JPL’nin eski yöneticisi ve Voyager misyonunda proje bilimcisi olan Ed Stone, 9 Haziran 2024’te öldü. Pek çok kişinin arkadaşı, akıl hocası ve meslektaşı olan kendisi, açık sözlü liderliği ve halkla iletişim kurma konusundaki kararlılığıyla tanınıyordu. Kredi bilgileri: NASA/JPL-Caltech
İstikrarlı liderliği, fikir birliği oluşturması ve halkı bilimle meşgul etme konusundaki coşkusuyla tanınan Stone, uzay topluluğu üzerinde derin bir etki bıraktı.
Edward C. Stone, uzay araştırmalarının önde gelen isimlerinden ve eski uzay araştırma direktörü NASA‘nin Jet Propulsion Laboratuvarı’nda görev yapan bilim insanı, 9 Haziran 2024’te 88 yaşında vefat etti. Voyager misyonundaki liderliğiyle tanınan Stone, güneş sistemi ve yıldızlararası uzay hakkındaki anlayışımızı geliştirdi. Ayrıca Caltech’te önemli bir akademik rol üstlendi ve Ulusal Bilim Madalyası da dahil olmak üzere çok sayıda ödül aldı.
Edward C. Stone’u Anmak
Edward C. Stone, NASA’nın Jet Propulsion Laboratuvarı’nın eski müdürü (JPL) ve ajansın Voyager misyonunda uzun süredir görev yapan proje bilimcisi, 9 Haziran 2024’te öldü. 88 yaşındaydı. Ondan önce, hastanede tanıştığı karısı Alice Stone ölmüştü. Chicago Üniversitesi. Geride iki kızları Susan ve Janet Stone ve iki torunları kaldı.
Stone aynı zamanda David Morrisroe fizik profesörü ve Kaliforniya’nın Pasadena kentindeki Caltech’te özel projelerde rektör yardımcısı olarak görev yaptı. Caltech geçen yıl yeni bir fakülte pozisyonu kurmuştu. Edward C. Stone Profesörlüğü.
“Ed Stone, uzayda büyük şeylere cesaret eden bir öncüydü. Onu tanıyan herkes için çok yakın bir arkadaştı ve kişisel olarak benim için değerli bir akıl hocasıydı,” dedi Washington’daki NASA Genel Merkezi Bilim Misyon Direktörlüğü yönetici yardımcısı Nicola Fox. “Ed insanlığı güneş sistemimizde ve ötesinde bir gezegen turuna çıkardı ve NASA’yı daha önce hiçbir uzay aracının gitmediği yerlere gönderdi. Mirası NASA, bilim camiası ve dünya üzerinde muazzam ve derin bir etki bıraktı. Ailesine ve onu seven herkese başsağlığı diliyorum. Her şey için teşekkür ederim Ed.”
NASA’nın Jet Propulsion Laboratuvarı’nın eski müdürü ve Voyager misyonunun uzun süredir proje bilimcisi olan Ed Stone, 9 Haziran 2024’te vefat etti. Kendisi 88 yaşındaydı. Stone, 2018 tarihli bu videoda Voyager 2 uzay aracının, Voyager 1’in aynı dönüm noktasına ulaşmasından altı yıl sonra yıldızlararası uzaya ulaşmasından bahsediyor. Kredi bilgileri: NASA/JPL Caltech
Stone, dokuz NASA görevinde baş araştırmacı veya bilim aracı lideri olarak ve diğer beşinde ortak araştırmacı (önemli bir bilim aracı ekibi üyesi) olarak görev yaptı. Bu roller öncelikle Güneş’ten gelen enerjik iyonları ve galaksiden gelen kozmik ışınları incelemeyi içeriyordu. Hem Güneş’e en yakın olan görevde (NASA’nın Parker Güneş Sondası) hem de ondan en uzağa giden görevde (Voyager) yer alan birkaç bilim adamından biri olma ayrıcalığına sahipti.
