Geçmişte hayır kurumlarına bağışta bulundunuz ama artık yapmıyor musunuz?
Cevap evet ise, yalnız değilsiniz. üst üste ikinci yılhayırseverlik araştırma vakfı ABD'de bildirildi Daha önce olduğundan daha az Amerikalının kâr amacı gütmeyen kuruluşlara bağış yaptığı ve enflasyon hesaba katıldığında toplam bağış miktarının azaldığı görülüyor.
Hayırseverlik dünyasından bazıları buna “cömertlik krizi” — Amerikalı hanelerin yarısından azı artık hayır kurumlarına nakit bağışlıyor. Yirmi milyon daha az hane bağış yaptı 2016'da 2000'den daha fazla. Ve verilen para giderek daha fazla geliyor az sayıda süper zengin insan.
Benim için bu bulgularla ilgili tek şaşırtıcı şey, herkesin buna şaşıracak olması.
İnsanlar neden kâr amacı gütmeyen kuruluşlara bağış yapmıyor?
Günümüzde daha az insanın kayıtlı kâr amacı gütmeyen kuruluşlara para bağışlamasının büyük ve oldukça sezgisel bir nedeni, ekonominin genel durumudur. Bağışçı sayısı keskin bir şekilde azalmaya başladı Büyük Durgunluğun hemen sonuna doğru 2010 yılında. 2000 ile 2016 yılları arasında kâr amacı gütmeyen kuruluşlara bağış yapmayı bırakan hanelerin çoğu yılda 50.000 dolardan az kazanıyordu.
Gençlerin bağış yapma olasılığı da daha düşüktür kayıtlı hayır kurumlarına yaşlı insanlardan daha fazla bağışta bulunur. Yaş ile para verme isteği arasındaki ilişki mantıklıdır — ne kadar gençseniz, para kazanmak için o kadar az yılınız olmuştur.
Ancak yaş farkı son birkaç yılda büyüdü. Bu kısmen yüksek yaşam maliyetleri, öğrenci kredisi borcu ve enflasyonla açıklanabilir. “Genç bağışçıların şu anda parası yok,” dedi Raşide ÇocukThe Chronicle of Philanthropy dergisinin kıdemli editörü.
Ama her şey için ekonomiyi suçlayamayız. örgütlü dinde düşüş Hayır kurumlarına yapılan bağışların azalmasındaki en büyük etken bu olabilir.
Dini kurumlar hayırseverliğin başlıca merkezleridir; son derece dindar yetişkinler diğer yetişkinlerden neredeyse iki kat daha fazla gönüllü oluyorlar ABD'de ve bunların yaklaşık yarısı dini bir organizasyon aracılığıyla gönüllü olarak çalışıyor. İyilik EnstitüsüMaryland Üniversitesi'nde hayırseverlik araştırmaları yürüten Dr.
Din, insanları daha yardımsever yapıyor diye bir şey yok. Topluluk yapar — özellikle hayırseverliğin merkezde olduğu ve beklendiği topluluk. Ancak organize dinlere katılım azalıyorvermek de öyle.
Dinin ötesinde, insanlar kurumlara olan inancı kaybetmek — hükümet, medya ve kar amacı gütmeyen kuruluşlar gibi sivil toplum kuruluşları.
Kâr amacı gütmeyen kuruluşlar ABD'deki en güvenilir kurumlardan biridir, ancak yalnızca Amerikalıların yaklaşık yarısı onlara inanıyorSiyasi kutuplaşma kısmen suçlu olabilir – dini örgütler ve sivil haklar grupları gibi partizan değerlerle renklendirilmiş örgütler, daha az güvenilirdir yaban hayatının korunması gibi daha iki partili konulara odaklanan kâr amacı gütmeyen kuruluşlardan daha fazla.
