İsim verilmeyecek bir yayın (sadece bağlantılı), elektrikli araçlarla ilgili bir dizi yanlış anlatıda en son olan bir fikir yazısı yayınladı. Bu görüş (yani hile eylemi) elektrikli otomobilleri soğuk hava ülkelerinde lüks bir ürün olarak görüyor çünkü piller Kaliforniya’nın ılık kıyılarında olduğu kadar iyi çalışmıyor. Lütfen bu debunking turunda bana katılın. Elbette, birçok EV aslında lüks araçlardır; 40.000 doların altında bir EV bulmakta zorlanacaksınız. Ancak lüks durumu, karla kaplı ve havada bir tutam buzla çalışabilmelerine bağlı değildir.
Basitçe söylemek gerekirse, içinde sıvı bulunan tüm mekanik nesneler soğuk havadan nefret eder. Metaller büzülür, sıvılar yapışkanlaşır veya tamamen donar ve bunların hiçbiri uygun değildir. Buna arabalar da dahildir. Norveç’te büyüdüm ve soğuk havalarda arabaların bir prize takılması gerekiyor. blok ısıtıcı. Evet, buna özellikle dizel arabalar (çünkü bujileri yoktur, sadece çevrimi başlatmak için kızdırma bujisi vardır) ve benzinli arabalar dahildir. Yani, insanlar makinelerin mutsuz olduğu yerlerde yaşıyorlar, ancak etrafta dolaşacak makinelerimiz olduğu sürece geçici çözümler buluyoruz.
Aslında piller de soğuğu sevmez; sıcaklık nedeniyle menzilleri %10 ila %15 oranında düşebilir ve kendi başınıza bir buz sarkıtına dönüşmemek için ısıtıcınız tam gaz ile etrafta dolaşıyorsanız, bu menzil düşüşü önemli ölçüde daha önemli olabilir. Elbette ideal değil, ancak ortalama işe gidiş gelişlerin modern bir elektrikli aracın ortalama menzilinden çok daha az olduğu bir evrende, bu düşündüğünüz kadar büyük bir anlaşma değil.
Ayrıca, birçok modern EV (Teslalar dahil) yola çıkmadan önce aküyü ön koşullandırma seçeneğine sahip olun. Bu, etkin bir şekilde, siz yola çıkmadan önce aracın aküleri ısıttığı anlamına gelir. Evet, bu güç alır, ancak tahmin edin watt, çoğu zaman, programlanmış ön koşullandırma gerçekleştiğinde arabanız prize takılı ve şarj olur. Biraz güç kullanır (bahsettiğim blok ısıtıcıya çok benzer), ancak arabanız bunu yaparken şarj olabilir, bu nedenle gücü arabanın akülerinden değil şebekeden alır.
Orijinal makalede sorun yaşadığım ana nokta, elektrikli araçların soğuk iklimlerde bir lüks olup olmadığı. Elektrikli araçların yeni gelişmekte olan ancak hızla gelişen dünyasındayız. Tüm ortaya çıkan teknolojiler gibi, kullanım durumları yeni teknolojinin sınırlamalarıyla uyumlu olan insanlar olacak ve eksileriyle yaşayamayan insanlar olacak. Evet, bir EV’yi şarj etmek, bir benzin deposunu doldurmaktan daha uzun sürer. Muhtemelen bir gazlı arabada bir EV’den daha uzun bir yolculuğa çıkabilirsiniz. Ağır yükleri taşımak için dizel, akülerle dolu bir kamyondan muhtemelen daha kolay bir yakıt kaynağıdır. Yine de çoğu sürücü için elektrikli bir aracı ciddi olarak düşünmenin zamanı geldi.
En büyük zorluk şarj altyapısı ve ABD bu konuda geride kalıyor; Mevcut şarj cihazları, yollardaki elektrikli araçların sayısı kadar hızlı artmıyor. Evde şarj cihazları, insanların özel park yerlerinin olmadığı alanlarda yanıltıcıdır, ancak bu da değişiyor. Londra’nın sokak altyapısını devreye sokma planı, örneğin, umut verici görünüyor. Yeni kablolama ihtiyacını önemli ölçüde azaltan yük dengeli şarj altyapısını etkinleştirmek için sokak lambalarından aşırı güç kullanan şirketler bile var. İş yerleri giderek daha fazla elektrikli araç şarj altyapısını devreye sokuyor ve bu da menzil kaygısını yarıya indiriyor; kendini işe alabilirsen, kendini tekrar eve götürebilirsin.
Ancak burada önemli bir istatistik var: “Soğuk hava ülkesi” deyince muhtemelen İskandinavya’yı düşünüyorsunuz. Norveç’i al. Mevcut en son rakamlar şunu gösteriyor: satılan tüm arabaların %91’inden fazlası elektrikli araçlardır. Oslo’da (çoğu insanın yaşadığı ve ülkenin genel coğrafyası göz önüne alındığında o kadar da kuzeyde olmayan), Aralık, Ocak ve Şubat, çoğu gece donarama insanlar elektrikli arabalarıyla gayet iyi geçinirler.
Tabii ki Norveç (ekonomik veya altyapı açısından) ABD ile aynı değil, ancak kişisel ulaşım seçeneklerimizin elektrifikasyonu, iklim değişikliğiyle mücadelede bir şansımızın olmasını sağlamanın çok önemli bir parçası olacak. Elektrikli arabaların eksikliklerinin ve sınırlamalarının farkında olalım, ancak soğuk havalarda onlara karşı çıkan argümanların çoğu tamamen aşılabilir.
Ancak burada önemli bir istatistik var: “Soğuk hava ülkesi” deyince muhtemelen İskandinavya’yı düşünüyorsunuz. Norveç’i al. Mevcut en son rakamlar şunu gösteriyor: satılan tüm arabaların %91’inden fazlası elektrikli araçlardır. Oslo’da (çoğu insanın yaşadığı ve ülkenin genel coğrafyası göz önüne alındığında o kadar da kuzeyde olmayan), Aralık, Ocak ve Şubat, çoğu gece donarama insanlar elektrikli arabalarıyla gayet iyi geçinirler.
Tabii ki Norveç (ekonomik veya altyapı açısından) ABD ile aynı değil, ancak kişisel ulaşım seçeneklerimizin elektrifikasyonu, iklim değişikliğiyle mücadelede bir şansımızın olmasını sağlamanın çok önemli bir parçası olacak. Elektrikli arabaların eksikliklerinin ve sınırlamalarının farkında olalım, ancak soğuk havalarda onlara karşı çıkan argümanların çoğu tamamen aşılabilir.
genel-24