JPL direktörü Laurie Leshin, “Ed, Güneş’ten gezegenlere ve uzak yıldızlara kadar evren hakkındaki bilgimizi genişleten ve derin uzayın gizemleri ve harikaları hakkındaki ortak hayal gücümüzü ateşleyen enerjik bir lider ve bilim adamı olarak hatırlanacak” dedi. ve Caltech başkan yardımcısı. “Ed’in keşifleri, güneş sistemimizin daha önce görülmemiş köşelerinin keşfini hızlandırdı ve gelecek nesillere yeni sınırlara ulaşma konusunda ilham verecek. NASA, JPL ve Caltech toplulukları ve diğerleri tarafından çok özlenecek ve her zaman hatırlanacak.”
Ed Stone, 1972’de, yani lansmandan beş yıl önce Voyager misyonu için proje bilimcisi oldu ve bu görevde toplam 50 yıl görev yaptı. Bu süre zarfında, aynı zamanda ajansın Voyager misyonunu yöneten NASA’nın Jet Propulsion Laboratuvarı’nın direktörlüğünü yaptı. Kredi bilgileri: NASA/JPL-Caltech
Voyager’ın Dümeninde
Stone, NASA’nın en uzun soluklu görevi Voyager’daki ikiz uzay aracıyla yaptığı çalışmalarla tanınıyor. 1977’de piyasaya sürüldü ve bugün hâlâ derin uzayı araştırıyorlar. 1972’den ölümüne kadar Voyager’ın tek proje bilimcisi olarak görev yaptı. 2022’de emeklilik. Stone’un liderliğindeki misyon, ziyaret için yalnızca 176 yılda bir gerçekleşen göksel hizalanmanın avantajından yararlandı. Jüpiter, Satürn, UranüsVe Neptün. Uzay aracı, yolculukları sırasında, Jüpiter’in uydusu Io’da Dünya ötesindeki ilk aktif volkanları ve Satürn’ün uydusu Titan’da organik moleküller açısından zengin bir atmosferi ortaya çıkardı. Voyager 2, Uranüs ve Neptün’ün yanından uçan tek uzay aracı olmaya devam ediyor ve Uranüs’ün alışılmadık uçlu manyetik kutuplarını ve Neptün’ün ayı Triton’dan patlayan buzlu gayzerleri ortaya çıkarıyor.
Şu anda Dünya’dan 15 milyar milden (24 milyon kilometre) fazla uzakta olan Voyager 1, insan yapımı en uzak nesnedir. Biraz daha yavaş ve farklı bir yönde seyahat eden Voyager 2, Dünya’dan 12 milyar milden (20 milyar km) fazla uzaktadır. Her iki sonda da yıldızlararası uzayı, yani Güneş’in manyetik alanı ve yüklü parçacıkların dışarı doğru akışı tarafından oluşturulan koruyucu bir kabarcık olan heliosferin dışındaki bölgeyi araştırıyor.
Stone 2018’de “Voyager projesi bilim insanı olmak hayatımda verdiğim en iyi karardı” dedi. “Harika bir keşif kapısı açtı.”
Voyager’ın bilimsel analizin hızını artırmasından ve halkın katılımını sağlama fırsatlarından yararlanmasından özellikle gurur duyuyordu. Voyager 1 ve 2, 1979 ile 1989 yılları arasında dev gezegenlerin yakın uçuşlarını gerçekleştirdiğinde Stone, hepsi sonuçlarını hakemli dergiler aracılığıyla daha yavaş bir hızda yayınlamaya alışkın olan 11 bilim insanı ekibini yönetiyordu.
Stone, hakem değerlendirme sürecini misyonun gezegensel karşılaşmalarının daha hızlı temposuna göre uyarlamada başı çekti: Öğleden sonranın erken saatlerinde, veriler geldikten sonra, bilim adamlarından oluşan ekipler o gün için en iyi sonuçların ne olduğuna karar verip erteleyeceklerdi. sonuçlarını tüm bilim yönlendirme grubunun önünde geri bildirim için sunarlar.
Bu tartışmaya dayanarak Stone, ertesi sabah medyaya ve kamuoyuna sunmak üzere en ilginç sonuçları seçecekti. Bilim adamları daha sonra o akşam ve hatta gece boyunca sunumlarını geliştirdiler; Stone sıklıkla materyali sıradan bir izleyici kitlesi için daha ulaşılabilir hale getirecek analojiler bulmaları için onlara baskı yaparken, bir grafik ekibi de destekleyici görüntüleri bir araya getirmeye çalışıyordu. Ertesi sabah basın toplantısının ardından süreç yeniden başlayacaktı. Bu döngü, her gezegensel karşılaşma süresince günlük olarak devam edebilir.
