Zugaro, “Neyin önemli olduğunu hatırlamak ve gerisini unutmak için bir tür sınıflandırma yapılması gerekiyor,” dedi. “Belirli anıların depolanmak üzere nasıl seçildiğini anlamak hâlâ eksikti… Şimdi iyi bir ipucumuz var.”
Geçtiğimiz Aralık ayında, University College London'da Bendor liderliğindeki bir araştırma ekibi, Yang ve Buzsáki'nin sonuçlarını öngören ilgili sonuçları Nature Communications'da yayınladı. Onlar da, keskin dalga dalgalanmalarının ateşlendiğini buldular fareler uyanık ve uykuda olduğunda deneyimleri hafıza için etiketlemiş gibi görünüyordu. Ancak, analizleri bir dizi farklı denemeyi bir araya getirdi; Yang ve Buzsáki'nin başardığından daha az kesin bir yaklaşım.
NYU ekibinin temel yeniliği, benzer anıları birbirinden ayıran zaman unsurunu analizlerine dahil etmekti. Fareler aynı labirent desenlerinde koşuşturuyordu ve yine de bu araştırmacılar nöronal düzeyde deneme blokları arasında ayrım yapabiliyorlardı; daha önce hiç ulaşılamamış bir çözüm.
Beyin desenleri “bir olaya biraz daha yakın, genel bilgiye biraz daha az benzeyen bir şeyi” işaretliyor, dedi Loren FrankUC San Francisco'da araştırmaya dahil olmayan bir sinir bilimci. “Bu bana gerçekten ilginç bir bulgu gibi geliyor.”
“Beynin, aynı yerde meydana gelen farklı anılar arasında ayrım yapmak için bir tür zamansal kod oluşturduğunu gösteriyorlar” dedi Freyja ÓlafsdóttirÇalışmaya dahil olmayan Radboud Üniversitesi'nden bir nörobilimci.
Shantanu JadhavBrandeis Üniversitesi'nde bir nörobilimci olan , çalışmayı övdü. “Bu iyi bir başlangıç,” dedi. Ancak, davranışsal bir test içeren bir takip deneyi görmeyi umuyor. Bir hayvanın belirli deneme bloklarını unuttuğunu veya hatırladığını göstermek, “bunun bir etiketleme mekanizması olduğunun gerçek kanıtı” olacaktır.
Araştırma, yakıcı bir soruyu cevapsız bırakıyor: Bir deneyim neden diğerine tercih ediliyor? Yeni çalışma, beynin hatırlamak için belirli bir deneyimi nasıl etiketlediğini öne sürüyor. Ancak beynin neyin hatırlanmaya değer olduğuna nasıl karar verdiğini bize söyleyemiyor.
Bazen hatırladığımız şeyler rastgele veya alakasız görünür ve seçme şansımız olsaydı seçeceğimiz şeylerden kesinlikle farklıdır. Frank, “Beynin 'önem' temelinde önceliklendirme yaptığı hissi var” dedi. Çalışmalar duygusal veya yeni deneyimlerin daha iyi hatırlanma eğiliminde olduğunu öne sürdüğünden, uyarılmadaki içsel dalgalanmaların veya nöromodülatörler dopamin veya adrenalin gibi nöronları etkileyen diğer kimyasalların deneyimleri seçmeye yol açtığını öne sürdü.
Jadhav bu düşünceyi tekrarlayarak, “Organizmanın içsel durumu, deneyimlerin daha etkili bir şekilde kodlanması ve depolanması yönünde önyargı oluşturabilir.” dedi. Ancak bir deneyimin diğerlerinden daha fazla depolanmaya yatkın olmasının nedeninin bilinmediğini ekledi. Yang ve Buzsáki'nin çalışmasında ise bir farenin bir denemeyi diğerinden neden daha iyi hatırladığı açık değil.
Buzsáki, keskin dalga dalgalanmalarının hipokampüste oynadığı rolleri keşfetmeye kendini adamış durumda, ancak kendisi ve ekibi bu gözlemlerden doğabilecek olası uygulamalarla da ilgileniyor. Örneğin, bilim insanlarının, insanların belirli deneyimleri çok canlı bir şekilde hatırladığı travma sonrası stres bozukluğu gibi durumların tedavisinin bir parçası olarak dalgalanmaları bozabileceğini söyledi. “Buradaki kolay hedef, keskin dalgaları silmek ve deneyimlediklerinizi unutmak.”
Ancak şimdilik Buzsáki, neden yaptığımız şeyleri hatırladığımıza dair daha fazla bilgi edinmek için bu güçlü beyin dalgalarına uyumlanmaya devam edecek.
Orijinal hikaye izin alınarak yeniden basılmıştır Quanta Dergisieditoryal açıdan bağımsız bir yayın organıdır Simons Vakfı misyonu, matematik, fizik ve yaşam bilimlerindeki araştırma gelişmelerini ve eğilimlerini ele alarak bilim konusunda kamuoyunun anlayışını geliştirmektir.
Kaynak bağlantısı