A­y­ ­y­ü­z­e­y­i­n­d­e­k­i­ ­g­i­z­e­m­l­i­ ­d­e­s­e­n­l­e­r­ ­m­a­g­m­a­t­i­k­ ­a­k­t­i­v­i­t­e­y­l­e­ ­i­l­i­ş­k­i­l­e­n­d­i­r­i­l­e­b­i­l­i­r­

A­y­ ­y­ü­z­e­y­i­n­d­e­k­i­ ­g­i­z­e­m­l­i­ ­d­e­s­e­n­l­e­r­ ­m­a­g­m­a­t­i­k­ ­a­k­t­i­v­i­t­e­y­l­e­ ­i­l­i­ş­k­i­l­e­n­d­i­r­i­l­e­b­i­l­i­r­


Ay’da gözlemlenen “Ay girdapları”, Ay’ı sürekli olarak bombalayan güneş rüzgarı parçacıklarını saptıran veya yönlendiren mıknatıslanmış kayalar tarafından oluşturulan spiral bir desen sergiliyor.

Washington’daki araştırma bilim adamlarına göre, “ay girdaplarına” yakalanan ay kayaları açık renkli kalırken, güneşin yüklü parçacıklarına maruz kalmayan ve dolayısıyla bu parçacıklara maruz kalan yakındaki kayalar, kendilerini daha koyu gösteren bir kimyasal reaksiyona giriyor gibi görünüyor St. Louis Üniversitesi.

Ancak Ay’ın kendine ait bir klasik manyetik alanı olmadığı göz önüne alındığında, NASA’nın Lunar Reconnaissance Orbiter’ından alınan görüntülere göre araştırmacılar, bazı bölgelerde yüzlerce kilometreye kadar uzayabilen “ay girdaplarını” mıknatıslayabilecek başka bir kaynak aramak zorunda kaldı. LRO.

“Etkiler bu tür manyetik anormalliklere neden olabilir. Ancak çarpmanın bu şekli ve bu boyutu nasıl oluşturduğundan emin olmadığımız bazı değişiklikler var. Araştırmanın ortak yazarı ve St. Louis’deki Washington Üniversitesi’nde dünya, çevre ve gezegen bilimleri alanında yardımcı doçent olan Michael Krawczynski, başka bir teorinin de, ay yüzeyinin altında yavaş yavaş soğuyan ve manyetik bir anormallik yaratan lavın bulunması olduğunu söyledi.

“Ay girdapları” Ay yüzeyinde görülebilen parlak, açık renkli oluşumlardır. Kaynak: NASA/Goddard Uzay Uçuş Merkezi/Arizona Eyalet Üniversitesi

Araştırmacılar, Ay’da bol miktarda bulunan ilmenit adı verilen bir minerali kullanarak mıknatıslanma etkisini kopyalamaya çalıştılar. Mıknatıslanabilecek metalik demir parçacıkları oluşturmak için ilmenit ile atmosferik kimya ve magma soğuma hızlarının çeşitli kombinasyonları arasındaki reaksiyonu incelediler.

“Deneylerimiz, ay koşullarında gerekli mıknatıslanabilir malzemeyi yaratabileceğimizi gösterdi. Bu nedenle bu girdapların yeraltı magmasından kaynaklanması muhtemeldir. Ay göktaşlarında ve Apollo ay örneklerinde metalik demir oluşturan bu reaksiyonun ipuçlarını gördük. Ancak bu örneklerin tümü yüzey lav akıntılarıdır ve çalışmamız, kabuğun altındaki soğutmanın bu metal oluşturma reaksiyonlarını büyük ölçüde arttırması gerektiğini gösteriyor.” Krawczynski, sonuçların geçerli olması için magmanın yüksek bir titanyum içeriğine sahip olması gerektiğini belirtti.

“Ay girdaplarının” kökenlerini anlamak, ay yüzeyini şekillendiren süreçler ve Ay’ın manyetik alanının tarihi hakkında yeni ipuçları sağlıyor. NASA, Lunar Vertex misyonunun bir parçası olarak 2025 yılında girdaba Reiner Gamma adı verilen bir gezici göndermeyi planlıyor ve bu, araştırmacıların bu yüzey özelliklerini yakından incelemesine olanak sağlayacak.



genel-22

Popular Articles

Latest Articles