1- Üniversite sınavı hayatımın dönüm noktası, geçen sene ailevi sebeplerden ötürü sınava giremedim, bu sene de ne kadar hazırlansam da yeterli hissetmiyorum, sınavdan çıktım ve bu senemin de boşuna gitmesine katlanamayacağım, hayatımızın iki güne bağlı olmasını bilmek beni çok üzüyor, ne tavsiye edersiniz?
Sonuç odaklı düşünüyorsun, sürece odaklanmalısın, elinden geleni yaptın mı? Yaptıysan kendinle gurur duymalısın. Çalıştın, emek verdin ve emeklerin zayi olmayacak bundan emin ol. Emeklerinin karşılığını er geç alacaksın. Sen elinden geleni yaptığın için rahat olmalısın, geri kalanı lütfen evrene bırak… O ne ve nasıl olması gerektiğini biliyor. Hayat başarın yüksek olsun. Ne okuduğun değil, okuldan nasıl çıktığın önemli. Sadece okuduğun okul değil, erdemli bir birey olman önemli, öyleysen hayat seni kayırır emin ol…
2- Hayat boyu başarı odaklı oldum, ailemdeki her birey en iyi okullardan mezun ve çoğu öğretim görevlisi oldu. Ben ailem tarafından kabul görmek için hep çok çalıştım. Şimdi çok başarılıyım, hayalimdeki üniversiteyi derece yaparak kazandım. Okulun yıldız öğrencisi kabul edilsem de kendimde çok şey eksik. Başardım ve ailemdeki bazı kişilerden hâlâ sevgiyi alamıyor olmam beni tüketti, ailem beni çok başarılı olsam da görmüyor, tükendim, dipteyim, nasıl çıkarım?
Bilinç dışı kayıtlarının önemli bir kısmı 0-7 yaşta oluşuyor. Bilinç dışınla belli ki ‘Sevildiğimi hissetmek için başarılı olmalıyım’, ’Başarılı olursam sevilirim, kabul görürüm, görünür olurum’ gibi kayıtlara sahipsin. Bu kayıtlara çalışılmalı, bu inançlardan serbest kalmadığın için tükeniyorsun. Sen bilinç dışınla şunu söylüyorsun ‘Bak o kadar çalıştım, başarılı oldum ve hâlâ sevilmiyorum, görünmüyorum, öyleyse bu imkânsız…’ Ve böylelikle tükenmiş hissettin. Sevilmenin şartı, koşulu yoktur. Sevilmek koşulsuzdur. Bu seninle ilgili bir konu değil ailendeki bireylerle ilgili bir konu… Koşulsuz sevmeyi öğrenmeliler, öğrenemeyebilirler eğer öyle olursa sen kendini sevmeyi öğrenmek zorundasın. Sen kendini başarılı olmaktan bağımsız sevmeyi öğrenebilirsen söz onlar bunu senden öğrenecekler. Kendini sev ve kendine şefkatli ol… Olduğun her halinle güzel yönlerinle görünmeye, sevilmeye, kabul görmeye layıksın, bu mümkün ve güvenli…
3- Evladım koca bir sene emek verdi ve üniversite sınavı çok zormuş, çocuklarımızın emeklerine yazık değil mi? Ben de bir sene boyunca yanında oturdum, özet çıkardım, emeklerimizin karşılığını istiyorum. Öğretmenleri en parlak öğrencileri olduğunu söylüyor ama sınavda kendisini tam gerçekleştiremedi, hayal kırıklığı içindeyiz, normal bir üniversitede okumasını kendime yediremiyorum, haksız mıyım?
