O­v­e­r­w­a­t­c­h­ ­2­ ­b­e­t­a­ ­i­n­c­e­l­e­m­e­s­i­:­ ­N­e­ ­ö­ğ­r­e­n­d­i­k­?­

En son Overwatch 2 betası bize Blizzard’ın çılgın ve rekabete dayalı FPS oyunuyla ilgili vizyonunu ilk kez tatmamızı sağladı. Şimdiye kadar, çok garip bir varlık gibi hissettim.

En çarpıcı olanı, selefine görsel benzerlik ve bir devam filminden beklediğimizden daha az radikal bir ilerleme hissi. Ancak değişiklikler var ve gerçek bir etkiye sahip olduklarını ortaya koydular. Ve ben sadece o canavar geliştiricilerin zavallı, sevgili Bastion’a yaptıklarından bahsetmiyorum.

6v6’dan 5v5’e geçiş, manşet değişikliğidir. Oldukça basit bir tweak, orijinal oyunda da aynı kolaylıkla yapılmış olabilir, ancak her modu, her takım kompozisyon seçimini, her modu tamamen değiştirir. Blizzard, kısmen bireysel oyunculara daha az sorumluluk yüklediği için Overwatch için ilk etapta 6v6 formatı ile gitti. Özellikle piyasaya sürüldüğü ilk yılda, inanılmaz bir Winston veya Zenyatta, beceriksiz Soldier 76’lardan ve kalıcı olarak yeniden dirilen Tracer’lardan oluşan bir takımı taşıyabilir ve yıllar içinde oyun standardı yükselmiş olsa bile, kendinizden uzakta bir dövüşle ilgilenebilirsiniz. Hedef ve ekibin geri kalanı, yokluğunda hala iyi olurdu.

Şimdi farklı bir hikaye. Doğru Overwatch 2 kahramanlarını seçmek – sadece doğru rolleri değil, aynı zamanda yeteneklerin, silah atış hızlarının ve pasiflerin özel kombinasyonu – kesinlikle çok önemli hissettiriyor. Öyle ki, oyunun ilk dakikasında yanlış anlarsanız, adapte olmak, farklı kahramanlar seçmek ve raunttan bir şeyleri geri almaya çalışmak zor.

Aksiyona da odaklanmış durumda. Artık hedefin sınırında dolaşan bu yan parçalar artık sık sık olmuyor. Herkes bir dar boğazın yakınında toplandı ve Dünya Kupası düzeyinde taktik farkındalığa sahip olmayan bizler için bu gerçekten hoş bir değişiklik. Bir turun gelgitini çok daha anlaşılır hale getirir. Takım arkadaşlarınızın siluetlerini görüyorsunuz ve ortaya çıktığı andan itibaren neler olduğunu anlıyorsunuz. Nerede olmanız gerektiğini biliyorsunuz ve bu süreçte yalnız bir kampçı tarafından yakalanmayacağınız konusunda makul bir güvenle yan taraftaki kaçışları sağlayabilirsiniz. Artık insan gücünü boşa çıkaramazlar.

Beta sırasında birçok kahraman değişikliği de dalgalar yarattı. Bazıları tamamen farklı rollere dönüştürülmüş, çoğu sizi her zamanki oyunlarınızı yeniden öğrenmeye zorluyor ve hepsinin birleşik etkisi, DPS kahramanlarının sersemletme ve kalabalık kontrol yeteneklerinin neredeyse tamamen gitmiş olmasıdır.

Sojourn, Soldier 76’nın olması gerektiği gibiydi: kedi gibi refleksleri olmayanlar için faydalı bir hasar satıcısı

Doomfist’in bir tank kahramanı için yeniden çalışması muhtemelen en dramatik olanıdır ve artık daha fazla sağlığa, aparkata sahip değildir, daha hızlı cephane geri kazanımına ve bu amaçla Reinhart benzeri bir Güç Bloğu yeteneğine sahiptir. Mei’nin donması gitti, düşmanları yavaşlattı ve sizi monitörünüze küfretmek için yerinde tutmak yerine hasar verdi. Brigitte’in sersemlemesi tozu ısırır. Ve Bastion – sevimli, kendi kendini iyileştiren, hak etmeyen POTG alan Bastion – tamamen farklı bir teklif.