Misyonun lansmanından bu yana Voyager’ın düşük enerjili yüklü parçacık cihazının baş araştırmacısı olarak görev yapan Johns Hopkins Uygulamalı Fizik Laboratuvarı’ndan Stamatios “Tom” Krimigis, “Çok heyecan verici bir zamandı ve herkes keşifler yapıyordu” dedi. “Ed’in yaklaşımı bize Voyager’ın yaptığı şeye gerçekten ne kadar kamu ilgisi olduğunu gösterdi, ama aynı zamanda daha iyi bir bilimle de sonuçlandı. Bir resim oluşturmak için birden fazla bilgiye ihtiyacınız var ve diğer bilim adamlarının verilerini duymak, kendi verilerimizi yorumlamamıza yardımcı oldu.”
Bu, Voyager ekibine 2012 ve 2013 yıllarında da iyi hizmet vermeye devam eden bir süreçti. tartıştılar Voyager 1’in heliosferden çıkıp yıldızlararası uzaya girip girmediği. Bazı işaretler yeni bir çevreye işaret ediyordu, ancak önemli bir işaret (Voyager’ın etrafındaki manyetik alan çizgilerinin yönü) bilim adamlarının beklediği kadar önemli ölçüde değişmemişti.
Ekip, Voyager 1’in keşfine kadar aylarca şaşkınlık içinde kaldı. plazma Dalga enstrümanı, uzay aracının etrafında önemli ölçüde daha yoğun bir plazma ortamı tespit etti; bu, Voyager 1’in etrafındaki plazmanın bir zil gibi çınlamasına neden olan, Güneş’ten gelen tesadüfi bir malzeme patlamasının sonucuydu. Stone ekibi topladı.
2010’dan bu yana JPL’de Voyager proje yöneticisi olarak görev yapan ve mühendislik ekibini denetleyen Suzanne Dodd, “Kimse yıldızlararası uzaya gitmek için sabırsızlanıyordu ama biz bunu doğru yapmak istedik” dedi. “Aynı fikirde olmayan insanların olacağını biliyorduk” . Bu yüzden Ed hikayenin tamamını ve insanların yaptığı varsayımları anlamak istedi. Herkesi dinleyerek ve kimseyi tekelleştirmeden diyaloğa katılmalarına izin vererek iyi bir iş çıkardı. Sonra o bir karar verdi.”
Stone, bilim adamlarının manyetik alan çizgilerinin yönüne odaklanmalarına gerek olmadığını fark etti. Onlar plazma ortamının vekiliydi. Ekip, plazma dalgası bilimi cihazının tespitinin mevcut plazma ortamının daha iyi bir analizini sağladığı ve insanlığın evriminin kanıtı olduğu sonucuna vardı. yıldızlararası uzaya varış.
JPL’yi Yeni Sınırlara Yönlendirmek
Voyager’ın yüksek profili Stone’un da profilini yükseltti. 1991 yılında, yani görevin gezegensel uçuşlarını tamamlamasından yaklaşık iki yıl sonra Stone, JPL’nin yöneticisi oldu ve 2001 yılına kadar görev yaptı. Onun liderliği altında JPL, iki düzineden fazla görev ve araçtan sorumluydu. Stone’un görev süresinin öne çıkanları arasında NASA’nın Pathfinder misyonuna ilk kez iniş yer alıyordu. Mars gezici, Sojourner, 1996’da NASA-ESA’yı fırlattı (Avrupa Uzay Ajansı) Cassini/Huygens misyonu 1997’de. İlk Satürn yörünge aracı Cassini, Voyager’ın iki yakın uçuşundan ortaya çıkan bilimsel soruların doğrudan bir sonucuydu ve şimdiye kadar dış güneş sistemine (Titan’a) inen tek sondayı taşıyordu.