İçin Kar Amacı Gütmeyen Üç AylıkRuth McCambridge, zengin ile fakir arasındaki uçurumun giderek açılmasıyla birlikte insanların kâr amacı gütmeyen kuruluşları “adaletsiz bir sistemin itaatkar hizmetçileri” olarak görme olasılıklarının arttığını ileri sürdü. McCambridge, bunun insanların daha az cömert olmasından kaynaklanmadığını, bunun, bağımlı oldukları zengin bağışçılara hizmet eden kuruluşlara güvenmemelerinden kaynaklandığını sözlerine ekledi.
Aynı zamanda ABD'de 2.100'den fazla yetişkin üzerinde yapılan bir anket, son beş yıl içinde hayır kurumlarına bağış yapmayı bırakanların yüzde 47'sinin, bağış yapmayı bırakmayı seçtiler çünkü daha zengin hanelerin daha fazla yük taşıması gerektiğine inanıyorlardı.
Tarihsel olarak, küçük meblağlı bağışçılara ulaşmak, kâr amacı gütmeyen kuruluşlar için zamanın etkili bir kullanımı olmamıştır, buna rağmen birçok kâr amacı gütmeyen kuruluş (özellikle daha az zengin topluluklardakiler) ayakta kalabilmek için tekrarlayan küçük bağışlara güvenin10.000 kişiyi 10$ bağışlamaya ikna etmek için neden enerji harcıyorsunuz ki, tek bir zengin bağışçıdan tüm 100.000$'ı alabilirsiniz?
Childress, “Bu neredeyse kendi kendini gerçekleştiren bir kehanet haline geliyor,” dedi. Zenginlere hitap ederek, kâr amacı gütmeyen kuruluşlar “paranın şu anda olduğu yere gidiyorlar, ancak paranın gideceği yere doğru büyümüyorlar.”
Hayırseverlik vergisi indirim sistemi tam anlamıyla zenginlerin yararına tasarlanmıştırÇok fazla para kazanmıyorsanız, hayır kurumlarına bağış talep edin pek mantıklı değilözellikle eski Başkan Trump'ın 2017'deki vergi kesintileri kesintilerin kalem kalem gösterilmesine olan ihtiyacı azalttı.
Tamamen makul bir tepki şu olabilir: “Kimin umurunda? Zenginlerin harcayacak parası var. Her şeyin parasını onlar ödesin!”
Ancak zenginlerin hayırseverliğe egemen olmasına izin verirsek, onlara kâr amacı gütmeyen kuruluşların nasıl işleyeceğini şekillendirme gücü vermiş oluruz. “Kimseye bağımlı olmak istemezsiniz,” dedi Phil BuchananEtkili Hayırseverlik Merkezi başkanı ve Doğru Yapılanı VermekCömertlik ve topluluk temeline dayanması gereken bir organizasyonun, bir avuç milyarder ve şirket tarafından açıkça desteklenmesi pek de hoş bir görüntü değil.
Bağışçılar bir kuruluşun hizmet etmeye çalıştığı topluluğa dahil olmazlarsa, o topluluğun gerçekten neye ihtiyacı olduğunu anlama olasılıkları daha düşüktür. Ve zenginleri merkeze almak, zaten şüpheci olan genç orta sınıf yetişkinleri dahil olmaya ikna etmez.
IRS'nin bundan haberi yoksa cömertliği nasıl ölçebiliriz?
Cömertlik KomisyonuGiving Institute ve Giving USA Foundation liderliğindeki tarafsız bir ekip olan , yıllarını anlamaya çalışıyorum tüm zengin olmayan bağışçıların gittiği yer. Childress, “Kesinlikle parasal bağış krizi var,” dedi. Ancak “verilere bakarsanız, insanlar cömert davranıyor” — ancak aşina olduğumuz şekillerde değil.
Başka bir deyişle, görünürdeki “cömertlik krizi” aslında bir cömertlik krizi olmayabilir.
Cömertliği ölçmek, “mutluluk” veya “yalnızlık”ı ölçmeye benzer – garip. Bir duyguyu istatistiklerle belirlemeye çalışmak, gerçekten ölçülemeyen bir şeyi niceliksel olarak ifade etmeyi gerektirir. Kaçınılmaz olarak, nihai puan, ölçülmesi mümkün olan şeylerle büyük ölçüde çarpıtılmış, duygunun kusurlu bir yansıması olacaktır.
