Bu hikaye ilk olarak şu kişi tarafından yayınlanmıştır: Öğütülmüş. Grist’e kaydolun haftalık haber bülteni burada.
Mark Garcia, bu yıl Rio Grande’de su sıkıntısı olmadığını görebiliyor. Nehir, Albuquerque’nin yaklaşık 50 mil güneyinde, New Mexico’nun merkezindeki çiftliğinin yanından akıyor. Yıllarca süren kuraklıktan sonra bahar suyunun akışı hoş bir değişiklik ama iyi zamanların uzun sürmeyeceğini biliyor.
Yaz devam ettikçe, nehir azalacak ve Garcia’ya sıkı bir rasyon bırakacak. 300 dönümlük arazisine sadece 30 günde bir sulama suyu verilmesine izin verilecek, bu da yulaf ve yonca mahsulünü sürdürmeye yetecek miktardan çok uzak.
Garcia ve Rio Grande’deki diğer çiftçiler, onlarca yıldır El Vado adlı bir barajdan bırakılan suya güveniyorlar. Bu baraj, nehir suyunun milyarlarca galonunu depolayıp, nehir kuruduğunda çiftçilere yardım etmek için serbest bırakıyor. New Mexico sakinlerinin çoğu için daha da önemlisi, baraj sistemi Albuquerque şehrinin ev kullanımı için uzun mesafelerden nehir suyu ithal etmesine de olanak sağlıyor.
Ancak El Vado son üç yazdır hizmete kapalı, onlarca yıldır faaliyette olmasına rağmen yapısı şişmiş ve şekli bozulmuş durumda ve hükümetin bunu düzeltmek için bir planı yok.
“Bir tür depolamaya ihtiyacımız var,” dedi Garcia. “Bu yaz büyük bir muson olmazsa, kuyunuz yoksa, sulama yapamazsınız.”
Barajın başarısızlığı, Albuquerque’yi çevreleyen tüm bölgenin su kaynağını sarstı, şehri ve yakındaki birçok çiftçiyi sınırlı yeraltı suyuna güvenmeye zorladı ve nehir boyunca nesli tükenmekte olan bir balık türünü tehdit etti. Son yıllarda bir bölge için şaşırtıcı bir kader cilvesi model için sürdürülebilir su yönetimi batıda.
Kâr amacı gütmeyen National Audubon Society’nin Güneybatı bölge ofisinde tatlı su koruma direktörü olan Paul Tashjian, “El Vado’nun devre dışı kalması gerçekten zor oldu,” dedi. “Geçtiğimiz birkaç yıldır her yıl gerçekten idare ediyoruz.”
El Vado sisteminden yapılan yüzey suyu ithalatları, Albuquerque’deki kamu görevlilerinin yeraltı suyu kıtlığını sınırlamasına genel olarak olanak tanımıştır. Bu, metropol bölgeleri ve bunların dışında bulunan çiftlikler için çeşitli su kaynaklarından yararlanarak nüfus artışını sağlayan Phoenix ve Los Angeles gibi diğer büyük Batı şehirlerinin stratejilerini yansıtmaktadır. Biden yönetimi, bölgedeki su sıkıntısı çeken kırsal alanlarda bu stratejiyi tekrarlamaya çalışıyor ve 8 milyar dolardan fazla hibe boru hatlarını ve rezervuarları desteklemek için.
Ancak son on yıl, bu stratejinin kusursuz olmadığını gösterdi; en azından iklim değişikliği devam eden bir salgına yol açarken. Batı’da aşırı kuraklıkLos Angeles hem Colorado Nehri’nden hem de Kuzey Kaliforniya’daki bir dizi rezervuardan su kaybetti ve Phoenix sadece Colorado’dan değil, aynı zamanda eyaletin pamuk ve yonca çiftçiliğini besleyen yeraltı suyu akiferlerinden de düşüşler gördü. Şimdi, Albuquerque’nin bakımsız El Vado barajı devre dışı kalırken, şehir birden fazla kırılgan kaynağı dengelemeye çalışıyor.
