Yaklaşık 45.000 yıl önce soyu tükenen bir yaratığın fosillerini yakın zamanda inceleyen bir araştırmacı ekibi, devekuşunun iki katı ağırlığındaki bir Buzul Çağı kuşunun suya uyum sağladığını söylüyor. Kemiklere dayanarak Genyorniler newtoni Güney Avustralya’nın Callabonna Gölü’nde bulunan hayvanın ağırlığı yaklaşık 500 pound (230 kilogram), bu da onu korkunç güney cassowary’sinden beş kat daha ağır hale getiriyor. Neredeyse ayak uzunluğunda bir kafatası da dahil olmak üzere son kalıntılar 2019’da bulundu.
Evil’den Michael Emerson, Dev, Kıllı, Beş Gözlü Bir Şeytanın Karşısında Çalışmayı Anlatıyor
Bilinen diğer tek kafatası Genyorniler 1913 yılında bulunmuş ve ağır hasar görmüştür. 128 yıl sonra, yeni fosiller ve yeni teknoloji, araştırma ekibinin bu dev kuşun yaşamı ve zamanları hakkında daha ayrıntılı sonuçlar çıkarmasına olanak sağladı. Onların araştırması yayınlanan Bugün Tarihsel Biyoloji’de.
Flinders Üniversitesi’nden paleontolog ve makalenin ortak yazarı Jacob Blokland, Gizmodo’ya gönderdiği bir e-postada, Callabonna Gölü’nün “biraz megafauna nekropolü” olduğunu söyledi. “Bu alan 1800’lerin sonlarından bu yana kayıtlarda yer alıyor ancak muhtemelen çok daha uzun süredir yerli bilginin bir parçasıydı.”
“Şu anda Genyorniler Blokland, “güçlü bir kuş” olduğu, daha çok kassowariler ve devekuşu ile akraba olduğu düşünülüyordu, dolayısıyla daha sonraki yeniden yapılanmalar bundan etkilendi” diye ekledi.
Ekibin araştırması bu sonuçları sarstı. Kuşun üst çenesi bir papağanınki gibi uzundu ama kazınkine benziyordu (Taylor & Francis dergisinde ‘giga-kaz’ takma adı da buradan geliyor). serbest bırakmak). Büyük bir kafatası ve başının üst kısmındaki kemikte genişleme olan bir kasket vardı. Hayvan, boyutundan dolayı büyük kuşlarla karşılaştırılsa da, son çalışma, hayvanın morfolojik olarak Güney Amerika gibi modern su kuşlarına benzediğini ortaya koyuyor. çığlık atanlar.
“Bunun için yeni kafatası malzemesi Genyorniler kaz benzeri bir gagayı ve kuşun kafatasını suya batırmasıyla ilgili kafatasının çeşitli özelliklerini ortaya çıkardı. Bu kuş, en azından bir süre suda yiyecek aramış olmalı, belki de yumuşak suda yaşayan yabani otları veya yeni bitki filizlerini yiyordu. Aynı zamanda sert zeminde seyahat etmek için arka bacak adaptasyonlarına da sahip ve gölden göle seyahat etmiş, yol boyunca meyve ve benzeri yiyecekler tüketmiş olabilir.
Genyorniler yaklaşık 45.000 yıl önce nesli tükendi, bu da Dünya’yı anatomik olarak modern insanlarla ve hatta Neandertallerle paylaştığı anlamına geliyor (gerçi ikincisi Avustralya’da değildi). İnsanların ve insanların olduğuna dair hiçbir arkeolojik veya antropolojik kanıt yoktur. Genyorniler Aynı anda aynı bölgede yaşamalarına rağmen etkileşim içindeydiler.
“Nedenini kesin olarak söyleyemeyiz Genyorniler Avustralya’daki Flinders Üniversitesi’nden paleontolog ve çalışmanın baş yazarı Phoebe McInerney, Gizmodo’ya gönderdiği bir e-postada şöyle konuştu: “Soyu tükendi çünkü bu muhtemelen birden fazla değişkenin karmaşık bir etkileşimi.” “Ancak, bu kuşların suyun içinde ve çevresinde bulunmaya yönelik adaptasyonlara sahip olduğunu gösteren kafatası, bu onların yarı su ortamlarında yaşadıklarını ve bunlara güvendiklerini gösteriyor.”
“Süresince Genyorniler McInerney, “Güney Avustralya’nın iç gölleri hayattaydı, kuraklık aşamaları yaşıyordu ve yavaş yavaş bugünkü tuzlu ve kuru duruma geçiyorlardı” diye ekledi. “Bu muhtemelen şuna katkıda bulunacaktı: Genyorniler Bu bölgede yerel olarak nesli tükeniyor.”
Kaybolmasının nedeni ise belirsizliğini korusa da kuşun morfolojisi ve ekolojik nişi artık çok daha net. Daha fazla fosil, paleontologların bu devasa kaz benzeri toplayıcıya ilişkin anlayışını geliştirmeye devam edebilir.
Daha fazla: Fosil, Bilinen En Eski Modern Kuş Olan ‘Wonderchicken’ı Ortaya Çıkardı
genel-7