­L­e­y­d­i­ ­J­a­n­e­­,­ ­s­ı­k­ı­n­t­ı­ ­i­ç­i­n­d­e­k­i­ ­g­e­n­ç­ ­k­ı­z­ ­k­i­n­a­y­e­s­i­n­i­ ­v­e­ ­t­a­r­i­h­i­n­ ­k­e­n­d­i­s­i­n­i­ ­t­e­r­s­i­n­e­ ­ç­e­v­i­r­i­y­o­r­

Leydim Jane tarihe büyük, özür dilemeyen bir orta parmak kaldırıyor. Brodi Ashton, Cynthia Hand ve Jodi Meadows'un romanından uyarlanan bu macera dolu hikaye, ilhamını çok Kötü şöhretli “Dokuz Gün Kraliçesi” Leydi Jane Grey'in hikayesinden esinlenerek, gerçek hayattaki ilhamının radikal, kadın liderliğindeki yeniden yorumlanması olarak kendini kanıtlıyor. Çağdaş bir havayla revizyonist bir tarih sunan ilk proje değil; son zamanlardaki birkaç örnek arasında şunlar yer alıyor: Altı Müzikal, Meryem ve GeorgeVe Yılan Kraliçesisadece birkaçını saymak gerekirse. Ancak, küstah, eğlenceli senaryosu ve şaşırtıcı derecede incelikli bir şekilde sıkıntıdaki genç kız klişesine yaklaşımıyla, Leydi Jane'im şu ana kadar en başarılı olanlardan biri.

Canlı, gösterişli bir erkek anlatıcı, enerjik bir açılış montajında, bilinen tarihi, pastel boya karalamalarıyla kaplı eski zamanlara ait eskizlerin hızla gözümüzün önünden geçmesiyle anlatıyor: Leydi Jane Gray, kuzeni Edward VI'nın ölümünden sonra beklenmedik bir şekilde İngiltere Kraliçesi olarak taç giydi. Daha sonra dokuz gün sonra hain olduğu gerekçesiyle idam edildi.

“Jane, İngiltere'nin ihtiyaç duyduğu lider olabilirdi, ama tarih onu sıkıntıdaki en büyük genç kız olarak anıyor,” diyor seslendirme ve ardından basitçe, “Bırakın gitsin.” diye ekliyor.

Pastel boya karalamalarından alaycı küfürlere kadar, bu coşkulu giriş bir şeyi çok açık bir şekilde ortaya koyuyor: Bu program, Jane'in kahraman olma şansını yakaladığı alternatif bir hikaye sunacak.

Leydim Jane X-Men politikalarına da değiniyor.

Tudor İngiltere'nin bu versiyonunda iki tür insan var: Rastgele hayvana dönüşebilen Ethianlar ve bunu yapamayan Verity'ler. O dönemde İngiltere'de şiddetlenen Protestanlar ve Katolikler arasındaki pek de eğlenceli olmayan çatışmayı konu alan bu fantastik yaklaşım, gergin bir siyasi bölünmeye yol açıyor. Gerçekte, Kral VIII. Henry, ilk karısından (ve daha sonra altıncı karısından) boşanarak kiliseden kopan ve Protestanlığın yükselişine yol açan bir Katolikti. Oğlu Edward Protestan olarak yetiştirilirken, kızı Mary dindar bir Katolikti. Bu versiyonda biraz daha eğlenceli; Edward gönülsüzce Ethianları (diğer adıyla Protestanları) toplumdan ayıklamaya ve onları ormana sürgün etmeye çalışıyor. Mary ise şekil değiştirenleri küçümsüyor ve hepsini öldürtüyor.

Bitkisel ilaçlar yaratma ve erkeklerin istenmeyen tavsiyelerini alma konusunda yetenekli, inatçı bir genç kadın olan Jane (Emily Bader) ile bu yeniden hayal edilen Tudor manzarasında tanışıyoruz. Gerçek dünyadaki Tudor erkekleri ona daha ağırbaşlı olması talimatını vermiş olabilir. Ancak tarihin bizim dünyamıza daha yakın olan bu versiyonunda, onunla alay ediyorlar: “Gülümseseydin daha güzel olurdun.”

Mashable En Çok Okunan Hikayeler

Ne yazık ki Jane, kendi kendini yetiştirmiş bir bitki uzmanı olarak bağımsız bir hayat yaşama lüksüne sahip değildir. Bu yüzden, entrikacı annesi Frances (Anna Chancellor), onu yakışıklı bir palavracı ve şımarık bir üne sahip Lord Guildford Dudley (Edward Bluemel) ile evlendirir. Birbirlerine karşı ilk başta duydukları çekime rağmen, en başından itibaren birbirlerinin gırtlağına sarılırlar.

Düğünlerinin ertesi sabahı Jane, kocasının gizlice Ethian olduğunu öğrenir. Ancak diğer yetişkin Ethian'ların aksine dönüşümlerini kontrol edemiyor. Yani güneş doğarken at gibi yaşamak zorunda kalıyor. Başlangıç ​​olarak, bir şifalı bitki uzmanı olarak becerilerinin kendi kuyruğunu kısaltabileceğini umarak Jane'i eş olarak seçti. Nihai boşanma karşılığında onu iyileştirmeye çalışmayı kabul eder. Kral Edward, Jane'i halefi olarak seçtiğinde işler daha da karmaşık hale gelir. Aynen böyle, Hampton Court Sarayı'nda taç giydirilmek üzere uçup gidiyor. Gerisi, dedikleri gibi, tarih ama bu dizide değil.

