Hepsinin bir sıralaması Açlık Oyunları filmler? Biz gönüllüyüz! Bu haraç için gönüllüyüz!
Lionsgate’in yeni bir ürün geliştirdiğine dair son haberlerle birlikte Açlık Oyunları Suzanne Collins’in destandaki yakında çıkacak beşinci romanından uyarlanan film (başlıklı) Açlık Oyunları: Hasat’ta Gündoğumu), 2012’deki orijinal filmle başlayan ve üç devam filmiyle devam eden Panem’e yapılan önceki tüm yolculukları yeniden incelemenin zamanının geldiğini düşündük (bunun ikiancak kısaca daha fazlası) ve yeni bir ön bölüm, Ötücü Kuşların ve Yılanların Şarkısı.
Filmler, Oscar ödüllü Jennifer Lawrence’ın, Başkan Snow’un (Donald Sutherland) liderliğindeki uğursuz yaldızlı Capitol’u devirirken aynı zamanda da kasabadan talip olan Peeta’nın (Josh Hutcherson) ilgisini savuşturan, savunmasız ama sert isyan kahramanı Katniss Everdeen rolüyle kariyerinin başlangıcı oldu. ) ve Gale (Liam Hemsworth). Ayrıca, realite TV benzeri formatı arasında destana edebi bir derinlik kazandıran, devam eden zenginlik ve sosyal eşitsizlik temaları da vardı ve güçlü destekleyici oyunculardan oluşan katil bir sıra vardı. Açlık Oyunları franchise, distopik cinayet oyunlarını insanlık duygusunu kaybetmeden suçlu zevk eğlencesine dönüştürmek gibi zorlu bir dengeleme eylemini yönetiyor.
Peki geriye dönüp baktığımızda, bu beş filmden hangisi sinema arenasında zafere ulaşıyor? Altında, TR filmleri en kötüden en iyiye doğru sıralıyor.
Açlık Oyunları: Alaycı Kuş Bölüm 1
Collins’in üçüncü ve en zayıf oyuncusunu ayırma kararı Açlık Oyunları Romanı iki filme dönüştürmek yalnızca bir stüdyonun sevebileceği bir karardı. alaycı kuş zaten dezavantajlıydı çünkü Açlık Oyunları Gerçek bir Açlık Oyunları olmayan bir hikaye; bu da artık dört saatten fazla bir süreyi, Oyunların sağladığı ilgi çekici hikaye yapısından faydalanmadan bir isyan ittifakıyla vakit geçirdiğimiz anlamına geliyor. Taraftarlar olup olmadığını tartışıyor Bölüm 1 veya Bölüm 2 daha kötü, birçok kişi bunu tercih ediyor Bölüm 1 daha çok, ikisinden daha akıllı ve daha düşünceli olanı. Ama aynı zamanda oldukça sıkıcı da ki bu bir aksiyon filmi serisi için affedilemez. Kimse 13. Mıntıka’nın yer altı sığınağında vakit geçirmek istemiyor ve hikaye ağırlıklı olarak savaş propagandasına odaklanıyor (“görüntülerden” çok fazla bahsediliyor), Katniss Bölgedeki asi Beğenileri için mükemmel etki sahibi videolar hazırlamaya çalışıyor (Lawrence’ın sanki kendisiymiş gibi davranmasını izliyor) en azından nasıl davranacağını bilmiyor) ve beyni yıkanmış Peeta için üzülüyor. Sonuç, hızlanmaktan ziyade duraklama hissi veren, bir filmin ilk yarısından çok ilk perdesi gibi hissettiren bir film oldu. İşte filmin birçok buluşma sahnesinden birinden bir örnek.
Açlık Oyunları: Alaycı Kuş Bölüm 2
Katniss sığınaktaki can sıkıntısından kurtulur ve sonunda Başkan Snow’u devirmek için Capitol sokaklarında meşakkatli bir istilaya girişir. Kahramanımızın nihayet harekete geçtiğini ve hikayeyi yönlendirdiğini görmek çok rahatlatıcı, biraz zorlu gibi görünse de. Bölüm 1 çok fazla sohbet ve iç gözlem vardı, yine de Bölüm 2 çok az şey var (bir hikayeyi ikiye böldüğünüzde olan şey budur). Arka arkaya vuruldu Bölüm 1Hatta bazıları oyuncuların yorgun olduğunu bile söyleyebileceğinizi söylüyor, ancak bu kahramanların şimdiye kadar bitkin olması gerektiği için yorgunluk muhtemelen filmin lehine çalışıyor. Hiçbiri olması gerektiği gibi çalışmıyor ama Capitol istilası en azından Oyunlar benzeri bazı tekno-korku engellerinin üstesinden gelinmesini sağlıyor. Collins sonları yaratmada oldukça iyi ve Bölüm 2 Tatmin edici bir dizi olayla kurtarıldı – Katniss’in uzun süredir baş düşmanı Snow yerine isyan lideri Başkan Alma Coin’i (Julianne Moore) idam etmesiyle başlayan fantastik olaydan başlayarak. Kahramanca bir isyanın başka bir şeytani kontrol sistemine dönüşmesi – Katniss’in Snow’un güçlerine karşı savaşırken bile idare etmek zorunda kaldığı bir sistem – her iki tarafı da büyük ölçüde kurtarır. alaycı kuş tipik bir bilim kurgu olmaktan çıktı. Bonus: Katniss’in Peeta’yla olduğu sahneler gerçekten etkileyici.
