NASA’nın Lucy misyonu, uzay aracı Jüpiter’in yörüngesine doğru derin uzayda ilerlerken ilk asteroit karşılaşmasını yakında gerçekleştirecek. Ancak uzay aracı küçük asteroit Dinkinesh’in yüzeyinden 265 mil (425 kilometre) geçmeden önce araştırmacılar, misyonun uçuşunu desteklemek için NASA’nın Geniş Alan Kızılötesi Araştırma Gezgini’nden (WISE) alınan 13 yıllık kızılötesi verileri kullandılar. Yeni çalışmaları, bilim adamlarının Dünya’ya yakın bazı nesnelerin doğasını daha iyi anlamalarına yardımcı olabilecek, asteroitin boyutu ve albedo (yüzey yansımasının bir ölçümü) hakkında güncellenmiş tahminler sağlıyor.
Mars ve Jüpiter arasında yer alan ana asteroit kuşağı, güneş sistemimizdeki asteroitlerin çoğuna ev sahipliği yapıyor; bunlar arasında, güneşin etrafında bir yörünge izleyen ve kendisini Lucy’nin yolunun yakınına yerleştiren Dinkinesh de bulunuyor. Lucy misyonu, Dinkinesh karşılaşmasını, uzay aracı saatte 10.000 mil (saniyede 4,5 kilometre) hızla geçerken asteroiti bilim araçlarının görüş alanı içinde tutmak için tasarlanmış sistem ve prosedürleri test etme fırsatı olarak kullanıyor. Bu, ekibin görevin birincil hedefine hazırlanmasına yardımcı olacak: Jüpiter’le birlikte yörüngede dönen ilkel küçük cisimlerden oluşan bir popülasyon olan Jüpiter Truva atı asteroitlerini araştırmak.
İçinde yeni çalışma,’de yayınlandı Astrofizik Günlük MektuplarıArizona Üniversitesi araştırmacıları, 2010 yılında ana görevi sırasında şans eseri Dinkinesh’i tarayan WISE uzay aracının yaptığı gözlemleri kullandı. NASA’nın Güney Kaliforniya’daki Jet Propulsion Laboratuvarı tarafından yönetilen WISE, evrenin tüm gökyüzünü kapsayan kızılötesi haritasını oluşturmak üzere 14 Aralık 2009’da fırlatıldı.
WISE tarafından yakalanan pozlamalarda sinyal zayıf olmasına rağmen yazarlar, Dinkinesh’in sinyalinin görülebildiği gökyüzü bölgesinin 17 kızılötesi gözlemini tanımlamayı başardılar. Daha sonra görüntüleri hizalamak ve istiflemek için bir algoritma kullandılar. Gözlemler Mart 2010’da yapılmıştır ve 36,5 saatlik gözlem süresini temsil etmektedir.
Arizona Üniversitesi’nde yüksek lisans öğrencisi olan Kiana De’Marius McFadden, “Dinkinesh başlangıçta WISE tarafından tespit edilmedi, çünkü asteroitin kızılötesi sinyali, nesneleri tek bir pozda bulmak üzere tasarlanan yazılım için çok zayıftı” dedi. çalışmanın yazarı. “Fakat asteroitin sönük kızılötesi sinyali hala oradaydı, bu yüzden asıl sorunumuz önce Dinkinesh’i bulmak ve ardından sinyalin gürültüden çıkmasını sağlamak için gökyüzünün aynı bölgesinin birden fazla pozunu bir araya getirmekti.”
Dinkinesh 1999 yılında keşfedildi -WISE’in gözlemleri yapmasından on yıldan fazla bir süre önce- ve yaklaşık büyüklüğü bilinmesine rağmen, yeni analiz sadece boyutunu değil aynı zamanda albedosunu da hassaslaştırıyor. WISE gözlemleri, asteroitin yaklaşık yarım mil (760 metre) çapa sahip olduğunu ve taşlı (S-tipi) asteroitlerle uyumlu bir albedoya sahip olduğunu gösteriyor.
WISE’ın amacı asteroitleri tespit etmek olmasa da uzay aracı, güneş ışığının kayalık yüzeylerini ısıtması sonucu onlardan yayılan kızılötesi ışığa (çıplak gözle görülemeyen) duyarlıydı. WISE, ana görevinin sonuna kadar yaklaşık 190.000 asteroit gözlemi kaydetmişti. 2013 yılında NASA, WISE’i yeniden etkinleştirdi ve Dünyaya Yakın Nesne Geniş Alan Araştırması Gezgini (NEOWISE) görevini yeniden adlandırdı. Amacı: Dünya’nın yörüngesine yaklaşan asteroitleri ve kuyruklu yıldızları tespit etmek ve izlemek.
Çalışmanın ortak yazarı ve NEOWISE’in baş araştırmacısı olan Arizona Üniversitesi’nden Amy Mainzer, “Dinkinesh, yakından incelenecek en küçük ana kuşak asteroittir ve bu tür nesneler hakkında değerli bilgiler sağlayabilir” dedi. “Bu ana kuşak asteroit popülasyonu, potansiyel olarak tehlikeli Dünya’ya yakın nesne popülasyonuyla boyut olarak örtüşüyor. Dinkinesh’i incelemek, bu küçük ana kuşak asteroitlerinin nasıl oluştuğuna ve Dünya’ya yakın asteroitlerin nereden geldiğine dair bilgiler sağlayabilir.”
2027 sonlarında fırlatmayı hedefleyen NASA’nın Dünyaya Yakın Nesne Araştırmacısı (NEO Araştırmacısı), NEOWISE’in kaldığı yerden görevi devralacak. Bulunması zor asteroitler ve kuyruklu yıldızlar için gökyüzünü kızılötesi dalga boylarında tarayan NEO Surveyor, WISE gözlemlerinde saklanan zayıf sinyalleri tespit etmek için kullanılan tekniğin aynısını kullanarak yeni nesil uzay teleskopunun gücünü artırabilir. Mainzer, NEO Surveyor’un baş araştırmacısıdır.