Cuma günü Yüksek Mahkeme, “herhangi bir kişinin” federal bir yasaya tabi tutulacağına karar verdi.herhangi bir resmi işlemi engeller, etkiler veya engeller veya bunu yapmaya teşebbüs eder” çok ciddi bir federal suç işler, aslında resmi bir işlemi engelleyen, etkileyen veya engelleyen herkes için geçerli değildir.
Daha da kötüsü, Mahkeme bunu 6 Ocak isyancısının dahil olduğu bir davada yapıyor.
Yaklaşık olarak 330 kişi Bu ayaklanmaya katıldığı iddia edilen kişiler, söz konusu yasayı ihlal etmekle suçlanıyor Fischer v. Amerika Birleşik DevletleriDonald Trump dahil. Dolayısıyla Cuma günkü karar, Adalet Bakanlığı'nın ABD Kongre Binası'na saldıran yüzlerce kişiyi kovuşturma yeteneğinin çoğunu potansiyel olarak zayıflatabilir.
Yüzeyde, yani, Fischer Karar, Yüksek Mahkeme'nin Cumhuriyetçi Parti'nin çıkarlarını koruyan taraflı bir kurum olduğu yönündeki büyüyen anlatıya daha fazla katkıda bulunamazdı. ve özellikle Trump'ın. Mahkemenin, engellemeyi önleme yasasının söylediği şeyi yapmadığı yönündeki kararı başka nasıl açıklanabilir?
Hikayenin tamamı FischerAncak, biraz daha nüanslıdır. Birincisi, çoğunluktaki yargıçların beşi Cumhuriyetçi iken, Biden tarafından atanan Yargıç Kentanji Brown Jackson çoğunluktaki bu beş kişiye katıldı. Trump tarafından atanan Yargıç Amy Coney Barrett, Mahkeme'nin kalan iki Demokratının da katıldığı muhalefeti yazdı.
Baş Yargıç John Roberts'ın çoğunluk görüşü, engelleme yasasını açık metnine göre yorumlamasa da, Mahkemenin en azından benimsediği yasal yorumlama kurallarına dayanmaktadır. daha az siyasi içerikli davalarda uygulanır.
Balıkçıbaşka bir deyişle, 6 Ocak sanıklarına yardım etmek için kendilerini düğümleyen yargıçlarla ilgili bir davadan çok, yargıçların görünüşte belirsiz olmayan bir yasayı birden fazla şekilde okumasının ne kadar kolay olduğuyla ilgili bir davadır. Yasal yorumlamayı yöneten kurallar net değildir ve hatta yargıçların bu kurallardan birini farklı bir kurala kıyasla ne zaman uygulamaları gerektiği bile kesin değildir.
Bu da yargıçların her birinin iki sonuçtan birini seçebileceği anlamına geliyor. Balıkçı dava.
Peki ne oldu? Fischer aslında tutuyor musun?
Fischer dava bir şeyi içerir iki ayrı alt bölümü olan federal yasa. Altbölüm (1) “bir kaydı, belgeyi veya başka bir nesneyi yolsuzlukla değiştiren, yok eden, bozan veya gizleyen ya da nesnenin bütünlüğünü veya bir ortamda kullanım için kullanılabilirliğini bozma niyetiyle bunu yapmaya teşebbüs eden” herkes için geçerlidir. resmi işlem.”
Bu arada, birçok 6 Ocak sanığının ihlal etmekle suçlandığı hüküm olan alt bölüm (2), “başka bir şekilde herhangi bir resmi işlemi engelleyen, etkileyen veya engelleyen ya da bunu yapmaya teşebbüs eden” kişilere uygulanır.
Barrett'ın muhalif olarak yazdığı gibi, bu yasanın en doğal yorumu, 2020 seçimlerinin onayını bozmak için ABD Kongre Binası'na giren herkesin “'resmi bir süreci engellemek, etkilemek veya engellemek' suçundan yargılanabileceğidir.” Alt bölüm (2) ) Bu yasanın “çok geniş bir hükmü var.” 6 Ocak sanıkları için geçerli olan dava “açık ve kapalı görünüyor.”
Nitekim benzer davalara bakan alt mahkeme hakimlerinin büyük çoğunluğu Barrett ile aynı sonuca ulaşmıştır.
