Amerikan iş gücü yaşlanıyor. ABD Çalışma İstatistikleri Bürosu'nun verilerine göre, Amerikan iş gücünün ortanca yaşı yaklaşık 42 yaşında 2022'de, 2002'deki 40 yaşından itibaren. 65 yaş ve üzeri yetişkinlerin yüzde 19'u Şu anda çalışan1987'deki %11'e kıyasla. Ayrıca, 75 yaş ve üzeri çalışanlar en hızlı büyüyen emek demografisidir. Amerikalılar başlayabilir Sosyal Güvenlik yardımları almak 62 yaşında ve 66 yaşında tam faydalar, ancak çalışanlar emekli olmak için daha uzun süre beklemek.
Ülkenin liderleri de aynı şekilde emekliliği ertelemek. Başkan adayları Joe Biden, 81, ve Donald Trump, 78, emeklilik yaşı olarak kabul edilen yaştan çok daha uzun süre çalışıyorlar. ABD'de ortalama ulusal yasama organı üyesi 61 yaşındadır ve Yüksek Mahkeme'deki ortalama yaş 63'ün üzerindedirBu liderlerin yaşları göz önüne alındığında, Amerikalıların çoğunluğu artık maksimum yaş sınırlarını desteklemek seçilmiş yetkililer ve Yüksek Mahkeme yargıçları için; Biden'ın yaş hikayesi sahip olmak sadece hızlandırılmış onun beri Felaket tartışma performansı.
Birinin emekliliğini geciktirmesinin birçok nedeni olabilir. Belki de yetersiz tasarrufOnlar işlerinde anlam ve tatmin bulmakveya onların kimlikleri meslekleriyle iç içe geçmiştirİnsanlar ayrıca, işlerine tutunmayı, işleriyle birlikte gelen güç ve prestijden hoşlandıkları için de seçebilirler, diyor Mo WangFlorida Üniversitesi'nde emeklilik ve yaşlı çalışanların istihdamı konusunda çalışmalar yapan bir profesör.
Rolünüz ve etkiniz ne olursa olsun, emekliliği tartarken dikkate alınması gereken birçok faktör vardır. Wang, insanların meşaleyi devretmesini engelleyen şeyleri ve emeklilik yıllarınızı olabildiğince tatmin edici hale getirmenin yollarını paylaşıyor.
Bu röportaj açıklık sağlamak amacıyla düzenlenmiş ve özetlenmiştir.
İnsanları emekli olmaktan alıkoyan nedir?
Çok önemli bir şey insanların iş kimlikleri olurdu. İş, insanların hayatının önemli bir parçasıdır ve birçok insan kendini iş kimlikleriyle tanımlar. Emekli olmak, iş kimliklerini kaybedecekleri anlamına gelir ve bu genellikle insanların emekli olmak istememesinin önemli bir nedenidir. Birçok insan statülerinden, etkilerinden hoşlandıkları için çalışır ve emekli olmak, bu şeyleri kaybedecekleri anlamına gelir.
Kimliğimizi işten ayırmak neden bu kadar zor?
Eğitimimiz bize çalışmanın faydalı olmak olduğunu öğretti. Çalışmak hayatımızda çok değerlidir. İnsanlar çalışmayı veya üretken olmayı çok iyi bir nitelik, hayatları için bir erdem olarak görürler. İş kimliğimizi, insanlara kim olduğumuzu iletmek için kullanmayı öğreniriz.
Kimlik ve güce olan bu bağı iş dışında hissetmenin yolları var mı?
Emekli olduktan sonra profesyonel çalışanlar için, gönüllülük açısından benzer iş faaliyetlerinde bulunmaya devam edebileceklerini veya emeklilik öncesi işlerine benzer başka faaliyetlerde bulunabileceklerini gördük. Bunlar, işçi kimliklerini ikame etmeleri için onlar için gerçekten iyi olacaktır. Ayrıca güçlü aile desteğinin ve aile katılımının işçi kimliğini ikame etmeye yardımcı olacağını da bulduk çünkü bazen insanlar emekli olduktan sonra büyükanne ve büyükbaba olmaktan gerçekten hoşlanıyorlar. Aile kimliklerini daha fazla destekliyorlar, böylece daha iyi bir geçiş yapabiliyorlar.
