaki diskin, Hawaii’deki teleskoplarla yapılan son gözlemlere kadar yeni ortaya çıkan gezegenler için bir yuva olduğu doğrulanmamıştı. Bir ışık yılı 5,8 trilyon mildir.

Harvard-Smithsonian Astrofizik Merkezi’nden baş yazar Kristina Monsch, gezegenlerin yapı taşları olan toz ve gaz bakımından o kadar büyük ve zengin ki, bilim adamlarının “bizim dünyamızın ötesindeki dünyaların doğuşu ve evrimi” hakkında daha fazla şey öğrenebileceğini söyledi.

Monsch’a göre bu sözde proto-gezegen diski görüntülerde bir kelebeğe benziyor. Ortadaki koyu renkli, tozlu şeridin bir kelebeğin uzun gövdesine benzediğini, mavi ve beyaz lobların ise kanatlara, antenlerin üzerindeki iki dar filamente benzediğini söyledi.

Bulgular tarif edildi Pazartesi günü Astrofizik Günlük Mektupları. Aynı araştırmacılardan bazılarının başka bir makalesi de yayına kabul edildi.

Monsch, IRAS 23077 olarak adlandırılan diskin önceki rekor sahibinin yaklaşık iki katı büyüklüğünde olduğunu söyledi.

Monsch, NASA’nın Hubble ve Webb uzay teleskoplarının Jüpiter büyüklüğünde veya daha büyük gezegenlerin halihazırda oluşup oluşmadığını ayırt edebileceğini söyledi. Bizimki gibi kayalık gezegenler muhtemelen görülemeyecek kadar küçük olacaktır ve hatta daha büyük gezegen oluşturan sistemler muhtemelen oradadır.

“Sadece onları aramamız gerekiyor” dedi.

Daha fazla bilgi:
Kristina Monsch ve diğerleri, IRAS 23077+6707’nin Yüksek Çözünürlüklü Pan-STARRS ve SMA Gözlemleri: Kenarda Dev Bir Öngezegen Diski, Astrofizik Günlük Mektupları (2024). DOI: 10.3847/2041-8213/ad3bb0

© 2024 Associated Press. Her hakkı saklıdır. Bu materyal izinsiz yayınlanamaz, yayınlanamaz, yeniden yazılamaz veya yeniden dağıtılamaz.

Alıntı: Gökbilimciler, genç bir yıldızın (2024, 14 Mayıs) etrafında dönen gezegen içeriklerinin bilinen en büyük grubunu buluyorlar; 15 Mayıs 2024 tarihinde https://phys.org/news/2024-05-astronomers-biggest-batch-planet-ingredients.html adresinden alınmıştır.

Bu belge telif haklarına tabidir. Özel çalışma veya araştırma amacıyla yapılan her türlü adil işlem dışında, yazılı izin alınmadan hiçbir kısmı çoğaltılamaz. İçerik yalnızca bilgilendirme amaçlı sağlanmıştır.



uzay-1

Popular Articles

Latest Articles