El Vado tuhaf bir barajdır: Amerika Birleşik Devletleri’nde suyu tutmak için kaya veya beton kütlesi yerine çelik bir yüz plakası kullanan sadece dört barajdan biridir. Baraj, yaklaşık bir asırdır Rio Grande çiftçileri için sulama suyu topluyor, ancak onlarca yıllık çalışmalar suyun yüz plakasından sızdığını ve barajın temellerini zayıflattığını gösteriyor. Mühendisler yüz plakasının arkasındaki çatlakları doldurmak için harç kullanmaya çalıştıklarında, yanlışlıkla yüz plakasının şeklinden çıkmasına neden oldular ve bu da tüm yapının dengesini tehdit etti. Barajı yöneten federal kurum olan Reclamation Bürosu inşaatı durdurdu ve şimdi çizim tahtasına geri döndü.
Çiftçiler için sulama suyu toplama olanağı olmadan, Büro’nun Rio Grande’nin doğal akışının aşağı akışta Albuquerque’ye doğru akmasına izin vermekten başka seçeneği kalmadı. İlkbaharda, dağlardaki karlar eridiğinde ve yağmur okyanusa doğru aktığında bol miktarda su olur. Ancak yağmurlar yaz başında azaldığında, nehrin akışı bir damlamaya düşer.
“İlkbaharda gerçekten hızlı ve mutlu bir şekilde koşuyoruz ve sonra oldukça ani bir şekilde uzaklaşıyorsunuz,” diyor Garcia gibi çiftçilere su sağlayan sulama bölgesi olan Middle Rio Grande Conservancy District’teki koruma programı yöneticisi Casey Ish. “Bu, yaz sonlarında sistemde çok fazla stres yaratıyor.” Su kısıtlamasıyla ilgili belirsizlik, birçok çiftçinin olgunlaşıp olgunlaşamayacaklarından emin olmadıkları mahsulleri ekmekten vazgeçmesine neden oluyor, diye ekledi Ish.
Bu sıkıntılı baraj, aynı zamanda neredeyse bir milyon insanın yaşadığı hızla büyüyen Albuquerque metropol bölgesine su sağlamada kritik bir rol oynuyor. Şehir son 100 yılda büyüdükçe, yerel yeraltı suyunu boşalttı, su seviyelerini onlarca fit düşürüyor ta ki şehir “Batı’nın en büyük su israfçılarından biri” olarak ünlenene kadar. Bölgedeki şehirler yeraltı sularını aynı şekilde çıkarıyordu, ancak Albuquerque kötü alışkanlıklarını değiştirmeyi başardı. 2008’de, uzaktaki Colorado Nehri’nden suyu temizlemesini sağlayan 160 milyon dolarlık bir su arıtma tesisi inşa etti ve yetkililere yeraltı suyu bağımlılıklarını azaltmak için yeni bir su kaynağı sağladı.
El Vado’nun kaybı bu başarıyı tehlikeye atıyor. Colorado Nehri suyunun Albuquerque arıtma tesisine ulaşabilmesi için Rio Grande suyunu şehre ve çiftçilere ulaştıran aynı kanal ve boru hattı setinden geçmesi, Rio Grande suyuyla birlikte borularda “yol alması” gerekiyor. El Vado’dan Rio Grande suyunun düzenli akışı olmadan Colorado Nehri suyu şehre ulaşamıyor. Bu, Rio Grande kuruduğunda yaz aylarında Albuquerque’nin susuz yerleşim bölgelerine su sağlamak için yeraltı suyuna geri dönmesi gerektiği anlamına geliyor.
Yeraltı suyuna olan bu yenilenen bağımlılık, yerel akiferlerin iyileşmesini durdurdu. Bu akiferlerdeki su seviyesi 2008’den 2020’ye kadar yükseliyordu, ancak 2020 civarında düştü ve o zamandan beri kıpırdamadı.
“Albuquerque’deki düşük akışlar nedeniyle son üç yaz yüzey suyu tesisimizi kapatmak zorunda kaldık,” dedi bölgenin suyunu yöneten Albuquerque Bernalillo İlçe Su İdaresi’nde kıdemli bir yetkili olan Diane Agnew. Agnew, su katmanı seviyelerinin sadece düzleştiğini, düşmediğini vurguluyor. Yine de, El Vado depolamasını uzun vadede kaybetmek şehrin genel su dayanıklılığına zarar verecektir.