Siz çocuğunuzun öğretmeni değilsiniz, annesisiniz. Bir anne, üniversiteye hazırlanan çocuğuna özet çıkarıyor ve ders çalışırken yanında oturuyorsa burada ciddi bir sorun var demektir ve bu sorun inanın çocuğunuzun üniversite sınavında hayal kırıklığına uğramasından daha büyük bir sorun. Bağımlı bir ilişkiniz olabilir mi? Kontrolcü müsünüz? Siz ona rehberlik yapmalısınız nasıl ders çalışması gerektiğini, nasıl özet çıkarması gerektiğini öğretmelisiniz. Bu rehberlik olurdu ama sizin yaptığınız kontrolcülük ve çocuğunuzu size bağımlı kılıyorsunuz. Su akar yolunu bulur. Birkaç denemede yapamayabilir ya da iyi yapamayabilir ama sonra öğrenir. Ayrıca el ezberler. Özet çıkarmak ezberletir. El bilinç dışıyla yazdığını unutmaz ve muhakkak hatırlar. Kendinizin yazmasına, elinin ezberlemesine izin vermelisiniz. En önemlisi de çocuğu rahat bırakmanız. Bırakın ki yeterli olsun. Nereye girerse girsin ne okursa okusun onun için en iyisi olacaktır.
4- Hayat amacımı bilmiyorum, seçerken neye dikkat etmeliyim bilmiyorum ancak ders çalıştım ama neyi tutturursam okumak içime sinmiyor, bir hayat amacım var biliyorum ama neresi hiç hissedemiyorum nasıl seçim yapabilirim?
Her insan birden çok ilahi yaşam amacı alarak dünyaya gelir. Bu dünyaya geldiğinde unutur. Bu amaçları hatırlamak ve gerçekleştirmekle mükelleftir. Hayatında yaşadığı deneyimler aslında kendisini bu yola almak içindir. Kişi bazen egosu ile direnir ve ruhu ile bağlantı kurmadığı için bu yola geçmez. Bu dünyada bu amaca hizmet ettikçe ruhumuz huzur bulur. Bunu bu genç yaşta hissediyor olman ve bu bilinçte olman ne mutlu. Yaradan’dan bunun için rehberlik iste… ‘En iyi en yüce yoldan sana verdiğim sözleri, ilahi yaşam amacımı hatırlamaya niyet ediyorum.’ En iyi en yüce yoldan iste ki kolay ve keyifli hatırla… Hayatını anlamlandırma yolculuğunda bu genç yaşta bu alanda olmanla seninle gurur duydum.
5- Üniversite sınavında 18’inci tercihime girdim. Okulumu severek okumuş olsam da bazı şeyler hep içimde ukde kaldı. Üç çocuk annesiyim, evlatlarım üniversite mezunu oldular, yaşlandım ama içimdekini yenemiyorum. ‘Bu yaştan sonra hukuk okusam ne olacak?’ diyorum. İçimdeki ses susmuyor. Boşanırken hukukçunun önemini ve dürüstlüğünün önemini, değerini daha iyi anladım, çok geç değil mi sizce de? Atı alan Üsküdar’ı geçti ben şimdi başlasam nereye gelebilirim ki?
Zaman bir illüzyon geç değil. İçinde ukde kaldıysa ve içindeki ses hep uyarı veriyorsa vardır ruhunun bir bildiği… Kalbine sor… Ruhunu dinle… Egonla değil, ruhunla ve tüm kalbinle istiyorsan hiçbir şey için geç değil. Yaparsın. Hem gençlerle okumak sana iyi gelecektir. Hukukçuluk insanların yaş almış dönemlerinde dahi rahatlıkla yapabildiği bir meslek. Hukukçunun yaşı olmaz. Yolun ışıklı olsun. Hevesin için kendinle gurur duymalısın.
2024 üniversite sınavına girmiş öğrencilerin ilahi yaşam amaçlarına en uygun, uyumlu ruhlarla, güvenle, hazla, huzurla, mutlulukla okuyacakları kendileri ve bütün için en iyi en yüce olan okula ve yere alınmalarını ve sonuçlarından hem kendilerinin hem ailelerinin ve de bütünün hoşnut olmasını diledim… Dilek, niyet ve temennilerimle…Tüm kalbimle… En başta kimsesiz, aciz, çaresiz, kazazede, depremzede, çalışmış, emek vermiş, saf kalpli, saf niyetliler için…