İnsanın canından birini kaybetmesi çok kötü, kelimelerin kifayetsiz kaldığı anlarda teselli vermek için eş dost bir şeyler söylüyor ama bir kulaktan girip diğerinden çıkıyor elbette.
1. İlk duyduğunuzda kesinlikle inanmazsınız.
2. Kötü bir şaka olduğunu duymak için beklersiniz.
3. Gerçek olduğunu öğrendiğinizde kaynar sular başınızdan dökülmüş gibi ağır bir şok yaşarsınız.
4. Şoku atlatınca göz yaşlarına boğulursunuz.
5. Sanki "neden" sorusuna çözüm bulsanız geri gelecek gibi; kendinize neden diye sorarsınız.
Neden onca insan varken, neden çok yaşlılar varken... neden o? Ama soruların hiçbiri ölümlü olduğumuz gerçeğini değiştirmiyor.
6. Hayatını kaybeden kişinin ailesini düşündükçe daha da kötü olursunuz.
7. Yakınlara haber verme kısmı işin en acı tarafıdır.
Karşılıklı ağlamalarla defalarca aynı acıyı yaşarsınız.
8. Tüm teselli sözleri boş gelir.
Sen de biliyorsun elbette hayatın bir sonu var ama insanın canından bir can kopuyor, teselli bulmak zor.
9. Vefatına inanamadığınızdan cenazesine gitmek istemezsiniz.
10. Yine de son görevi gerçekleştirmek için en önde yerinizi alırsınız.
11. Sonrasında bir süre kendinizi şehir dışına gittiğine inandırmak istersiniz.
12. Aklınıza o yakınınızla geçirdiğiniz güzel anılar gelir. Mutlu olursunuz.
13. Onun artık aramızda olmadığı gerçeğiyle defalarca yıkılırsınız.
O güzel anları tekrar yaşayamayacak olmak acı.
14. Uzunca bir süre hayatın anlamını, boşa canımızı sıktığımız şeyleri düşünürsünüz.
Sonra yine aynı hengamelere kapılıp, boş şeylere can sıkmaya devam edersiniz.
15. Bir süre sonra herkes normal hayatına dönse de o insan sizinle bir ömür yaşamaya devam eder.
