Doğruya doğru her adım etkili bir Alzheimer tedavisi bunu bir geri adım daha takip edecek gibi görünüyor. Milyonlarca hasta ve aileleri insanlığın bildiği en üzücü hastalıklardan birini yaşarken, sanki yerimizde koşuyormuşuz gibi hissetmemek elde değil.
Geçtiğimiz iki hafta içinde, dönüm noktası niteliğindeki bir çalışmanın geri çekilmesinin ardından federal bilimsel danışmanlar tarafından bu iki adımı tekrar attık. onaylayan yeni bir tedavi. Bu tedavi, hastalar için ılımlı klinik iyileşmelere yol açmıştır ancak aynı zamanda diğer yeni ilaç adaylarını rahatsız eden aynı güvenlik endişelerini de beraberinde getirmektedir.
Yayınlanan söz konusu geri çekilen makalenin yazarları Doğa 2006 yılında gelecekteki ilaç geliştirme için spesifik bir hedef belirlediği iddia edildi. araştırmalarını tamamen geri çekmeyi kabul ettiiki yıl sonra tarafından çarpıcı bir araştırma Bilim önemli görsellerin üzerinde oynandığını tespit etti.
Geri çekilme, meslektaşım Kelsey Piper'ın da belirttiği gibi genel olarak bilimsel araştırmaya duyulan güven krizini daha da artırıyor. belgelenmiş kapsamlı olarak. Gibi Bilim kayıt edilmiş Geçen hafta Alzheimer araştırması en çok alıntı yapılan makaleler arasında Son 18 yılda yaklaşık 2.500 alıntı toplandıktan sonra geri çekilecek.
2006 tarihli makale Alzheimer'ın nasıl çalıştığına dair anlayışımızda önemli bir atılım gibi göründü ve hastalığın hakim teorisini destekleyen kesin mekanizmaları sağladı.
Ancak artık bildiğimiz gibi bu, sahte bir keşifti. Bunun yerine, geri çekilme, bu en zararlı dertleri bir şekilde yanlış anlıyor olabileceğimize dair rahatsız edici şüpheleri artırıyor.
Amiloid hipotezi etkili tedavilere dönüştürülmekte zorlanmıştır
Geri çekme kararıyla ilgili haberi görünce Doğa kağıtta iki kişiyi düşündüm: Sharon BegleySTAT'taki eski meslektaşım ve ne yazık ki artık aramızda değil ve üç yıl önce başka bir Alzheimer araştırma tartışması sırasında bağlantı kurduğum Alzheimer hastası bir annenin kızı Sarah Gilbert.
Begley'i düşündüm çünkü 2019'da şunu yayınladı: Alzheimer araştırmasının durgun durumuna ilişkin keskin bir araştırma bu işin çekirdeğini kesiyor Doğa Makalenin geri çekilen bulguları. Yıllardır, 1990'lardan bu yana, bu alan sözde amiloid hipotezinin hakimiyetindedir. Basitleştirmek gerekirse: Bilim adamları, Alzheimer hastalarının beyinlerinde, öncelikle amiloid proteinlerden oluşan çok sayıda plak bulunduğunu fark ettiler. Bu birikimin, Alzheimer'ın benzersiz yıkıcı semptomlarından sorumlu olabileceği teorisini ortaya attılar; bu semptomlar, zamanla kişinin kimliğini elinden alacak ve her zaman ölüme yol açacaktır. 2006 Doğa makale, teorik olarak gelecekteki tedaviler için daha spesifik bir hedef sunarak, söz konusu amiloid proteinini tam olarak tanımlamayı iddia etmişti.
Araştırma ve ilaç geliştirme çalışmaları yıllardır bu amiloid plakları hedef alıyor ve bunları yok etmeyi, kişinin bilişsel gerilemesini azaltmayı ve hatta tersine çevirmeyi amaçlıyor. Begley'in belgelediği gibi sorun, bu çabaların umut verici sonuçlar vermekte zorlanmasıydı. Bilim, kanser ve kalp hastalıklarının tedavisinde heyecan verici ilerlemeler kaydederken bile Alzheimer araştırması çamurda kaldı. Araştırması, hastalığa ilişkin her türlü alternatif teoriyi reddeden ve alışılmışın dışında araştırmaları destekleyebilecek finansmanı kesen kurumsal bir ataleti ortaya çıkardı.
