Televizyon, cep telefonları ve radyolar gibi iletişim teknolojilerinde kullanımları ile bilinen elektromanyetik radyasyon türüdür.
Radyo frekans spektrumu, elektromanyetik (EM) spektrumun nispeten küçük bir parçasıdır. EM spektrumu, dalga boyunu azaltmak, enerji ve frekansı artırmak için genellikle yedi bölgeye ayrılır.
Bunlar; radyo dalgaları, mikrodalgalar, kızılötesi (IR), görünür ışık, ultraviyole (UV), X ışınları ve gama ışınlarıdır. Radyolar, cep telefonları ve televziyon gibi cihazlar radyo dalgaları alır ve ses dalgaları oluşturmak için bunları hoparlördeki mekanik titreşimlere dönüştürür.
Radyo dalgaları, EM spektrumundaki en uzun dalga boylarına sahiptir ve yaklaşık olarak 1 milimetre ile 100 kilometreden fazla bir alan aralığında uzanır.
1870'lerde birleştirilmiş bir elektromanyetizma teorisi geliştiren İskoç fizikçi James Clerk Maxwell, radyo dalgalarının varlığını öngördü. 1886'da Alman fizikçi Heinrich Hertz, Maxwell'in teorilerini radyo dalgalarının üretimi ve alımına uyguladı. Hertz kontrollü radyo dalgalarını ileten ve alan ilk kişi oldu.