Leydi Jane genç kız olmayı reddediyor.

Yüzeyde Jane'in hikayesi dır-dirGirişin bize söylediği gibi, hem tarih hem de edebiyat boyunca tekrar tekrar ortaya çıkan, sıkıntı içindeki genç kız kinayesi için mükemmel bir yem. Orta Çağ'ın şövalye masallarındaki isimsiz bakirelerden, Disney'in ilk dönemlerinin prenseslerine kadar kadınlar sıklıkla çaresiz kurbanlar olarak resmedilmiştir. Jane'in kendisi de yer alıyor Paul Delaroche'un tanınmış bir tablosu. Baştan aşağı beyazlar içinde, gözleri bağlı ve korku dolu bir şekilde, idam edilmeden sadece birkaç dakika önce gösteriliyor; kadınsı mağduriyetin mükemmel, yürek burkan portresi.

Gerçek Leydi Jane Gray tarihsel olarak bir kurban olarak tasvir edilmiş olsa da, bu dizide Jane solduran, sırıtan bir genç kız olmaktan çok uzak. Bunun yerine, eylemleri prototip kahramanın eylemleriyle tekrar tekrar eşleşiyor. Bir hana yapılan baskın onu ve arkadaşını tehdit ettiğinde, gösterişli bir yabancının (daha sonra Guildford olduğu ortaya çıkan) yardımını reddeder ve kendi kurtarma girişiminde bulunur; bu, onun baskıncılar tarafından yakalandığını gören cesur bir harekettir. Annesi Jane'in Guildford'la evleneceğini açıklayınca evden kaçar. Bu işe yaramayınca kendi düğününde hastalık taklidi yapmak için sahte kan kullanıyor. (Bu da işe yaramıyor.) Daha sonra eski bir arkadaşını tehlikeden kurtarmak için tek başına ormana doğru yola çıkar. Guildford isteksizce onu takip ettiğinde (şövalyelik ölmedi falan), göğüs göğüse dövüşünü sergiliyor ve ustalıkla onu hançerinden etkisiz hale getiriyor.

Burada sıkıntıda olan hanım değil, efendidir.

Gösterinin Londra galasında oyuncularla yapılan bir soru-cevap sırasında Bluemel, gösterinin “bakiresini” oynamaktan keyif aldığını söyledi. Bu beklenmedik bir yorumdu; sarhoş, şımarık Guildford ilk görünümünden itibaren kesinlikle gözükmek sıkıntı içindeki bir genç kız gibi. Aslında onunla ilk tanıştığımızda bir handa yaşıyor ve kendinden emin bir şekilde flört ediyordu. Ancak yavaş yavaş kurtarılmaya ihtiyacı olanın Jane değil kendisi olduğu anlaşılır.

Gösteri ilerledikçe Jane, Edward'ın resmi varisi seçilir ve Edward'ın ölümü üzerine Kraliçe olarak taç giyer. Daha fazla güç ve nüfuz kazandıkça, Guildford'un kendine ait gücü giderek azalıyor; Jane ile birlikte saraya taşınmak ve Jane'in tedaviyi bulmaya hazır olmasını beklemek zorunda kalır. Sırrı açığa çıkma tehlikesiyle karşı karşıyayken kendini tekrar tekrar savunmasız konumlarda buluyor. Ayrıca Guildford'un Jane ile ilişkisi geliştikçe, onun duygusal açıdan daha kırılgan olduğunu görmeye başlıyoruz. Annesinin ölümünün onun Ethian dönüşümlerini tetiklediğini ve babasının, Edward'ın varisi olarak seçileceği umuduyla onu Jane ile evlendirdiğini öğreniyoruz. Evet, görünüşe göre erkekler de evlendirilebiliyor! Seslendirmenin çok yerinde ifade ettiği gibi, “Eğer terapistler 1553'te icat edilmiş olsaydı, kara kara düşünen, işkence gören kahramanımız farklı bir adam olurdu.” Belli ki Guildford'un duygusal açıdan da kurtarılmaya ihtiyacı var.

Leydi Jane'im feminist eğilimli tarihsel türde ilginç yeni bir taktiğe işaret ediyor. Jane'in sıkıntı içindeki bir genç kıza dönüşmesine izin vermek yerine, Leydim Jane beklenmedik bir şekilde bu rolü sözde romantik kahramana atayarak biraz daha ileri gidiyor. Yalnızca kadın karakterlerin gücünü değil, aynı zamanda erkek başrolün zayıf noktalarını da gösteren bir dönem romantizmini görmek canlandırıcı. Beklenmedik rol değişimi, yıllardır televizyonda gördüğümüz en ayrıntılı ve heyecan verici tarihi aşklardan birini oluşturuyor. Biraz vurucu çağdaş diyalog, sonsuz enerjik performanslar ve heyecan verici pop-punk iğnelemeleriyle dolu bir film müziği ekleyin ve geriye gerçekten modern kadın için ve onun tarafından yapılmış bir Jane Grey kalıyor. Sonuçta, kim başka bir genç kızı izlemek ister ki? “Bırakın gitsin.”

Leydi Jane'im şu anda Prime Video'da yayınlanıyor.

Konular
Amazon Prime Video
Yayın Akışı