Roberts'ın kanunu okuması, hafif bir ifadeyle, daha az sezgiseldir. Alt bölüm (2)'nin geniş dilinin “'çevreleyen sözcüklerle' bağlantılı.'” Bu nedenle, alt bölüm (2)'nin geniş ifadesi, alt bölüm (1)'deki “önceki cezai ihlaller listesiyle sınırlıdır”.
Bu nedenle, Roberts'ın yorumuna göre, altbölüm (2) yalnızca altbölüm (1)'de açıklananlara benzer faaliyetleri, yani bir kaydı veya belgeyi değiştirmek, yok etmek, bozmak veya gizlemek gibi faaliyetleri kapsayacak şekilde okunmalıdır. Roberts'a göre sonuç şu: 6 Ocak'taki sanıklar bu kanun uyarınca ancak sahte delil sunmaları veya “kayıt dışı resmi bir yargılamada kullanılan diğer şeylerin kullanılabilirliğini veya bütünlüğünü başka şekilde bozmaları” durumunda suçlanabilecek.[s]belge[s]veya diğer nesne[s]' (c)(1)'de sayılan, tanık ifadesi veya maddi olmayan bilgiler gibi.”
Roberts'ın yasaya ilişkin yorumunun son derece kafa karıştırıcı olduğunu ve İngilizce konuşanların çoğunun bu yasayı okuma biçimiyle uyuşmadığını belirtelim. Hakkındaki en tuhaf şey Fischer Roberts'ın kararını destekleyen bazı Yüksek Mahkeme emsallerinin mevcut olması.
Dikkate almak Yates v. Amerika Birleşik Devletleri (2015), çok daha az politik içerikli bir davada çok benzer bir anlaşmazlığı içeriyordu. Yates “herhangi bir kaydı, belgeyi veya somut nesneyi bilerek değiştiren, yok eden, sakatlayan, gizleyen, örtbas eden, tahrif eden veya bunlara sahte giriş yapan” ve federal bir soruşturmayı veya işlemi engellemeyi amaçlayan herkesi hedef aldı.
Sanık, cılız kırmızı orfozları yakalayan ticari bir balıkçıydı ve daha sonra “federal yetkililerin cılız balık topladığını doğrulamasını önlemek için” bir mürettebat üyesine bu balıkları denize atmasını emretti. Yates bu küçük balıkların federal yasa anlamında “somut bir nesne” olup olmadığı soruldu.
Şaşırtıcı bir şekilde, yargıçların çoğunluğu bunların olmadığı sonucuna vardı. Yargıç Ruth Bader Ginsburg'un çoğunluk görüşü, bir mahkemenin “bir kelimeye, eşlik eden kelimelerle tutarsız olacak kadar geniş bir anlam yüklemekten kaçınması gerektiği” sonucuna vardı ve bu nedenle “somut nesne” terimi “herhangi bir somut nesneye değil, özellikle kayıtları ve belgeleri içeren somut nesnelerin alt kümesine atıfta bulunmak için” okunmalıdır.
Ginsburg'un görüşü yalnızca dört oy aldı, ancak Yargıç Samuel Alito, sorunun şu olduğunu söyleyen bir mutabık görüş yazdı: Yates “yakın” ama bu büyük ölçüde Ginsburg'un mantığıyla örtüşüyor.
Verilen Yates var, Roberts'ın Fischer görüş tamamen saçma değil. Rahatsız edici gerçeklik Fischer 6 Ocak sanıklarına baskı yapmak isteyen bir yargıcın, Barrett'ın yaptığı gibi yasayı açık metnine göre okuyabileceği, farklı bir sonuca ulaşmak isteyen yargıçların ise YatesRoberts'ın yaptığı gibi.
Bu davada gerçekte olan şey, Mahkeme'deki Cumhuriyetçilerden beşinin yasayı, yasanın özellikle kanunsuz Trump destekçileri grubu üzerindeki etkisini en aza indirecek şekilde okuması ve onlara Mahkeme'nin tek eski kamu avukatının da katılmasıydı. Ne yapacaksanız onu okuyun.
Mesele şu ki, yasal yorumu düzenleyen önceden belirlenmiş kurallar, yargıçlara birçok davada çeşitli sonuçlara ulaşma konusunda büyük bir hareket alanı sağlıyor.
Kaynak bağlantısı