“Talebi karşılayacak kadar arzımız var, ancak bu denklemimizi değiştiriyor” diye ekledi.
Reclamation Bürosu barajı onarmanın ve Rio Grande suyunu Albuquerque’ye geri getirmenin bir yolunu arıyor, ancak şu anda mühendisleri şaşkın. Yerel çiftçilerle yakın zamanda yapılan bir toplantıda, kıdemli bir Reclamation yetkilisi barajın geleceği hakkında samimi bir değerlendirme sundu.
Büro’nun Albuquerque bölge müdürü Jennifer Faler, toplantıda yaptığı açıklamada, “Gördüğümüz zorluklara teknik çözümler bulamadık” dedi.
Bir sonraki en iyi seçenek çiftçiler için su depolamak için başka bir yer bulmaktır. Rio Grande boyunca Ordu Mühendisler Birliği’ne ait büyük bir baraj da dahil olmak üzere başka rezervuarlar da vardır, ancak bunları sulama suyu için yeniden kullanmak uzun bir bürokratik süreci gerektirecektir.
Reclamation Bürosu’ndan bir sözcü, Grist’e kurumun “kaybolan depolama kapasitesini hafifletmek için bir plan geliştirmek ve anlaşmaları sonuçlandırmak üzere ortaklarıyla gayretle çalıştığını” ve gelecek yıl çiftlikler ve şehirler için “bir miktar suyu güvenli bir şekilde depolama kapasitesine sahip olabileceğini” söyledi.
Bu arada, Garcia gibi çiftçiler sabırsızlanıyor. Geçtiğimiz ay bir sulama bölgesi toplantısında üst düzey bir Büro yetkilisi kötü haberi verdiğinde, bölgede ürün yetiştiren bir düzineden fazla çiftçi, onarım sürecindeki gecikmelerden duydukları hayal kırıklığını dile getirmek için ayağa kalktı ve Reclamation’ın duyurusunu “sinir bozucu” ve “şok edici” olarak nitelendirdi.
Garcia, Grist’e “Uzun vadede suyumuz olmazsa çalışanlarımı işten çıkarmak zorunda kalacağım ve sanırım bir yerden ramen eriştesi aramaya başlayacağım” dedi.
New Mexico Üniversitesi’nde su politikaları profesörü olan John Fleck’e göre, ABD’de El Vado benzeri çelik ön yüzlü barajların sayısı bir avuç kadar olmasına rağmen, Batı’daki daha fazla topluluğun su kaynaklarını etkileyen benzer altyapı sorunları yaşaması muhtemel.
“Bu eski altyapının nehirlerin akışını yönlendirmemize olanak tanıması nedeniyle tüm insan ve doğal toplulukları optimize ettik ve bağımlı olduğumuz altyapının artık planladığımız veya amaçladığımız şekilde çalışmadığı örnekleri giderek daha fazla göreceğiz” dedi.
Batı daha kurak hale geldikçe ve barajları ve kanalları yaşlanmaya devam ettikçe, daha fazla topluluk, erişimi kolay ancak sınırlı olan yeraltı suyu ile yenilenebilir ancak elde edilmesi zor olan yüzey suyu arasında bir denge kurmak zorunda kalabilir. El Vado’nun kaybı, bu kaynaklardan hiçbirine tek başına ve sürekli olarak güvenilemeyeceğini gösteriyor ve daha yüksek sıcaklıklar ve eskiyen altyapı çağında, her ikisine de sahip olmak yeterli olmayabilir.
Bu makale ilk olarak şu adreste yayınlanmıştır: Öğütülmüş de https://grist.org/kuraklık/albuquerque-suyu-el-vado-barajı/. Grist, iklim çözümleri ve adil bir gelecek hikayelerini anlatmaya adanmış, kar amacı gütmeyen, bağımsız bir medya kuruluşudur. Daha fazla bilgi için şuraya bakın: Grist.org
genel-7