Portekiz’in küçük bir sahil kenti olan Setubal’de dünyaya geldi José Mourinho. Babası futbolcuydu, sonra antrenör oldu. O da gençken bir süreliğine Portekiz takımlarında orta saha olarak futbol oynadı. Yıllar sonra bir belgeseldeyse aslında futbolcu olmak istediğini, kendini yeteri kadar iyi görmediğini ama koçluğa yakın olduğunu fark ettiğini söyledi, sonra da devam etti: “Futbolun hep bir din olduğunu düşünmüşümdür, bir spor değil. Dünyada insanların futbola âşık olmadığı bir yer yok. Küçüklüğümden beri futbolun hayalini kuruyordum. Uyurken bile futbolu düşünüyordum.”
Mourinho 1990’da CF Estrela takımında yardımcı antrenörlük yaptı, ardından da kariyerinin kırılma noktalarından biri haline gelecek görevine başladı: Sporting Lizbon’a tercüman olarak katıldı. Aynı yıl içinde de yardımcı antrenör oldu. 1 yıl sonra yardımcı antrenör olarak Porto’ya, ardından tercüman olarak Barcelona’ya katıldı. Burada da yardımcı antrenör oldu. Daha sonra teknik direktörlük kariyeri başladı. Önce Benfica, ardından Leiria, Ocak 2002’de de Porto...
Portekiz takımı Porto’da durumlar kötüydü. Taraftar uzaklaşıyordu, Mourinho’ya göre taraftar ruhu geri gelmeliydi. Yıldız oyuncuları değil, yerli oyuncuları getirdi. İki yıl boyunca Portekiz Ligi, Portekiz Kupası’nı kazandı. 2004’teyse Şampiyonlar Ligi kupasını müzesine götürüp en önemli başarılarından birini yakaladı.
Mourinho “Takımın haklarını korumak için sesimi yükseltmem gerekirse bunu iki kere düşünmem” açıklamasıyla dünyanın dikkatini Süper Lig’e çekti.
Efsane değil, gerçek
Avrupa’daki büyük başarısından sonra İngiltere’den önemli bir telefon geldi. Chelsea’yi satın alan Rus oligark Roman Abramoviç takımın başında onu görmek istiyordu. Mourinho, Chelsea’de kariyerinin en uzun macerasını yaşadı ve 2004-2005 ile 2005-2006 sezonlarında Premier League şampiyonu oldu; iki kez İngiltere Lig Kupası’nı, bir kere de İngiltere Süper Kupası’nı kazandı. O yıllarda Mourinho’nun cezalı olduğu maçlarda soyunma odasına girebilmek için kirli çamaşır sepetine saklandığına dair şehir efsaneleri dolaşıyordu ama bunun gerçekliğine dair bir kanıt yoktu. Ancak Portekizli teknik direktörün hem Porto hem de Chelsea’de çalıştırdığı Maniche yıllar sonra yazdığı otobiyografisinde bunun bir ‘efsane’ olmadığını açıkladı.
Chelsea’den ayrıldıktan sonra Inter’e giden Mourinho, İtalyan devinde de kupalar kazanmaya devam etti. Milano ekibinde iki sezon üst üste Serie A zaferi yaşadı. 2010’daysa kariyerinin ikinci Şampiyonlar Ligi kupasına uzandı. Inter için tarihi bir başarıydı. İleride “Kupayı aldıktan sonra takımla otobüse binmek istemedim, soyunma odasına gitmek istemedim... Eğer gitsem Real Madrid’e gitmekten vazgeçerdim. Oyunculardan birini otobüsün dışında gördüm, durmam gerekti. Durdum ve sarılıp ağladık” diyecekti.
Üç büyük lig
Mourinho’nun Real Madrid’e gitmesinde koleksiyonuna İspanya ligini eklemek istemesinin büyük etkisi vardı: “Sırada kazanacağım bir lig kalmıştı; İspanya.” Real Madrid ile Guardiola’nın Messi’li Barcelona’sına kafa tutan Mourinho; 2011’de İspanya Kupası, 2012’de La Liga şampiyonluğu ve 2013’te İspanya Süper Kupası’nı kazandı. Mourinho, Real Madrid’den sonra Chelsea’ye döndü. Ardından İngiliz takımları Manchester United ve Tottenham’ı çalıştırdı (2017-2020). İtalya’ya, Roma’ya geçtikten sonra 2021-2022 sezonunda
Konferans Ligi kupası kazandı.
Mourinho’nun Fenerbahçe ile 2 yıl anlaşması (yıllık 12 milyon Euro) hafta içinde dünya spor basınında büyük yankı uyandırdı. Sarı-lacivertli ekibin uzun süredir beklenen şampiyonluk özleminin Mourinho’nun liderliğinde sona ermesi umut ediliyor.
KUPALAR...
◊ UEFA Konferans Ligi
(2022 Roma)
◊ UEFA Avrupa Ligi
(2017 Manchester United)
◊ UEFA Şampiyonlar Ligi
(2010 Inter, 2004 FC Porto)
◊ UEFA Kupası
(2003 FC Porto)
◊ UEFA Süper Kupası
(1998 FC Barcelona)
◊ UEFA Kupa Galipleri Kupası
(1997 FC Barcelona)
◊ İspanya La Liga
(2012 Real Madrid)
◊ İtalya Serie A
(2009 Inter, 2010 Inter)
◊ Premier Lig
(2005 Chelsea, 2006 Chelsea,
2015 Chelsea)
◊ Portekiz Ligi
(2003 FC Porto, 2004 FC Porto)