Açlık Oyunları: Ötücü Kuşların ve Yılanların Şarkısı
Lucy’nin şarkıları tekrar tekrar eziyet ediyor Balad Lawrence’la sert karşılaştırmalara davetiye çıkaracak bir rolde güçlü olan Rachel Zegler’in tüm çabalarına rağmen durma noktasına geldi (kimse istemedi) Açlık Oyunları: Müzikal). Bombalanmış bir arenada geçen oyunlar, önceki filmlere göre kasvetli ve sönük bir mekan. Henüz Balad aslında ilginçve şaşırtıcı derecede karakter odaklı, Coriolanus Snow’un (Tom Blyth) yükselişine odaklanarak seriye yeni bir soluk getiriyor. Ne zaman kamera karşısına geçse, kaderinde bir canavar olacağını bilseniz bile kendinizi Snow’un doğru şeyi yapması için çabalarken buluyorsunuz (Snow, temelde George Lucas’ın Anakin’le yapmaya çalıştığı şeyin daha ilgi çekici bir versiyonu, “benim bakış açıma göre) , Jedi’lar kötüdür!” Yıldız Savaşları’nın önceki bölümlerindeki Skywalker). Snow’un Lucy’yle ilişkisi de Katniss’in Peeta ve Gale’le olan, genç yaşta kurgu el kitabından fırlamış gibi gelen aşklarından daha ilgi çekici ve karmaşık. Filmin sonu beklenmedikti – olup bitenlerin çoğu karakterlerin içinde olduğu için kitaba bu kadar yakın bir şekilde yontulmuş ince bir doruk noktası – Lucy, Coriolanus’un kendisi farkına varmadan birkaç dakika önce ona ihanet edeceğini fark etti.
Açlık Oyunları: Ateşi Yakalamak
İmparatorluk Karşılık Veriyor arasında Açlık Oyunları franchise. Ateşi Yakalamak en çok beğenilenidir Açlık Oyunları Francis Lawrence’ın orijinalinden çok daha gösterişli ve kendinden emin bir devam filmi için yönetmen koltuğuna geçtiği film (ve 424 milyon dolar hasılatla en büyük gişe başarısı), (Lawrence aynı zamanda her ikisini de yönetti) alaycı kuş filmler ve Balad). Şanssız Katniss, devasa bir saat gibi tasarlanmış olan ve filmin temposunun amansızca yüksek olduğu arenaya geri sürükleniyor. Ateşi Yakalamak Serinin en güçlü yardımcı kadrosu, Philip Seymour Hoffman’ı entrikacı Plutarch rolünde, Johanna Mason’u Jena Malone rolünde ve Jeffrey Wright ile Amanda Plummer’ı Beetee ve Wiress’ı anma ekibi olarak eklenen kadroyla bir üst seviyeye çıkarıyor. Bu filmin mi yoksa orijinalinin mi en iyisi olduğuna dair yazı tura atılıyor (yazı tura mı?). Ateşi Yakalamak aynı zamanda serinin tartışmasız en unutulmaz sahnesine de sahip: Capitol’ün 12. Bölge’yi yok ettiği söylenen Katniss’in, hayatta kalan yaslı bir kişiden öfkeli bir isyan liderine dönüştüğü o son an. Bu, yalnızca usta bir aktörün tam bir komediye kapılmadan başarabileceği bir çekim.
Açlık Oyunları
Orijinalinde, sonraki filmlerin bütçesi ve etkinlik filmi cilası yok (sondaki CGI mutts – woof-woof). Ancak Açlık Oyunları diğerlerini hit formülün remiksleri gibi gösteren bir hikayenin yanı sıra o zamandan beri seride olmayan sağlam bir duygu ve gerilime sahip (çünkü öyleler). Woody Harrelson, sarhoş Haymitch Abernathy rolünde parlıyor ve Stanley Tucci, talk show sunucusu Caesar Flickerman rolünde gösterişli bir mükemmellik sergiliyor, ancak filmin başarısı büyük ölçüde Lawrence’ın yıldız yaratma performansına ve kaynak materyali ele alan yönetmen Gary Ross’un yaptığı akıllıca seçimlere bağlı. A24 benzeri Yükseltilmiş Bağımsız Drama gibi. Ross’un el kamerası, Bölge 12’nin ilk sahnelerinin bazılarında can sıkıcı bir şekilde abartılmış olsa da, bu girişi en üst noktaya getiren şey, film yapımcısının birkaç kritik sahneyi ustaca uygulamasıdır – özellikle de mükemmel bir şekilde sahnelenen Hasat, heyecan dolu bereket geri sayımı. silahlar ve Katniss’in Flickerman’la röportajı. Her birinde – özellikle aşağıdaki röportaj sırasında – Ross’un izleyiciyi Katniss’in mide bulandırıcı bakış açısına nasıl sürüklediğine, onun korkusunu ve belirsizliğini her an hissetmenize olanak tanıdığına dikkat edin (Ross, ne kadar sıkı atış yaparsa Lawrence’ın size o kadar çok şey vereceğini hemen anladı) . Birlikte Katniss’i ikonik bir kahramana dönüştürdüler. Ross, stüdyoyla sıkı anlaşmazlığa düştüğü için seriden ayrıldı Ateşi Yakalamak Son teslim tarihi (ikinci bir filme hazırlık yapması için kendisine yalnızca dört aydan kısa bir süre verildiği bildiriliyor), ancak buradaki çalışması sürükleyici ve bir franchise başlattı. Açlık Oyunları sonuçta çocukların birbirlerini öldürmeye zorlandığı bir yarışmayı konu alıyor ve bu, izleyicinin bu dehşetin gerçekte nasıl bir şey olduğunu hissetmesine izin vermeye yaklaşan tek film.
sinema-2