Çalışanları bir mentorluk rolüne geçmeye, bilgi ve deneyimi bir sonraki nesle aktarmaya teşvik ediyoruz. Bu genellikle emeklilerin hala profesyonel alanlarında meşgul olduklarını ve hala organizasyona katkıda bulunduklarını hissetmelerine yardımcı olur. Çalışan kimliklerinin bir kısmını korumalarına izin veriyorsunuz, böylece aniden her şeye veda etmek zorunda kalmıyorlar.
İnsanların emekli olmasını zorlaştıran belirli iş türleri var mı?
Farklı endüstrilerle konuşmak zor; aslında bulduğumuz şey oldukça geneldi. Temel olarak tüm farklı işlerde, güçlü bir çalışan kimliğine sahip olan insanların, kendilerini bu kimlikten ayırıp emekliliğe geçmeleri biraz daha zordur. Bu özellikle zordur çünkü Amerika Birleşik Devletleri'nde çoğu iş için zorunlu emeklilik yoktur. İnsanlar emekli olmak istemezse, çoğu zaman işlerinde kalabilirler.
Zorunlu emeklilik olmalı mı?
Yaptığımız çok önemli işler için – itfaiyeciler, hava trafik kontrolörleri. Fortune 500 şirketlerindeki üst düzey yöneticilik işlerinin birçoğu, sözleşmelerine zorunlu bir emeklilik maddesi de ekliyor. Bu gerçekten müzakereye bağlı [specific] Sözleşmeye zorunlu bir emeklilik maddesinin yazılıp yazılamayacağını konumlandırıyor. Özellikle bilişsel işlev iş için çok önemliyse, zorunlu bir zaman ve yaşın veya işi başarma yeteneğini garanti altına almak için iyi düşünülmüş bir değerlendirme sürecinin olmasının çok önemli olduğunu düşünüyorum.
Kendi yeteneklerimizi yeterince değerlendirebileceğimiz yollar var mı? Temel olarak, hala iyi bir iş çıkarıp çıkarmadığımızı nasıl bilebiliriz?
Finlandiya'daki bilim insanları ve araştırmacılar aslında bunu geliştirdiler iş yeteneği değerlendirmesi Kişinin hala nitelikli olup olmadığını ve işini yapma yeteneğine sahip olup olmadığını değerlendirmek için. Oldukça kapsamlı bir değerlendirmedir. Bilişsel bir değerlendirme, zihinsel sağlıkla ilgili bir değerlendirme içerir. Kişinin kendisine herhangi bir tehlike yaratmadan işi başarabildiğinden, işyerinin kendisi için sağlıklı olacağından emin olmak için mesleki sağlık perspektifinden yapılır. Avrupalılar bu konuda Amerika Birleşik Devletleri'nden biraz daha fazla deneyime sahiptir. Amerika Birleşik Devletleri'nde bu tür değerlendirmeler genellikle gereksiz olarak görülür. Amerika Birleşik Devletleri genellikle 360 derecelik bir değerlendirmeden ziyade insanların iş deneyimlerine vurgu yapar.
Amerikalıların iş ile ilişkisini ve kurumsal bilginin değerini, yaşlanan bir iş gücüne sahip olmamızın nedenlerinden biri olarak görüyor musunuz?
