B­ü­y­ü­k­ ­P­a­t­l­a­m­a­d­a­n­ ­Ö­n­c­e­ ­N­e­ ­G­e­l­d­i­?­

B­ü­y­ü­k­ ­P­a­t­l­a­m­a­d­a­n­ ­Ö­n­c­e­ ­N­e­ ­G­e­l­d­i­?­

Araştırmada yer almayan McGill Üniversitesi'nden fizikçi Robert Brandenberger, yeni makalenin zamanın başlangıcındaki matematiğin “analizinde yeni bir titizlik standardı belirlediğini” söyledi. Bazı durumlarda, ilk bakışta tekillik gibi görünen şey (uzay-zamanda matematiksel açıklamaların anlamını yitirdiği bir nokta) aslında bir yanılsama olabilir.

Tekilliklerin Taksonomisi

Geshnizjani, Ling ve Quintin'in karşı karşıya olduğu temel sorun, enflasyondan önce yerçekimi yasalarının tekillikte çöktüğü bir noktanın olup olmadığıdır. Matematiksel tekilliğin en basit örneği 1/ fonksiyonuna olan şeydir.X gibi X sıfıra yaklaşır. Fonksiyon bir sayı alır X bir giriş olarak ve başka bir sayının çıktısını verir. Gibi X gittikçe küçülüyor, 1/X giderek büyüyor, sonsuzluğa yaklaşıyor. Eğer X Sıfır ise fonksiyon artık iyi tanımlanmamıştır: Gerçekliğin bir tanımı olarak ona güvenilemez.

Kopenhag Üniversitesi'nden Eric Ling, “Evrenimizin ötesini görmenin bir yolu olabileceğini matematiksel olarak gösterdik” dedi.

Fotoğraf: Annachiara Piubello

Ancak bazen matematikçiler tekilliğin üstesinden gelebilirler. Örneğin, sıfır boylamda Greenwich, İngiltere'den geçen başlangıç ​​meridyenini düşünün. Eğer 1/boylam fonksiyonunuz olsaydı, Greenwich'te çılgına dönerdi. Ancak aslında Londra'nın banliyösünde fiziksel olarak özel bir şey yok: Sıfır boylamı Dünya üzerinde başka bir yerden geçmek için kolayca yeniden tanımlayabilirsiniz ve ardından fonksiyonunuz Greenwich'teki Kraliyet Gözlemevi'ne yaklaşırken tamamen normal şekilde davranır.

Kara deliklerin matematiksel modellerinin sınırlarında da benzer bir şey oluyor. Fizikçi Karl Schwarzschild tarafından 1916'da geliştirilen, küresel, dönmeyen kara delikleri tanımlayan denklemler, kara deliğin olay ufkunda, yani ötesine hiçbir şeyin kaçamayacağı bir kara deliği çevreleyen yüzeyde paydası sıfıra giden bir terime sahiptir. Bu durum fizikçilerin olay ufkunun fiziksel bir tekillik olduğuna inanmasına yol açtı. Ancak sekiz yıl sonra gökbilimci Arthur Eddington, farklı bir koordinat dizisi kullanıldığında tekilliğin ortadan kalktığını gösterdi. Başlangıç ​​meridyeni gibi, olay ufku da bir yanılsamadır: Koordinat tekilliği adı verilen ve yalnızca koordinat seçimi nedeniyle ortaya çıkan matematiksel bir eserdir.

Kara deliğin merkezinde ise yoğunluk ve eğrilik, farklı bir koordinat sistemi kullanılarak ortadan kaldırılamayacak şekilde sonsuza gider. Genel görelilik yasaları anlamsız şeyler kusmaya başlıyor. Buna eğrilik tekilliği denir. Bu, mevcut fiziksel ve matematiksel teorilerin açıklama yeteneğinin ötesinde bir şeyin gerçekleştiğini ima ediyor.

Kaynak bağlantısı

Popular Articles

Latest Articles