Günümüzde kayıtlı hayır kurumlarına yapılan nakit bağışları ölçmek nispeten basittir. Bu bağışlar IRS'ye bildirilir ve Giving USA gibi kuruluşlar tarafından izlenebilen bir kağıt izi bırakır. 2020 çalışması tarafından yürütülmektedir Stanford Hayırseverlik ve Sivil Toplum Merkezi ABD'de insanların vergi muafiyetli bağışların çok ötesinde, kâr amacı gütmeyen kuruluşlara bağışta bulundukları bulundu.
Ancak bu bağış biçimlerini izlemek daha zordur. Örneğin, çocuğuna gitar çalmayı öğretmek isteyen komşuma gitar hediye ettiğimde, bu işlemin resmi bir kaydı yoktur — sadece birkaç Facebook yorumu ve yüz yüze bir konuşma. IRS bunu izleyemez, bu yüzden Giving USA'nın gözünde bu hiç gerçekleşmemiştir.
Karşılıklı yardım — veya bir topluluk içinde kaynakların karşılıklı değişimi — binlerce yıldır dünya çapında var olmuştur. Ancak ABD'de ilgi odağı haline geldi pandemi sırasında Topluluk buzdolapları, çocuk bakım kolektifleri ve sağlık fonları aracılığıyla.
Giderek artan bir nüfus için siyasi kurumlara güvenmiyor Ve insan bağlantısına özlem duyuyorkarşılıklı yardım daha etkili hissetmek bir kâr amacı gütmeyen kuruluşa bağış yapmaktan daha iyidir — gerçekten öyle olsun ya da olmasın. VerenSalıŞükran Günü sonrası küresel bağış gününün arkasındaki kuruluş olan , 18 ila 34 yaş arasındaki katılımcıların yüzde 76'sının doğrudan ihtiyaç sahibi bireylere bağış yapmayı tercih ettiğini ve kâr amacı gütmeyen kuruluşlara bağış yapmadığını tespit etti. 50 yaş üstü katılımcıların ise yalnızca yüzde 46'sı buna katıldı.
Bağışlar kitle fonlaması yoluyla toplandı 2022'de ayrıca %33,7 büyüdü ve o yıl dünya çapında 6.455.080 kitle fonlaması kampanyası başlatıldı. Kitle fonlaması pazarının %33,7 büyümesi öngörülüyor 2030 yılına kadar 300 milyar dolara kadar. Ancak GoFundMe bağışı benim kitabımda “cömertçe” sayılsa da Giving USA bunu takip edemiyor; bu nedenle bir “cömertlik krizi” yaşıyoruz.
Ama insanların çoğunlukla cömert olduğunu biliyoruz. 2022'de, Hayır Kurumları Yardım Vakfı bulundu 4,2 milyar insanın (dünya yetişkin nüfusunun yüzde 72'si) para verdiğini, zamanveya o yıl tanımadıkları birine hizmet etmek.
Son birkaç yıldır, Cömertlik Komisyonu olmuştur cömertliğin “tam hikayesini anlatmak” için çalışmakböylece kar amacı gütmeyen kuruluşlar insanların topluluklarını nasıl daha iyi hale getirmek istediklerini daha iyi anlayabilirler. Tam sonuçları bu yılın ilerleyen zamanlarında yayınlanacak.
Açık olmak gerekirse: Kâr amacı gütmeyen kuruluşlar hem ABD'de hem de yurtdışında çok iyi işler yapıyor. Özellikle daha küçük, daha az zengin topluluklarda, kesinlikle bağlı Benim gibi normal, çok zengin olmayan bağışçılara – ve biz üzerimize düşeni yapmıyoruz.
Birisi, geçici olarak bir üyesi olduğum için şunu iddia edebilir: Dünya nüfusunun en zengin yüzde 1'iGelirimin bir kısmını hayır kurumlarına bağışlamakla ahlaki olarak yükümlüyüm. En azından teoride, tekrarlayan bağışları planlarsam son derece etkili hayır kurumlarıParamın ABD'de olduğundan çok daha fazla yeteceği ülkelerde pek çok hayat kurtarabilirim.
