Dünyanın öbür ucunda ne tür bir kaslı katilin, mankenin ya da çarpık etten bir canavarın bana doğru koştuğu önemli değil, adrenalin beni yalnızca buraya kadar taşıyor – ve ben Heather Mason ya da James Sunderland değilim. Arada bir kendimi içinde görebildiğim bir ‘kahraman’ olarak oynamak isterim ve o orta yaşlı bir adam olsa da ben elde etmek Roma, Travma Sonrası‘nin kuşatılmış kahramanı yavaşlıyor ve pantolonunu uzatıyor, kendi üzerine eğiliyor, bir eli göğsünde.
Formsuz baş adamımız, eski tarz korku oyunu Travma Sonrası’nda dayanıklılığı her tükendiğinde bunu yaşıyor. Bu çok basit bir şey ama oyunu Stockholm’deki yayın şirketi Raw Fury’ye ev sahipliği yapan dört katlı konut binası House of Fury’de oynarken ilk fark ettiğim şeylerden biri ve bunu bana hissettiren birçok şeyden biri. yaklaşan bu PC oyunu çok özel.
Silent Hill 2’ye çok benzeyen Post Trauma’da dengesiz ve travma geçirmiş bir kahraman yer alıyor. Bu, çok ciddi şeyler yaşamış bir adam ve bu, kelimenin tam anlamıyla ve mecazi olarak, burada başına gelenlere de yansıyor. HoF’tan yardımcı oyun yapımcısı Linda Johansen bana şunları söyledi: “O basmakalıp bir kahraman değil. Bu travmayla ilgili.” Şöyle devam ediyor: “Tabii ki formda bir kahraman travma yaşayabilir ama mesele bu değil. O rahatsız… bu yüzden bu şekle sahip. İri kaslı adamdan biraz farklı.”
Travma Sonrası klasik tank kontrollerine ve sabit kamera perspektifine geri dönüyor. Aynı zamanda bulmaca oyunu öğeleri de içerir ve ilerlemek için öğeleri toplarken ve çeşitli zeka oyunlarını tamamlarken dolambaçlı bir haritada gezinmeniz gerekir. Kaydetme, Silent Hill 2’nin kırmızı harflerine veya Resi’nin daktilolarına benzer şekilde, belirlenen konumlardaki bir kaset çalar aracılığıyla yapılır.
Bununla birlikte Travma Sonrası farklı. Burada uygunsuz bir kahramanımız var ve klasiklerin aksine, eğer istemiyorsanız buradaki bulmacalar sizi uzun süre şaşırtmayacak, Johansen’in bana söylediği gibi, eğer isterseniz “her bulmaca kaba kuvvetle yapılabilir”.
Sonra göz korkutucu bir atmosfer var. Hastane bölümünden geçerken koridorlar sıkışık ve bunaltıcı geliyor, Roman’ın nefes darlığı da gerilimi artırıyor. Sis olmayabilir, ancak kahramanımız tavandaki etli engellerin altından geçmek için eğilmek zorunda kalıyor, bu da artan bir rahatsızlık hissi ve klostrofobi yaratıyor – bu salonlar o kadar küçük ki dik duramıyorsunuz bile.
Dahası, etkileşimli nesneler ekranın ortasındaki bir simgeyle değil, sağ üst köşedeki bir gözle işaretlenir. Bu çok daha az invaziftir ve kolayca görünür kalır, böylece çevrenize dalmış kalmanıza olanak tanır. Bu görünüşte küçük ayrıntılar Travma Sonrası’nın ne kadar iyi düşünülmüş olduğunu ve yaratıcıların türe ne kadar tutkulu olduğunu gösteriyor.
Şu anda tek oyunculu korku oyunları için harika bir zaman. Crow Country gibi yeni çıkan oyunların popülaritesi, klasiklere, onların temposuna ve çoğu zaman zorlu kontrollerine olan özlemimizi gösteriyor. Bloober Team’in Silent Hill 2’si, Capcom’un Resident Evil yeniden yapımları gibi görsel olarak etkileyici olabilir, ancak bu gösterişli, modernize edilmiş çekimler, muhtemelen eski günlerin duygusunu yakalamakta zorlanıyor. Aradığınız şey buysa, henüz çıkış tarihi olmayan ancak Steam’e giden Post Trauma’ya göz atın.
Bizi takip edebilirsiniz Google Haberleri günlük PC oyunları haberleri, incelemeleri ve kılavuzları için veya bizim PCGN fırsat takipçisi kendinize bazı pazarlıklar yapmak için.
oyun-2