1990’lar, Soğuk Savaş’tan sonra ulusal önceliklerin değiştiği, NASA harcamalarında ve savunma bütçelerinde önemli kesintilerin yaşandığı bir dönemdi. Stone, Spitzer Uzay Teleskobu soğutma sisteminin daha uygun maliyetli olması ve yine de evrenin yüksek etkili bilimini ve çarpıcı kızılötesi görüntülerini sunabilmesi için yeniden tasarlanmasını denetlemek de dahil olmak üzere, bu daha sıkı maliyet kısıtlamaları altında uçabilmeleri için çeşitli görevleri yeniden yapılandırdı.
Uzaya Yolculuk
Edward Carroll Stone Jr., 23 Ocak 1936’da Knoxville, Iowa’da doğdu. Edward Carroll Stone Sr. ve Ferne Elizabeth Stone’un iki oğlunun en büyüğü, yakınlardaki Burlington ticaret merkezinde büyüdü.
Edward Stone Sr., oğluna arabaları, radyoları, hi-fi stereoları nasıl parçalara ayırıp tekrar bir araya getireceğini göstermekten zevk alan bir inşaat şefiydi. Küçük Stone ortaokuldayken, müdür ondan okulun 16 mm film projektörünü nasıl çalıştıracağını öğrenmesini istedi ve kısa süre sonra okulun makaradan makaraya kayıt cihazını çalıştırma talebiyle devam etti.
Stone, 2018’de bu kariyerle ilgili bir röportajda “Bir şeyin neden böyle olduğunu ve neden böyle olmadığını öğrenmek her zaman ilgimi çekmişti” dedi. “Anlamak, ölçmek ve gözlemlemek istedim.”
İlk işi bir JC Penney mağazasındaydı ve burada depodan mağaza katında katipliğe kadar yükseldi. Ayrıca Burlington Belediye Bandosu’nda korno çalarak para kazandı.
Stone, liseden sonra fizik okumak için Burlington Junior College’a kaydoldu ve yüksek lisans eğitimi için Chicago Üniversitesi’ne gitti. Kabul edilmesinden kısa bir süre sonra Sovyetler Birliği Sputnik’i fırlattı ve Uzay Çağı başladı.
Stone, 2018’de “Uzay keşfedilmeyi bekleyen yepyeni bir alandı” diye anımsıyordu.
Üniversitede uzaya fırlatmak için bilim araçları üreten bir ekibe katıldı. Tasarladığı ilk uydu, 1961’de fırlatılan ve Corona programının bir parçası olarak uzaydan Dünya’nın fotoğraflarını çeken, o zamandan beri gizliliği kaldırılmış bir casus uydusu olan Discoverer 36’ya biniyordu. Stone’un Güneş’in enerjik parçacıklarını ölçen cihazı, bilim adamlarının güneş radyasyonunun neden filmi buğuladığını anlamalarına yardımcı oldu ve sonuçta Dünya’nın manyetik alanında hapsolmuş enerjik parçacıklar olan Van Allen kuşakları hakkındaki anlayışlarını geliştirdi.
Stone, 1964 yılında Caltech’e doktora sonrası araştırmacı olarak katıldı ve üniversitenin Uzay Radyasyon Laboratuvarını Chicago’da meslektaşı olan Robbie Vogt ile birlikte yönetti. Galaktik kozmik ışınları ve güneş enerjili parçacıkları inceleyerek bir dizi NASA uydu görevinde yakın işbirliği içinde çalıştılar. 1972’de Vogt, Stone’u 50 yıl boyunca yürüttüğü Voyager proje bilimcisi pozisyonu için JPL liderliğine önerdi.
Stone’un birçok ödülü arasında Başkan George HW Bush’un verdiği Ulusal Bilim Madalyası en öne çıkanı olarak öne çıkıyor. 2019’da Voyager projesindeki liderliği nedeniyle 1,2 milyon dolarlık bir ödülle Shaw Astronomi Ödülü’nü kazandı; alıntıda belirtildiği gibi “son kırk yılda dört dev gezegen ve yerküre hakkındaki anlayışımızı değiştirdi.” dış güneş sistemi ve şimdi yıldızlararası uzayı keşfetmeye başladı. Ayrıca Burlington, Iowa’da genç öğrencilere ilham kaynağı olacak bir ortaokula kendi adının verilmesinden de gurur duyuyordu.
uzay-2