Şirketin yeterince temsil edilmeyen yaratıcılar için yetenek geliştirme bölümü olan Warner Bros. Discovery Access, pazartesi günü Donell Atkinson-Johnson, Lauren Gee ve Joladé Olusanya’yı, üçüncü yıllık Black Britain Unspoken programının bir parçası olarak siyahi ve İngiliz olmanın ne anlama geldiğini kısa filmlerle anlatacak üç film yapımcısı olarak duyurdu.
2022’de başlatılan bu girişim, “endüstri verilerinin, Birleşik Krallık’ta yönetmen, yazar ve yapımcı rollerinde Siyahi insanların yeterince temsil edilmediğini göstermesiyle” sektöre adım atan Siyah İngiliz film yapımcılarına fırsatlar ve sesler vermeyi amaçlıyor. “Black Britain Unspoken, film yapımcılarına sunumdan prodüksiyona kadar bir deneyim ve program ortağı Media Trust aracılığıyla, medya eğitimi ve kariyer ilerlemesine odaklanan özel atölyeler aracılığıyla profesyonel gelişim fırsatları sunuyor.”
Programın üçüncü sezonu için, Warner Bros. International Television Production’ın bir parçası olan İngiliz yapım şirketi Wall to Wall, 2023’te mentorluk, eğitim ve prömiyer etkinlik ortağı olarak programa destek vermeye başlayan Bounce Cinema ile birlikte yapım ortağı olarak girişime katıldı.
Üç kısa film Öğretmen Lloyd Atkinson-Johnson tarafından, Yolda Dans Gee ve tarafından mandem Olusanya’nın projeleri 300’den fazla başvuru arasından seçildi ve yönetmen ve yapımcı Liana Stewart’ın da aralarında bulunduğu jüri paneline sunuldu.
WBD’de çeşitlilik, eşitlik ve kapsayıcılık sorumlusu Asif Sadiq, “Donell Atkinson-Johnson, Lauren Gee ve Joladé Olusanya’nın her biri hikayelerinde farklı bir bakış açısı sunuyor. Black Britain Unspoken 3. sezon kısa bölümlerinin Warner Bros. Discovery’nin (WBD) platformlarında hayata geçmesini sabırsızlıkla bekliyoruz” dedi.
2024 için seçilen üç kısa film, WBD’nin Birleşik Krallık’taki Siyah Tarih Ayı kutlamalarının bir parçası olarak Ekim ayında discovery+’ta yayınlanacak. Üç proje hakkında daha fazla bilgiyi aşağıdan edinebilirsiniz:
Öğretmen Lloyd – Donell Atkinson-Johnson tarafından yönetildi
“Lloyd bir baba, birinci nesil Jamaikalı ve eksantrik bir sürüş eğitmeni. Rahat tarzıyla, güney Londra gençliğine sürüşün temellerini öğretirken yılların bilgeliğini aktarıyor,” diyor konu açıklamasında. “Jamaikalı Bay Miyagi veya Pai Mei gibi, öğrencilerinin eylemlerinin ardındaki anlamı kavramalarını sağlamak için metaforlar kullanıyor. Lloyd ile birlikte eğitim alan dört kardeşin sonuncusu olan Dylan’ı, tamamen yeni başlayan bir seviyeden direksiyon başında yeterlilik kazanırken ilk derslerinde takip ediyoruz. Siyahi erkeklere yargılanmadan savunmasız olma ve başarısız olma riskini alma şansının sunulduğu alanlar çok az ve nadir olabilir, ancak arabanın sınır alanı, bu samimi anların gelişebileceği bir ortam yaratır.”
Yolda Dans – Lauren Gee tarafından yönetildi
Kısa film, Siyah İngiliz kadın paten topluluğunu belgeliyor ve kutluyor, popüler kültürdeki uzun geçmişini ve rolünü sergiliyor. Konu açıklamasında, “Belgesel ve müzik videosu arasındaki sınırları belirsizleştiren bu deneysel film, hikayelerini paylaşan ve bu alanın ve paten ekiplerinin ve akıl hocalarının onlara neler sağladığını araştıran iki önemli kişi aracılığıyla Londra’nın Siyah paten sahnesinin geniş ağını ortaya koyuyor,” yazıyor. “Bu neşeli keşif, birçok yabancı için bilinmeyen ancak spor DIY ve müzik odaklı köklere saygı duruşunda bulunan nostaljik merceğiyle tanıdık hale gelen bir alt kültüre görünürlük sağlıyor.”
mandem – Joladé Olusanya’yı yönetti
Belgesel film, merhum şair Gboyega Odubanjo ve yönetmen Olusanya’nın Odubanjo’nun eserine cevaben yazdığı bir şiirden esinlenmiştir. “Mandem”, bir grup erkek veya erkek için kullanılan bir kelimedir, özellikle de kişinin arkadaş grubu için. Konu açıklamasına göre “Bu film, ‘mandem’ algılarını araştırıyor ve Siyah İngiliz topluluğu ve ötesinde derin ve kültürel önemlerini tasvir ediyor.” “Geleneksel bir üniversite konferans salonunun ortamında kasıtlı olarak yer alan, mandem şiirsel dizeleri samimi röportajlar ve kişisel hikayelerle harmanlayarak, terimi cinsiyet, inanç sistemleri ve profesyonel geçmişler arasında çeşitli bakış açılarıyla inceliyor.” Yönetmenin şiiri, WBD’nin klişelere meydan okuduğunu ve “mandemlerin kolektif dayanıklılığını ve çeşitli kimliklerini” kutladığını söylediği filmin iskeletini oluşturuyor.
sinema-2