Ancak bu tür etkili hayırseverlik her zaman istisna olmuştur; aslında uluslararası amaçlara bağış yapmak aslında reddedildi 2023'te enflasyondan sonra %1,6 oranında. ABD'deki hayır amaçlı bağışların büyük çoğunluğu yurtiçinde. Çoğu bağışçı, sıtmayı önleyen cibinliklerin parasını yurtdışında ödemiyor — çoğunlukla Ivy League okullarına bağışta bulunmak Ve dini örgütler. Daha bu hafta, Michael Bloomberg Johns Hopkins Üniversitesi'ne 1 milyar dolar bağışladı tıp öğrencilerinin eğitim ücretlerini karşılamak.
Eğer tıp fakültesinde olsaydım çok heyecanlanırdım – öğrenci borcu berbat bir şey. Ama tıp öğrencileri, özellikle de tıp fakültesi gibi prestijli okullardan gelenler 2. sırada Hopkins yer alıyorgenellikle çok para kazanmaya devam eder. Onlara yardım etmek, diyelim ki, 1 milyar dolar göndermekten daha az etkilidir Kenya'daki sel mağdurlarına doğrudan yardım edin.
Şahsen, şu anda gelirimin bir kısmını, çok etkili veya başka türlü, kayıtlı kâr amacı gütmeyen kuruluşlara bağışlamıyorum. Serbest gazeteci olarak harcadığım tasarrufları hâlâ geri kazanıyorum (altı yıl boyunca bir lisansüstü öğrenci bursu). Michael Bloomberg benim Ivy League eğitimimin parasını ödemedi ve başımın üstünde on binlerce dolarlık lisans öğrenim kredisi borcu varken, mezun olduğum okuldan gelen bağış toplama mesajlarını her aldığımda gülüyorum ve hemen siliyorum.
Ama ben veriyorum. Düzenli olarak Kickstarter kampanyalarını destekliyorum, komşularıma ev eşyaları hediye ediyorum ve topluluğumdaki seks işçilerini destekleyen bir karşılıklı yardım fonuna bağış yapıyorum. Bu beni diğer “zil kuşağı“Paralarını yönlendirme eğiliminde olan grubumda geleneksel kar amacı gütmeyen kuruluşlardan daha gayriresmi hayır kurumlarına doğruBu, IRS istatistiklerinde yer almıyor olabilir, ancak bizi cömert olmayan biri olarak adlandırmanın adil olmadığını düşünüyorum.
Verilen demokrasinin mevcut durumu geniş anlamdaçoğumuzun “etkililiğin” dolaylı ölçümlerinden ziyade doğrudan, elle tutulur etkiye değer vermesi bana çok mantıklı geliyor. Gayri resmi topluluk merkezli bağışlar, hissetmek daha etkilidir, faydacı bir ölçekte o kadar yüksek puan almasa bile. Ve toplumunuz içinde vermenin yapabileceği şey – nakit, zaman veya eşya biçiminde olsun – bir anda bağlantı kurmaktır her zamankinden daha çok ihtiyacımız var.
Orta sınıf insanlar bağış yapmaya isteksiz değil. Sadece farklı şekilde bağış yapıyor gibi görünüyorlar ve hayırsever kuruluşlar hala 501(c)(3) kâr amacı gütmeyen kuruluşlara vergi indirimi sağlayan bağışların ötesinde hayırsever bağışları nasıl ölçeceklerini anlamaya çalışıyorlar.
İster parayla olsun ister olmasın, insanlar her zaman iyilik eylemleri gerçekleştirir. Umarım hayırseverlik sektörü bunları görmeye başlar.
Bu hikayenin bir versiyonu ilk olarak şurada yayınlanmıştır: Gelecek Mükemmel haber bülteni. Kayıt olmak için buraya tıklayın!
Kaynak bağlantısı