Begley'in öyküsünün öne sürdüğü gibi, hastalığın tedavisine yönelik farklı bir yaklaşımın daha etkileyici klinik gelişmelere yol açması mümkün müdür? Hala bilmiyoruz. Geçen hafta, amiloid plaklarını hedef alan donanemab, ajansın bilimsel danışmanlarından FDA onayı için bir öneri aldı, ancak bu öneri vasıfsız biri değil.
Gibi Bilim not edildi geri çekilmiş kağıttaki hikayesiBilim adamları hala amiloid teorisinin geçerli olup olmadığını tartışıyorlar. Şüpheciler sahte araştırmalardan ve gerçek bir buluş eksikliğinden bahsediyor; Destekçiler, bazı hastalarda bazı iyileşmelere yol açan, donanemab da dahil olmak üzere bu yeni ilaç sınıfına işaret edebilir.
Alzheimer tedavilerini bulmak için daha iyi bir stratejiye ihtiyacımız var
2019'da Begley, amiloid hipotezinin eksikliklerinin simgesi gibi görünen başarısız bir ilaçtan bahsetti: aducanumab. İlacın geliştiricisi Biogen, etkinliğine ilişkin kanıtların yetersiz olması ve tehlikeli yan etki riski nedeniyle klinik deneyleri durdurmuştu.
İki yıl sonra aynı ilaç Alzheimer araştırmalarında bir sonraki güven krizini yarattı.
Biogen, FDA'nın şüpheli desteği ve sizi sıkmayacağım bazı istatistiksel hilelerle pozisyonunu değiştirmişti. Aducanumab alırken bilişsel gerilemenin daha yavaş olduğu görülen bir hasta alt kümesini belirledi ve bunun FDA onayı almak için yeterli olduğuna karar verdi. Hastaları etkisiz veya daha kötüsü tehlikeli ilaçlardan korumaktan sorumlu federal kurum da aynı görüşte. Ve Aduhelm markalı aducanumab onaylandı.
Ancak Alzheimer hastalığının ilerlemesini yavaşlattığını iddia eden ve sevinçle karşılanacağını düşündüğünüz ilk FDA onaylı ilacın haberi, tam tersine bir yangın fırtınasına yol açtı. Onayını haklı çıkarmak için kullanılan bu şüpheli yöntemler, doktorlar, hemşireler ve hastalarla ilgilenen aile ve arkadaşlar da dahil olmak üzere diğerleri tarafından eleştirildi. Artış marjinal görünüyordu ancak riskler (özellikle ciddi beyin kanaması) can sıkıcıydı.
İçindeydi Aduhelm'in onayının sonuçları hakkında rapor vermek Sarah Gilbert'la tanıştım. Annesine yakın zamanda teşhis konulmuştu. Ve şimdi çığır açıcı bir tedavi sözü verilmesinin yarattığı kırbaç darbesine katlanmak zorunda kaldı ve bunun böyle bir şey olmadığını öğrendi.
O zamanlar bana “Biraz umut istediğin için halının altınızdan çekilmesi gibiydi” demişti.
O zamandan bu yana geçen yıllarda, hastalıkla ilgili aynı teoriye dayanan yeni ilaçlar ortaya çıktı; klinik sonuçlar biraz daha iyi olsa da güvenlik endişeleri devam ediyordu. Leqembi şuydu: onaylı 2023'te. Donanemab artık FDA onayına sahip. Daha fazla uyuşturucu Amiloid plaklarını ortadan kaldırmada etkili gibi görünen ancak henüz belirlenmemiş klinik etkinlik ve güvenlik profillerine sahip olan ilaçlar da yoldadır.
Her türlü ilerleme memnuniyetle karşılanır. Alzheimer hastalığı yaklaşık 6,7 milyon Amerikalıyı etkiliyor ve yaklaşık 50 milyon hastalığın klinik öncesi yinelemeleriyle yaşıyor olabilir. Pek çok insanın yardıma ihtiyacı var.
Ancak Amerika'nın nüfusu yaşlandıkça ve Alzheimer hastalarının sayısı da onunla birlikte arttıkça, tedavi bulmak için ya/ya da yaklaşımına ihtiyacımız yok. Yukarıdakilerin hepsine sahip bir stratejiye ihtiyacımız var. Pittsburgh Üniversitesi'nden Karl Herrup gibi araştırmacılar savundu hastalığa nasıl yaklaştığımıza dair temel bir revizyon için. Çok gecikti.
Bu hikaye ilk olarak şurada ortaya çıktı: Bugün AçıklandıVox'un amiral gemisi günlük bülteni. Gelecek basımlar için buradan kaydolun.
Kaynak bağlantısı