Değişikliklerini daha fazla hissediyorum çünkü büyük ölçüde elden geçirilmiş tüm kahramanlar arasında onu en çok ilk Overwatch’ta oynadım. Ancak kendi kendini iyileştirme özelliği yok oldu ve hala taret ile hareketli piyade botu arasında geçiş yapabilmesine rağmen, taret artık hareketli ve bekleme süresinde – topçu olmadan biraz eski Ultimate’ına benziyor. Onun yeni Ultimate, Unreal Tournament Redeemer’dan farklı olmayan bir şekilde daha da büyük topçular için üç hedef işaretlemenizi sağlıyor ve ikincil şimdi bir el bombası. Beta aracılığıyla sunucularda popüler bir seçim olduğunu kanıtlıyor – aslında Doomfist’ten çok daha fazla – ama eski taret biçiminde sahip olduğu bölgeleme kapasitesini özlüyorum. D.Va’nın birincil ateşi muhtemelen şu anda buna en yakın şeydir ve DPS sadece karşılaştırmaz.

Yine de daha az sersemletilmekten kesinlikle zevk aldım. Örneğin, Cassidy’nin eski flashbang’ı artık daha çok bir AoE bombası ve elden geçirilmiş pek çok yetenek sizi yavaşlatabilse de, artık aksiyondan tamamen dışlanmış hissetmek çok nadirdir. 5v5’in getirdiği daha odaklı aksiyonla birleştiğinde, tamamlayıcı ve olumlu bir deniz değişikliği gibi geliyor.

Bu orijinal, tüm bunları yapacak şekilde güncellenebilirdi, ancak Blizzard belki de sadece bir devam filmi bayrağı altında bunu yapma yetkisini hissediyor.

Şimdiye kadar Blizzard’dan yeni bir kahramanımız oldu – Sojourn. Bazı yönlerden Quake Champions’ı ziyaret ediyormuş gibi hissediyor – saf DPS kahramanı, yeni oyuncular için dostça hasara sahip harika bir silah ve bir Quake raylı tüfek ile bir el bombası fırlatıcı arasında bir yerde bulunan ikincil bir silah. O da çok popüler oldu. Asker 76’nın olması gerektiği gibi hissediyor – Hanzo ve diğerleri için gereken kedi benzeri refleksleri henüz geliştirmemiş olanlar için kullanışlı, basit bir hasar satıcısı.

Yani en azından şu ana kadar değişen şey bu. Ve bu bir beta olduğundan, bu değişikliklerin hiçbirini kesin olarak kabul etmemeliyiz. Peki ya değişmeyen ne? Beta ile geçirdiğim zamandan sonra bunun üzerinde düşünmeye başladım.

Blizzard’ın belki de Overwatch formülünde bu tür kapsamlı değişiklikleri bir devam filmi başlığı altında yaparak yetkilendirilmiş hissettiğine dair güçlü bir his var. Bunun neden Overwatch 2 olarak adlandırıldığının en net açıklaması bu görünüyor; Aynı oyun motorunda çalışıyor – ince ayar yapılmış bir versiyonu da olsa – ve bu nedenle oldukça 2016-y görünüyor. Ve bu beta, orijinal oyunun bir dizi güncelleme yoluyla yapamayacağı hiçbir şeyi devam oyununu göstermedi. Teknolojik veya mekanik olarak ileriye doğru somut bir adım yerine topluluk yönetimi adına bir devam oyunu.

Ne oyuncu tabanı ne de geliştirici, klasik ve nu-school Overwatch’ın WoW benzeri bir tanımından o kadar mutlu olmayacaktı, bu yüzden bu anlamda başlıkta ‘2’ sayısı için bir görev var. Ancak bunu tüketici önerisine indirgerseniz, 2016’da henüz satın almadığımız için bizden ne ödememiz isteniyor? Belki de yeni kahraman nişancı oyunu fırlatmaya yaklaştıkça bu daha da netleşecek.