B­i­r­ ­g­e­z­e­g­e­n­ ­s­a­v­u­n­m­a­ ­s­t­r­a­t­e­j­i­s­i­ ­o­l­a­r­a­k­ ­a­s­t­e­r­o­i­t­l­e­r­i­ ­s­a­p­t­ı­r­m­a­ ­k­a­v­r­a­m­ı­ ­u­y­g­u­l­a­n­a­b­i­l­i­r­.­ ­ ­B­i­l­i­m­ ­a­d­a­m­l­a­r­ı­,­ ­D­A­R­T­ ­c­i­h­a­z­ı­n­ı­n­ ­a­s­t­e­r­o­i­t­ ­D­i­m­o­r­p­h­ ­ü­z­e­r­i­n­d­e­k­i­ ­e­t­k­i­s­i­n­i­ ­d­a­h­a­ ­i­y­i­ ­t­a­h­m­i­n­ ­e­d­i­y­o­r­

NASA’nın DART görevinden elde edilen yeni veriler, asteroit sapma konseptinin bir gezegen savunma stratejisi olarak uygulanabilirliğini kanıtlıyor.

Nature dergisinde yayınlanan son dört çalışma, meydana gelen çarpışmayı ayrıntılı olarak anlatıyor ve ayrıca DART sondasının çarptığı asteroit Dimorph’un yörüngesinin neden orijinal tahminlerden çok daha fazla değiştiğini analiz ediyor.

Özellikle, asteroitin çok gevşek yapısından dolayı, sonda çarpma anında çok büyük miktarda kayayı devirdi ve bu da nesneye ek ivme kazandırdı. Genel olarak, yörüngedeki değişiklik üzerinde en büyük etkiye sahip olan, fırlatılan maddenin miktarı ve fiziksel özellikleriydi.

Başlangıçta bilim adamlarının asteroit Dimorph’un daha büyük Didim etrafındaki dönüş süresini yaklaşık 10 dakika azaltmayı beklediklerini, ancak sonunda yörüngenin 30 dakikadan fazla kısaltıldığı ortaya çıktı.

Şu anda, tarihteki bu tür ilk çarpışmayla ilgili düzinelerce başka çalışma devam ediyor, ancak bilim adamları şimdiden kozmik cisimler üzerinde böyle bir etki kavramının uygulanabilir olduğu sonucuna varıyorlar.

genel-22