Toronto Uluslararası Film Festivali bu hafta en acil planlarıyla manşetlere çıkarken, etkinliğin CEO’su Cameron Bailey 7000 mil uzaktaydı ve biraz daha geleceğe bakıyordu.
Bu yılki TIFF, belgeselin dünya prömiyerleri de dahil olmak üzere, 5-15 Eylül edisyonunun ilk önemli bölümlerini duyurdu Elton John: Asla Çok Geç Değil ve Amy Adams liderliğindeki kara komedi Gece fahişesi, ayrıca David Cronenberg (2024 Norman Jewison Kariyer Başarı Ödülü) ve Sandra Oh (2024 TIFF Tribute Awards Onursal Başkanı) gibi Kanadalı eğlence kraliyetine verilen ödüller. Ancak bu yıl asıl dikkat çeken şey, ilk olarak Mayıs ayında paylaşılan, TIFF’in 2026’dan başlayarak Kanada hükümetinden 17 milyon dolarlık bir enjeksiyonla kendi pazarını kurmayı planladığı haberi oldu.
Bailey ise geçtiğimiz hafta 26’dan bir davet almak üzere yola çıktı.bu Şangay Uluslararası Film Festivali, uluslararası film yapımcılarının yer aldığı bir panele ve şehirlerin sinemayla olan ilişkilerinin konuşulduğu bir panele ev sahipliği yapacak. Çin endüstrisi pandeminin zorunlu kıldığı izolasyondan yeniden çıkmaya devam ederken Bailey de ilişkileri yeniden canlandırma fırsatından yararlanıyordu. Pazar planlarıyla ilgili haberleri yayarken, gelecekte bu tür gezilerin daha fazla olacağını söylüyor.
Şangay’da sürekli meşgul olan Bailey oturdu Hollywood Muhabiri Geçtiğimiz hafta ve TIFF’in geleceği hakkında konuşmak için.
Büyük haber TIFF’in pazara yönelik planlarıydı ve asıl soru şu: Neden?
Biliyorsunuz, bizim bir pazara ihtiyacımız olduğundan çok, sektörün Kuzey Amerika’da film festivaline bağlı bir pazara ihtiyacı olduğunu düşünüyorum. Avrupa’nın önde gelen pazarları Berlin ve Cannes’da festivallere bağlı. Bence fayda sağlıyorlar; bundan kaynaklanan bir tür simbiyoz var ve birbirlerinden besleniyorlar. Bir bakıma karşılıklı mıknatıslar gibiler. Festival belli bir kesimin ilgisini çekerken, pazar da diğer insanları çekiyor ve onların bir arada olması daha iyi. Kuzey Amerika’da buna sahip değiliz ancak Kuzey Amerika hâlâ küresel anlamda en büyük pazar. Toronto’da birçok anlaşma gayri resmi olarak yapılıyor ve yıllardır yapılıyor ancak altyapımız yok, bunu sağlayamadık. Biz de bunu pandemi öncesi düşünmeye başladık, ancak pandemi sırasında kapalı olduğumuz ve düşünecek çok zamanımız olduğu için bu gerçekten arttı. Daha sonra hükümetimizle görüşmeye başladık. Dünyayı Kanada’ya getirecek bir pazar aracılığıyla Kanada kültürünü tanıtmanın değeri hakkında kısmen kültürel bir tartışma yapıyorduk, ancak büyük ölçüde günü kazanan ticari bir tartışmaydı. Sonuçta festivale gelen insan sayısını önemli ölçüde artırabileceğimizi, bir pazar eklersek yerel işletmelere zincirleme etki yaratılabileceğini söylüyordu.
17 milyon dolarlık bir yatırım makul bir rakam. Hükümete ne faydası var?
Bir dizi farklı önlemden bahsettik ve hala bazı ayrıntılar üzerinde çalışıyoruz. Hala geliştirme aşamasındayız. Ancak fikir şu ki, sektör üyesi olarak gelen delege sayısını iki katından fazla artırıyoruz. Yani 5.000’in üzerindeyiz [but] İlk beş yıl içerisinde sayının 12.000 civarına çıkmasını istiyoruz. Birçok yetenek geliştirme fırsatı sunmak istiyoruz. Yapımcılar, yönetmenler ve aktörler geliştirme konusunda yeni ortaya çıkan programlarımız var, ancak bu profili büyütebilir ve Kanada için fırsatları sergileyebiliriz. Küresel endüstri söz konusu olduğunda Kanada’yı haritaya koyabiliriz. Bence asıl mesele bu.
Peki AFM’nin TIFF’ten birkaç hafta sonra gelmesinin zamanlaması ne olacak?
AFM’nin yaptığından farklı şeyler yaptığımızı düşünüyorum. AFM’nin daha tamamen ticari ürünlere yöneldiğini düşünüyorum; bir nevi festival notumuz var. Biz de buna eğileceğiz. Biz sadece filmleri bitirmekle kalmayıp, şirketlerin de satışa sundukları projelerle, paketlerle gelmesini istiyoruz. Cannes ile Toronto arasında ve Toronto ile AFM arasında bunun işe yaraması için yeterli zaman olduğunu düşünüyoruz.
Bu hafta SIFF’te zamanınızı nasıl geçirdiniz?
Nisan ayında Pekin Festivali’ne geldim ve neredeyse beş yıldır ilk kez Çin’de bulunuyordum. Bu ilişkileri yeniden ısıtmam gerektiğini düşündüm, bu yüzden film izlemekten çok insanlarla tanışmaya geldim, gerçi birkaç film de izlemiştim. Ve pazarla ilgili haberi bir nevi yaymak için – Çin’in 2026’da piyasaya sürüldüğünde büyük bir şekilde Toronto’da olmasını istiyoruz. Çin dünyanın en büyük endüstrilerinden biri, ama buraya son gelişimden bu yana son birkaç yılda ve beş yılda daha içe dönük bir hale geldiğini söyleyebilirim. Açıkçası yerli filmler burada gerçekten çok iyi gidiyor. Ancak buradaki izleyici kitlesi ne kadar büyük olursa olsun, Çin sınırlarının ötesine geçmenin hâlâ değerli olduğunu düşünüyorum. Yani kısmen kapının açık olduğunu söylemek için buradayım, Toronto’ya gelin, iş yapın. Dünyanın en iyi Çin filmlerini görmesi gerektiğini düşünüyorum ve dünyanın dört bir yanından daha fazla filmin de Çin’e gelmesini umuyorum.
Bu yıl TIFF’teki Çin kadrosunu genişletme planınız var mı?
Harika bir programcımız var, Giovanna Fulvi ve o her zaman daha fazla sanat filmi arıyor. Son yıllarda gala bölümümüzü tamamlayacak veya özel sunum olacak filmleri araştırmaya başladım. Zhang Yimou’muz oldu, Chen Kaige’miz oldu, Jia Zhangke ve onun gibiler yaşadık [documentary filmmaker] Wang Bing. Bir karışım var diyebilirim ama açıkçası iştahın bizim getirdiğimizden daha büyük olduğunu düşünüyorum. Bunu büyütmeye çalışıyorum. Dünyada olduğu gibi burada da tüm manzara değişiyor. Anladığım kadarıyla gişede ilk 10’da artık çoğunlukla Çin filmleri yer alıyor, ki bu eskiden olmuyordu. Belki bu filmlerin seyahat etmesine ihtiyaç olduğunu düşünmüyorlar ama yine de herkes için bir fayda olduğunu düşünüyorum.
sinema-2