Y­i­n­e­ ­K­a­f­a­m­ı­z­d­a­ ­D­e­l­i­ ­S­o­r­u­l­a­r­!­ ­A­n­ı­l­a­r­ı­m­ı­z­ ­B­e­y­n­i­m­i­z­d­e­ ­F­i­z­i­k­s­e­l­ ­B­i­r­ ­Y­e­r­ ­K­a­p­l­a­r­ ­m­ı­?­

Y­i­n­e­ ­K­a­f­a­m­ı­z­d­a­ ­D­e­l­i­ ­S­o­r­u­l­a­r­!­ ­A­n­ı­l­a­r­ı­m­ı­z­ ­B­e­y­n­i­m­i­z­d­e­ ­F­i­z­i­k­s­e­l­ ­B­i­r­ ­Y­e­r­ ­K­a­p­l­a­r­ ­m­ı­?­

Anılarımız varlığımızı en değerli kılan şeylerden biri. Peki, ömür boyu hatırlayıp andığımız bu hatıralar beynimizde fiziksel olarak yer kaplıyor mu? Bu sorunun cevabını açıklamaya çalışan birisi herkesi aydınlattı. Buyurun içeriğe. 👇

Kaynak: https://www.reddit.com/r/explainlikei...

Bu sorunun cevabı hem evet, hem hayır. Bellek bilimi halen keşfedilecek şeyler ile dolu. Anılarımızı en basit haliyle bir yol olarak görebiliriz.

Bu sorunun cevabı hem evet, hem hayır. Bellek bilimi halen keşfedilecek şeyler ile dolu. Anılarımızı en basit haliyle bir yol olarak görebiliriz.

Beynimiz nöronlardan meydana gelir. Yaşadığımız tüm deneyimler, bazı nöronlarımızdan geçen elektrik sinyallerden ibarettir. Bir köpek gördüğünüzde belirli nöronlarınız çalışır. Bir araba gördüğünüzde yine spesifik başka nöronlarınız çalışır. Eğer her gün arabada bir köpek görürseniz, bu nöronlar arasında yollanan sinyaller 'dendrit' adı verilen bir köprü kurar.

Bu köprü gelecekte sinyallerin iletilmesini kolaylaştırır. Daha fazla bağlantı, nöron zincirlerinin çalışmasını daha kolay kılıyor.

Bu köprü gelecekte sinyallerin iletilmesini kolaylaştırır. Daha fazla bağlantı, nöron zincirlerinin çalışmasını daha kolay kılıyor.

Çalışmaları için mantıksal bir sebep olmadığında bile. Mavi bir bisiklet görebilirsiniz ve beyninizdeki mavi nöronlardaki elektrik, araba nöronlarına uzanır: Çünkü mavi bir arabanız vardır. Bu yüzden bu ikisinin bağlantısı beyninizde oldukça güçlüdür.

Daha sonra, araba nöronlarınız çalıştığı için elektrik köpek nöronlarınıza da ulaşır ve mavi bir bisiklet görmüşken, birdenbire arabada gördüğünüz köpeği hatırlarsınız.

Daha sonra, araba nöronlarınız çalıştığı için elektrik köpek nöronlarınıza da ulaşır ve mavi bir bisiklet görmüşken, birdenbire arabada gördüğünüz köpeği hatırlarsınız.

Anıların şekil almasının birçok yolu vardır. Eğer parka giderken köpeğiniz arabanıza kustuysa, şimdi hem köpek, araba ve mavi nöronlarınız var, hem de kusmuk kokusu, kusmuğun görüntüsü ve olaylara tepki olarak verdiğiniz iğrenmenin, duygusal olarak üzülmenin ve parka dair nöronlar var.

Tüm bunların hepsi bağlantılıdır ve ne zaman bir nöron çalışsa, diğerleri ile bağlantılı olan nöronların da çalışması muhtemeldir.

Tüm bunların hepsi bağlantılıdır ve ne zaman bir nöron çalışsa, diğerleri ile bağlantılı olan nöronların da çalışması muhtemeldir.

Bu aynı zamanda beyninizde bağlantıları güçlendiriyor ve anılarınızı hatırlamanızı sağlıyor.

Yıllar sonra köpeğiniz vefat ettiğinde ve birisi size "Köpeğin hakkında bir anını anlat." dediğinde olayla bağlantılı olan koca bir nöron kümesi çalışır.

Yıllar sonra köpeğiniz vefat ettiğinde ve birisi size "Köpeğin hakkında bir anını anlat." dediğinde olayla bağlantılı olan koca bir nöron kümesi çalışır.

Bu hareketlenmeye 'hatırlamak' diyoruz. Bir başka deyişle, beynimizin farklı yerlerinde yer edinmiş olan bu anılar sebebiyle beynimizi bir 'depo' olarak görebiliyoruz. Fakat aslında beynimizde meydana gelenler daha çok bir işlemler zinciridir. 

Siz bu konu hakkında ne düşünüyorsunuz? Yorumlarda buluşalım.

Bu içerikler de ilginizi çekebilir:

Popular Articles

Latest Articles