Aslında, iş gücü kıtlığı, yaşlanan iş gücünü elimizde tutmamızın asıl nedeni bu çünkü öğretmenler, hemşireler için iyi iş gücü kaynağımız yok. Bu profesyonel çalışanlardan eksiğiz. İnsanların daha uzun süre çalışmasına ihtiyacımız var. Diğer tarafta, çoğu zaman insanların deneyimlerine güveniyoruz. İnsanlar çalışmaya istekliyse ve belirli bir işi başarılı bir şekilde yapmışlarsa, iş yeteneklerinde herhangi bir düşüş olup olmadığını kontrol etmeden işi yapmalarına izin verme eğilimindeyiz. Bunun iki yönlü olduğunu düşünüyorum. Bir yandan, bu insanlara, insan sermayesine ihtiyacımız var. Diğer yandan, insanların deneyimlerinin işi başarmaları için çok şey ifade ettiğine inandığımız için, insanları iş görevlerinde değerlendirmek veya daha iyi konumlandırmak için gereksiz değerlendirmeler yapmıyoruz.
Uygun bir değerlendirme nasıl olmalıdır?
Bence bunun bazı bilişsel değerlendirmeleri içermesi, insanların işleri için zihinsel operasyonları yürütebilecek zihinsel donanıma sahip olduklarından emin olunması, örneğin belirli bir düzeyde hafıza yeteneğine, belirli bir düzeyde dikkat yeteneğine sahip olmaları gerektiğini düşünüyorum. [and] işlerini yapmaya odaklanın. Sonra fiziksel taraf: insanların işlerinin günlük işleyişini idare edebildiklerinden emin olun. Örneğin, işlerine zamanında gidebilirler mi ve işte temel fiziksel aktiviteleri yaparken zorluk çekmezler mi? Ayrıca, işlerini yapmak için gerçekten motive olup olmadıklarını değerlendirmek. Birçok insan işlerine çok bağlı değil. İşlerinden çok fazla tatmin olmuyorlar. İşlerini yapmaktan zevk almıyorlarsa, belki de emeklilik doğru şeydir.
Bu motivasyondan bahsetmişken, hala motive hissediyorsanız, katkıda bulunacak bir şeyiniz varsa veya bunda iyiyseniz emekli olmanın zor olduğunu tahmin edebiliyorum. Bunun için etrafta kalmaya değer mi?
Bu, tek karar verici olduklarını varsayar. Çoğu zaman, işverenin çalışanı değiştirmemesi durumunda herhangi bir fırsat maliyeti olup olmadığını, çalışan kalmaya istekli olsa bile, işveren açısından da düşünmemiz gerekir. Bir çalışanın gerçekten çalışmaya motive olması, kişiyi her zaman aynı işte tutmamız gerektiği anlamına gelmez. Belki de işi değiştirebilir veya çalışma yeteneklerine göre yeniden tahsis edebiliriz, böylece insan sermayesi daha iyi kullanılabilir.
Emekli olmakta zorluk çekenleri, nihayetinde meşaleyi devretmeye iten şey nedir?
Çoğu zaman fiziksel sağlık bileşenidir. Genellikle fiziksel olarak artık devam edemedikleri içindir. Bir diğer ana neden ise aile talepleri olacaktır: hasta eşlerine bakmak zorundalarsa veya ebeveynlerine bakmak zorundalarsa. Birçok insan bu aile bakım sorumluluklarını üstlenmek için emekli olacaktır. Bunlar genellikle istemsiz emeklilikler olarak görülür. Aslında emekli olmayı seçmiyorlar, ancak durum emekli olmaları gerektiğini dikte ediyor. Çoğu insan gönüllü olarak emekli oluyor. İnsanlar çoğu zaman emekli olmak için çok fazla mücadele etmiyorlar. Ne zaman emekli olmak istediklerini biliyorlar ve sonra bunun için plan yapıyorlar.
Zamanının geldiğini nasıl anlayabilir insan?
Kişinin bireysel durumu çalışmaya devam etmesine izin vermiyorsa ve ayrıca organizasyon iyi bir halefiyet planlamasına sahipse ve halihazırda bir halefleri varsa. Uygun bir halefleri yoksa, o zaman umdukları şey kişinin olabildiğince uzun süre işte kalmasıdır.
Kaynak bağlantısı